آشنایی با خرچنگ پشمالو

خرچنگ پشمالو به دلیل غیرعادی بودن بیش از حد، این اسم را به خود اختصاص داده است. این موجود اولین بار در سال ۲۰۰۵ توسط دانشمندان کشف شد، یکی از موجوداتی که در حال حاضر، در بین عجیب‌ترین و غیرعادی‌ترین موجودات زنده، رتبه‌ی بالایی دارد؛ حتی در میان خانواده‌ی خرچنگ‌ها.

• همچنین، محل زندگی این موجود دارای ویژگی‌های بسیاری خاصی است که از این منظر، توجه بسیاری از محققین را به خودش جلب کرده است.
• همچنین، طبیعت خاص و ویژه‌ی این جانور سبب شده تا به طور کلی به یک خانواده‌ی خاص اطلاق شود.

اخیراً دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که به دلیل عدم وجود اطلاعات دقیق از این جانور، نمی‌توان رده‌بندی خاصی برایش قائل شد و یا او را به دسته‌ی خاصی اطلاق نمود.

شکل جسمانی خرچنگ پشمالو

علی‌رغم شکل ظاهری بی‌نظیر این موجود، خرچنگ پشمالو از دیگر همنوعان خود کوچک‌تر است. انواع بالغ این موجود طولی در حدود ۱۵ سانتی‌متر دارند و اندام جنسی و یا نر و ماده بودن آن‌ها قابل تشخیص نیست؛ اما قابل توجه­ترین ویژگی او، لایه‌ای ضخیم از موهای پشم مانندی است که سطح بدن او را پوشانده است. به‌علاوه، چشم‌های فوق‌العاده کوچکی دارد که بدون رنگ و غیرقابل تشخیص هستند. بسیاری از متخصصان باور دارند که این موجود به طور کلی نابینا است.

قلمرو زیستی: حیوانات

نژاد: بندداران‌

رده: خانواده‌ی خرچنگ‌ها یا خرچنگیان‌‌‌

راسته: ده‌پایان‌

خانواده: Kiwaidae‌

جنس: Kiwa

گونه: K. hirsuta

نحوه‌ی تولیدمثل، بوم‌شناسی و عادات زندگی‌ خرچنگ های پشمالو

متأسفانه، دانشمندان عمیقاً بر این باورند که این موجود فقط و فقط در مکان‌های خیلی خاص و محدودی زندگی می‌کند. به‌علاوه تا به امروز، تعداد بسیار محدودی از این جانور حیرت‌آور در اقیانوس آرام و یا جزایر بخش شرقی اقیانوس یافت شده است. در ادامه باید بگوییم که این جانور در عمقِ دو هزار و دویست متری اعماق آب‌ها زندگی می‌کند؛ اما محل زندگی او در نزدیکی منفذها و چشمه‌های آب گرم است. محققین تا به حالا موفق به جمع‌آوری اطلاعات بسیار اندکی از چرخه‌ی زندگی این جانور شده‌اند. اگرچه می‌دانیم که بخش اعظمی از تغذیه‌ی این جانور را حیوانات کوچک و نوع خاصی از باکتری‌ها تشکیل می‌دهند.‌

 

منبع: چطورپدیا

۳۱ ایده برای راه اندازی کسب و کار جدید

شاید برای تغییر شغل آماده باشید و هنوز مطمئن نیستید که چه شغلی را باید دنبال کنید.

شاید همه چیزی که شما واقعا می‌دانید این است که شما می‌خواهید کسب و کار خود را داشته باشید، اما ایده‌ای ندارید.

در حالی که نگاه به صنایع پرسروصدا می‌تواند وسوسه‌انگیز باشد، نگاه کردن به توانایی‌های خود نیز یک ایده خوب است. مجموعه مهارت‌های شما چه هستند؟ شما در چه چیزی عالی هستید؟ این می‌تواند یک نقطه پرش عالی برای پیشبرد بهترین ایده‌های تجاری باشد. با تمرکز بر مهارت‌های خود و کارهایی که از انجام آن‌ها لذت می‌برید،  می‌توانید ایده‌های کسب و کار عالی را که واقعا مطابق با توانایی‌های شما هستند، دنبال کنید.

اگر شما آقا یا خانم تعمیرکار هستید

آیا شغل ایده آل شما شامل کثیف شدن دست‌ها یا حداقل کار با دست است و نه نشستن در دفتر؟

البته، یک میلیون فرصت وجود دارد. با این حال، برای شروع در مورد تعدادی از آن‌ها در این متن تحقیق شده است.

۱- یک کسب و کار از نوع لوله‌کشی، الکتریکی یا تعمیرکاری را شروع کنید

اگر طرفدار تعمیر کردن و حل مشکلات هستید، شروع کردن به کار لوله‌کشی، الکتریکی و یا هر نوع تعمیرکاری ممکن است برای شما مناسب باشد.

در حالی که شروع کردن لوله‌کشی چندان هم ساده نیست، اما اگر دنبال یک کار حرفه‌ای هستید، ممکن است بخواهید یک مدرک حرفه‌ای در یکی از این زمینه‌ها کسب کرده و یک کسب و کار در آن زمینه ایجاد کنید.

۲- یک کسب و کار ساختمانی را شروع کنید

به طور مشابه، یک کسب و کار ساختمانی می‌تواند مناسب کسی باشد که از کارهای دستی لذت می‌برد.

اگر این کار را برای شخص دیگری انجام می‌دهید، شروع کسب و کار خودتان می‌تواند لذت‌بخش باشد. اگر هنوز یک آماتور هستید، احتمالا باید در یک برنامه کارآموزی یا یک برنامه تجاری شرکت کنید؛ با این حال، اگر قبلا برخی مهارت‌ها را داشته‌اید یا در گذشته کار ساختمانی انجام داده‌اید (یا علاقه‌مند به تحصیل در این زمینه هستید)، این گزینه ممکن است مناسب شما باشد.

۳- یک کسب و کار مکانیکی را آغاز نمایید

آیا کار بر روی اتومبیل‌ها را دوست دارید؟ آیا می‌خواهید این کار را برای امرار و معاش انجام دهید؟

شاید چند سال است که در گاراژ خود تعمیرات اتومبیل را انجام می‌دهید. به علایق خود صرفا به عنوان یک سرگرمی نگاه نکنید؛ این می‌تواند یک ایده تجاری کوچک اما عالی باشد.

۴- یک کسب و کار خیاطی را شروع کنید

اگر از خیاطی لذت می‌برید، ممکن است یک کسب و کار تخصصی در زمینه تعمیر لباس‌ها را دوست داشته باشید.

با وجود اینکه به یک مدرک یا آموزش خاص نیاز ندارید، اما نیاز است سطح خاصی از مهارت را دارا باشید. با این حال، اگر در حال حاضر در خیاطی عالی هستید، این کسب و کار می‌تواند مناسب باشد. این یک فرصت کاری خانگی است و اگر یک چرخ خیاطی و یک اتوی خوب دارید، شما نصف راه را رفته‌اید.

اگر با اعداد سریع کار می‌کنید:

۵- کسب و کار حسابداری را آغاز نمایید

آیا از حسابداری، محاسبه مالیات، و مدیریت پول لذت می‌برید؟ یک کسب و کار حسابداری را شروع کنید. زمینه مشاوره استراتژیک رو به رشد است و به نسبت حسابداری تقاضای بیشتری دارد زیرا خدماتی فراتر از آماده‌سازی صورت‌های مالیاتی ارائه می‌دهد.

بر خلاف بسیاری از پیشنهادات موجود در این لیست، حسابدار شدن و باز کردن یک شرکت نیازمند آموزش و تحصیلات مناسب است، به طور کلی، شما نیاز به یک مدرک لیسانس، و احتمالا برخی مجوزها دارید.

۶- کسب و کار برنامه‌ریزی امور مالی را شروع کنید

مانند شروع کسب و کار حسابداری، شما باید شرایط مورد نیاز برای شروع یک کسب و کار برنامه‌ریزی امور مالی را بررسی کنید. با این حال، اگر شما دارای پس زمینه در امور مالی بوده یا مایل به تحصیل در این زمینه هستید، شروع کسب و کار برنامه‌ریزی امور مالی ممکن است ایده مناسبی برای کسب و کار کوچک شما باشد.

اگر شما در ایجاد انگیزه برای دیگران عالی هستید

۷- یک کسب و کار آموزشی شخصی را شروع کنید یا یک سالن ورزشی تاسیس کنید

اگر به برخی جنبه‌های تناسب اندام آشنا هستید، باز کردن یک سالن ورزشی و یا شروع یک کسب و کار آموزشی شخصی می‌تواند یک ایده تجاری کوچک اما عالی باشد. بسته به علایق شما، گزینه‌های زیادی در حوزه تناسب اندام وجود دارد، از تمرین دادن فعالیت‌های کلی تناسب اندام گرفته تا تبدیل شدن به یک مربی (مثل زومبا و پیلاتس)، تا آموزش شخصی، تا تاسیس یک سالن ورزشی. البته بهترین ایده‌های کسب و کار آن‌هایی هستند که مطابق با توانایی‌های شما باشند.

به یاد داشته باشید که مانند بسیاری از گزینه‌های موجود، شما به گواهینامه نیاز دارید. کسب گواهینامه‌های لازم، وابسته به تمرکز خاصی است که انتخاب کرده‌اید.

۸- یک کسب و کار مربیگری زندگی را شروع کنید

آیا شما با وجود همه مشکلات موقعیت‌های دشوار را به صورت موفقیت‌آمیز و قوی‌تر از قبل پشت سر می‌گذارید؟ آیا نقاط قوت مردم را می‌بینید و می‌خواهید به آن‌ها کمک کنید تا به پتانسیل کامل خود برسند؟ اگر چنین است، می‌توانید یک کسب و کار کوچک در زمینه مربیگری زندگی را شروع کنید.

اگر شما یک نویسنده قوی هستید

۹- کسب و کار نویسندگی آزادکار خود را آغاز نمایید

سایت‌هایی مانند جابینجا و پونیشا مکان‌های خوبی برای شروع نویسندگی مستقل هستند و شما به راحتی می‌توانید یک کسب و کار کوچک در زمینه نویسندگی به صورت آزادکار ایجاد کنید یا با استفاده از سایر نویسندگان یا طراحان گرافیک، طراحان وب و غیره، کسب و کار خود را گسترش دهید.

یک چیز عالی در مورد شروع یک کسب و کار نویسندگی آزادکار این است که مطابق با توانایی‌های شما است. تقاضا برای نویسندگی همیشه در نویسندگی فنی یا نوشتن برای نشریات تجاری وجود دارد.

۱۰- کسب و کار ویرایش و اصلاح متون را شروع کنید

به طور مشابه، خدمات ویرایش و اصلاح متون همواره مورد نیاز است و ایده خوبی برای کسب و کار کوچک به حساب می‌آید. می‌توانید به صورت آزادکار شروع کنید.

۱۱- کسب و کار نوشتن رزومه را شروع کنید

اگر به جزئیات توجه زیاد دارید (بخوانید: به اشتباهات اجازه نمی‌دهید که متوجه آن‌ها نشوید!) مهارت شما می‌تواند به افراد جویای شغل در نوشتن و کامل کردن رزومه کمک کند.

اگر دست سبز دارید

۱۲- یک باغ بسازید

اگر عاشق باغبانی هستید، اما ترجیح می‌دهید به جای انجام کارهای فیزیکی، تجربیات و تخصص خود را در مورد باغ‌های شخصی با دیگران به اشتراک بگذارید، ایده تجاری مناسب شما می‌تواند تاسیس یک مرکز خرید و فروش لوازم باغبانی باشد. شما می‌توانید به سایر علاقه‌مندان آنچه را که باعث زیبایی باغ آن‌ها می‌شود، توصیه و آموزش دهید.

۱۳- یک کسب و کار زیباسازی محیط را شروع کنید

از طرف دیگر، اگر کار با دست را دوست دارید، ممکن است زیباسازی محیط یا مراقبت از چمن مناسب شما باشد. در حالی که مطمئنا نیاز به مهارت‌هایی برای شروع دارید، برخی خدمات مراقبت از چمن برای شروع فوق العاده ساده و ابتدایی (مثل چمن‌زنی) هستند و می‌توانید در طول زمان خدمات بیشتری را یاد بگیرید و اضافه کنید.

اگر دوست دارید خلاق باشید

۱۴- کسب و کار عکاسی را شروع کنید

اگر یک چشم عالی دارید و لحظات خاص را ثبت می‌کنید، ممکن است بخواهید از اشتیاق خود به عکاسی یک شغل ایجاد کنید.

در حالی که رقابت بسیار سخت است، تخصص در یک زمینه خاص، مانند عکاسی از حیوانات خانگی، عکاسی عروسی و یا عکاسی از چهره می‌تواند به شما کمک کند تا متمایز شوید.

اگر فردی جزئی‌نگر هستید

۱۵- یک کسب و کار تمیزکاری ماشین را شروع کنید

با در نظر گرفتن اینکه جزئی‌نگری در تمام زمینه‌ها معنادار است، یک کسب و کار تمیزکاری ماشین می‌تواند یک ایده کوچک و سودآور و مطابق با توانایی‌های شما باشد.

۱۶- یک کسب و کار تمیزکاری خانه را راه‌اندازی نمایید

اگر شما ذاتا مرتب هستید و از تمیز کردن مکان‌ها لذت می‌برید، یک کسب و کار تمیزکاری خانه را شروع کنید. برای شروع بسیار آسان است و نیاز به هیچ آموزش و یا گواهینامه‌ای ندارد و اگر جزئی‌نگر باشید، می‌تواند مطابق با توانایی‌های شما هم باشد.

اگر در آرام ساختن و زیبا کردن افراد عالی هستید

۱۷- یک کسب و کار ماساژ درمانی را شروع کنید

در حالی که برای تبدیل شدن به یک ماساژ درمانگر نیاز به مجوز دارید، شروع یک کسب و کار ماساژ درمانی می‌تواند یک شغل عالی برای کسی باشد که از کار با افراد لذت می‌برد و می‌تواند به آن‌ها احساس آرامش منتقل کند یا به آن‌ها کمک کند دردها و آسیب‌های خود را مدیریت کنند.

۱۸- یک سالن زیبایی یا آب گرم تاسیس کنید

مانند یک ماساژ درمان‌گر، برای آرایشگر، زیبایی‌شناس یا تکنسین ناخن بودن نیاز به مجوز دارید. با این حال، اگر از آموزش دادن لذت می‌برید، یک کسب و کار سالنی یا آبگرم تاسیس کنید.

اگر از کمک کردن به مردم لذت می‌برید

۱۹- یک موسسه غیرانتفاعی تاسیس کنید

با شروع یک کسب و کار غیرانتفاعی، راه‌های بسیاری برای کمک به مردم وجود دارد. مشتاق هستید چه مشکلاتی را اصلاح کنید؟ شروع یک کسب و کار غیرانتفاعی می‌تواند یک مسیر مناسب در زندگی باشد، زیرا این کار شما را قادر می‌سازد هم پول درآورید و هم تفاوت ایجاد کنید.

اگر شما ذاتا یک معلم هستید

۲۰- یک کسب و کار آموزشی را شروع کنید

اگر شما چندین زبان را بلد هستید، در یک موضوع خاص در مدرسه عالی هستید یا در بیان مفاهیم به روشی که فهم آن‌ها آسان باشد، مهارت دارید، یک کسب و کار آموزشی را شروع کنید. شما می‌توانید در یک زمینه خاص، وابسته به مجموعه مهارت‌های خود مانند نوشتن مقاله، زبان، ریاضی یا آمادگی آزمون، متخصص شوید، این لیست ادامه‌دار است.

۲۱- کسب و کار تدریس مجموعه مهارت‌های خود را شروع کنید

اگر تدریس را دوست دارید، اما ایده تدریس تکراری شیمی دبیرستان واقعا برای شما مناسب نیست؟ یک کسب و کار تدریسآنچه که دوست دارید را شروع کنید.

شاید شما یک سفال‌گر ماهر هستید؟ دوست دارید یوگا تمرین کنید، و علاقه‌مند هستید به یک مربی تبدیل شود؟ در هر مهارتی، احتمال دارد افراد دوست داشته باشند که یک معلم باشند.

اگر شما ذاتا یک حل کننده مشکلات هستید

۲۲- یک برنامه کاربردی بسیار مورد نیاز بسازید

آیا شما برای یک مشکل متداول راه‌حلی در ذهن دارید؟ ساخت یک برنامه کاربردی را شروع کنید، ساده‌تر از چیزی است که فکر می‌کنید.

۲۳- یک شرکت مشاوره‌ای تاسیس کنید

مانند آموزش بر اساس مهارت‌هایتان، ممکن است بخواهید آنچه را که در حال حاضر در آن مهارت دارید، ارزیابی کنید و ببینید آیا می‌توانید یک کسب و کار مشاوره‌ای خوب راه‌اندازی کنید.

شرکت‌های مشاوره‌ای وجود دارد که در انواع مختلف موضوعات خدمات مشاوره ارایه می‌دهند. از کسب و کار گرفته، تا فناوری اطلاعات، تا روابط عمومی و غیره. در رسانه‌های اجتماعی فعال هستید؟ یک کسب و کار مشاوره در رسانه‌های اجتماعی را شروع کنید، به کسب و کارها کمک کنید، حضور اجتماعی خود را پررنگ کنند.

اگر بسیار منظم و دقیق هستید

۲۴- یک کسب و کار برنامه‌ریزی رویدادها را شروع کنید

اگر از یک برنامه سفر خوب برنامه‌ریزی شده هیجان زده می‌شوید، ممکن است بخواهید کسب و کار برنامه‌ریزی رویدادها را شروع کنید.

از مراسم عروسی گرفته تا مهمانی‌ها تا رویدادهای شرکتی، اگر می‌توانید رقبای خود را کنار بگذارید، برنامه‌ریزی رویدادها یک ایده تجاری کوچک برای افراد بیش از حد دقیق و منظم است.

۲۵- یک کسب و کار دستیار (منشی) شخصی را شروع کنید

به طور مشابه، اگر شما در انجام وظایف و انجام کارها به طور موثر و به شیوه‌ای سازمان یافته، عالی هستید، شروع یک کسب و کار دستیار (منشی) شخصی ممکن است برای شما مناسب باشد.

اگر از کار کردن در ساعات استراحت، مانند صبح زود یا آخر شب لذت می‌برید

۲۶- یک کافه، نانوایی یا کافی‌شاپ راه‌اندازی کنید

از طرف دیگر، آیا رویای شغلی را دارید که شب‌های آن آزاد باشد؟ یک کافی‌شاپ، کافه یا نانوایی را در نظر بگیرید. صنعت غذا و نوشیدنی، به طور کلی، یک شمشیر دولبه است، همیشه محبوب است، اما باقی و موفق ماندن در آن سخت است، بنابراین اطمینان حاصل کنید که تحقیقات بازار را انجام داده‌اید و ایده تجاری خود را اعتبارسنجی کنید.

۲۷- یک رستوران تاسیس کنید

شکی نیست که موفق بودن در صنعت رستوران‌داری دشوار است. با این حال، اگر شغلی را دوست دارید که هیجان‌انگیز است، ساعت‌های غیراستاندارد دارد، و برطرف کننده نیاز جامعه است، باز کردن یک رستوران ممکن است مناسب شما باشد، فقط آماده باشید تا به سختی کار کنید.

اگر دوست دارید از دیگران مراقبت کنید (از جمله دوستان چهار پا)

۲۸- یک مرکز نگهداری روزانه راه‌اندازی کنید

اگر رابطه خوبی با بچه‌ها دارید، مراقبت از بچه‌ها یک خدمت همیشه مورد نیاز است.

همچنین گزینه‌های زیادی دارید؛ می‌توانید یک پرستار بچه تمام وقت باشید، یک سرویس مراقبت از کودک را با توجه به اهداف خود خارج از خانه خود، یا در یک فضای تجاری اجاره شده، تاسیس کنید.

۲۹- یک کسب و کار مراقبت روزانه از سگ‌های کوچک و یا آراستن حیوانات خانگی را آغاز نمایید

آیا حیوانات را دوست دارید؟ وقتی دبیرستانی بودید، شغل مورد علاقه شما پیاده‌روی همراه با سگ‌ها بود؟ با ارائه خدمات شبانه‌روزی برای حیوانات خانگی، یک مرکز مراقبت روزانه از سگ‌های کوچولو یا ارائه خدمات آراستن حیوانات خانگی، این را به یک شغل تبدیل کنید.

۳۰- یک کسب و کار کمک به شهروندان سالخورده را شروع کنید

آیا علاقه‌مند به کمک به سالمندان برای داشتن یک زندگی با کیفیت بهتر هستید؟ اگر چنین است، می‌توانید یک کسب و کار کوچک با هدف کمک به شهروندان سالخورده را شروع کنید.

این می‌تواند شامل عضوگیری برای انجام فعالیت‌های اجتماعی و یا کمک در خانه باشد، گزینه‌های زیادی وجود دارد و شروع یک کسب و کار کمک به دیگران است.

اگر علاقه‌مند به کسب و کارهای جدید هستید

۳۱- یک کسب و کار مرتبط با صنایع نوظهور راه‌اندازی کنید

اگر دوست دارید در خط مقدم پیشرفت‌های تکنولوژیکی باشید، یک کسب و کار مرتبط با صنایع جدید و پرطرفدار را شروع کنید. این یک مسیر بالقوه دشوار است؛ سابقه کمتری وجود دارد و مسیر موفقیت تا حدودی غیرقابل پیش‌بینی است، اما از جهات مختلفی می‌تواند یک مزیت محسوب باشد. کسب و کار در استارتاپ‌های هوش مصنوعی و تجارت بیت‌کوین نمونه‌هایی از صنایع نوظهور هستند.

گام‌های بعدی

اگر اکنون یک ایده برای شروع یک کسب و کار دارید، وقت آن است که بدانید گام بعدی چیست.

توصیه ما این است که برای کسب و کار خود یک طرح و برنامه تهیه کنید، شاید لازم باشد که یک طرح تجاری رسمی بنویسید.

اگر فقط به دنبال اعتبارسنجی ایده خود برای شروع هستید، یک طرح کوچک البته سریع‌تر و ساده‌تر از یک طرح تجاری رسمی است.

چک لیست تأیید اعتبار ایده خود را بررسی کنید تا به شما کمک کند تا مطمئن شوید که آن را به خوبی درک کرده و میزان موفق بودن آن را تست کرده‌اید. در نهایت، این روش به شما کمک می‌کند تا کشف کنید که آیا مردم برای ایده شما پول خرج خواهند کرد یا خیر، و همچنین تعیین اینکه آیا واقعا می‌خواهید یک کسب و کار را شروع کنید.

 

منبع: چطورپدیا

روش‌های شاد کردن و مراقبت از گربه

آیا دوست دارید تا گربه خانگی خودتان را تا جایی که ممکن است شاد نگه دارید؟ یکی از لذت‌بخش‌ترین بخش‌های ارتباط با حیوانات، فراهم کردن محیطی است که متناسب با خصوصیات آن‌ها باشد. شما می‌توانید با رعایت چند نکته گربه شاد و سالمی را در منزلتان داشته باشید.

بخش اول: از گربه خود به خوبی مراقبت کنید

۱- به غذای گربه خود دقت و توجه کافی داشته باشید. رژیم غذایی مناسب برای گربه‌ها، لازمه‌ی سلامتی آن‌ها است. مسئله‌ی چاقی در گربه‌ها باعث بروز مشکلات زیادی می‌شود. در مغازه‌هایی که غذای حیوانات خانگی را می‌فروشند، به دنبال غذای باکیفیتی برای گربه خود باشید و مطمئن شوید که غذایی که به گربه می‌دهید، کاملاً متناسب با سن او است.

• مقدار غذایی که به طور روزانه به گربه‌ها می‌دهید هم اهمیت زیادی دارد؛ پس حتماً به کاهش و یا افزایش وزن گربه خود توجه زیادی داشته باشید و مقدار کافی و مشخصی از غذای مورد نیازش را به او بدهید.
• اگر نمی‌دانید که از کدام برند مواد غذایی برای گربه‌هایتان استفاده کنید، با دامپزشک صحبت کنید. دامپزشک‌ها در این زمینه به شما کمک زیادی می‌کنند.
• مراقب رفتار خود به هنگام غذا دادن به گربه‌ها باشید. گربه‌ها همیشه به دنبال غذاهای خوب هستند و غذای مورد علاقه آن‌ها یک تکه از ماهی است. گاهی توانید به آن‌ها غذای مورد علاقه‌شان را بدهید تا زیاد چاق نشوند.
• هیچ وقت گوشت و ماهی را در بیرون از یخچال نگه ندارید. همیشه به یاد داشته باشید که گربه‌ها می‌توانند تا ارتفاع زیادی بپرند و از دستورات شما هم پیروی نمی‌کنند. سوسیس‌ها را هم اگر به حال خودشان رها کنید، غذای گربه می‌شوند.

۲- به سلامت گربه خود هم توجه کنید. گربه‌ها هم در داخل خانه می‌توانند مریض شوند و هم در خارج از خانه. سعی کنید دو بار در سال گربه خود را نزد دامپزشک ببرید تا چکاب شود. گربه شما باید عقیم شود تا از به دنیا آوردن بچه‌گربه ناخواسته جلوگیری شده و از بیماری‌هایی مثل ایدز هم محفوظ بماند.

• در بسیاری از کشورها، عقیم‌سازی گربه‌ها الزامی است تا جمعیت گربه‌ها تحت کنترل باقی بماند.
• از دامپزشک بخواهید که وجود انگل و کک را هم در بدن گربه شناسایی کند؛ مخصوصاً وقت‌هایی که گربه وقت زیادی را در خارج از خانه می‌گذراند. اگر گربه‌ها مجبور باشند که بدن خود را همیشه بخارانند، خیلی ناراحت می‌شوند.
• نشانه‌هایی مثل کاهش وزن، بی‌حوصلگی، عصبانیت و پرخاشگری، عفونت چشمی، زخم، لنگیدن پا و کثیفی چشمان گربه را جدی بگیرید.

۳- محیط اطراف گربه را تمیز نگه دارید. گربه‌ها دوست دارند در محیطی کاملاً تمیز باشند. در نتیجه گربه‌ها نسبت به بوهای مختلف بسیار حساس هستند و برای شاد شدن نیاز به محیط تمیزی دارند. گربه‌ها برای اینکه بتوانند به‌راحتی به شکارهای کوچک خود بپردازند و زنده بمانند بدن خود را به طور اتوماتیک تمیز می‌کنند تا هیچ بویی ندهند.

• گربه را نشویید. گربه‌ها به طور خودکار قادر به تمیز کردن خودشان هستند و حتی هیچ بوی خاصی هم نمی‌دهند. اگر چنانچه گربه گلی شده است و یا بدنش به ماده سمی آغشته شده است که نمی‌تواند آن را ببلعد، می‌توانید او را بشویید.
• به سطل آشغال هم رسیدگی کافی داشته باشید. گربه‌ها در بیرون از خانه مدفوع خود را در زیر خاک دفن می‌کنند تا کسی آن را پیدا نکند. آن‌ها در طبیعت و ذات خود نیاز به این دارند تا سطل آشغال تمیز باشد. اگر سطل آشغال مطابق استانداردهای آن‌ها نباشد، ممکن است از وسیله دیگری برای جاسازی فضولات خود استفاده کنند. حداقل دو بار در هفته سطل آشغال را عوض کنید و روزی یک بار هم داخل سطل را تمیز کنید.

۴- گربه خود را نوازش کنید. گربه‌ها دوست دارند تا با صاحب خود ارتباط برقرار کنند. سعی کنید حداقل دو بار در روز گربه خود را بغل بگیرید و حتماً با او صحبت کنید. بیشتر گربه‌ها دوست دارند از ناحیه زیر گوش یا دو طرف بینی و زیر چانه خود نوازش شوند.

• همیشه گربه خود را از قسمت پیشانی تا دمش نوازش کنید. دستتان را روی سرش بگذارید و تا قسمت پشت بدنش را دست بکشید. هیچ وقت گربه را برعکس جهت رویش موهایش نوازش نکنید چون آن‌ها از این کار متنفرند.
• دم و پنجه‌های گربه را به طور مستقیم دست نزنید. گربه‌ها از این کار هم متنفر هستند.
• اگر گربه به شما اعتماد کند، ممکن است اجازه بدهد تا شکمش را هم نوازش کنید. هیچ‌وقت یک‌دفعه به شکمش دست نزنید زیرا باعث می‌شود تا گربه دچار استرس شود.
• گربه‌ها دوست ندارند برای مدت طولانی توسط صاحبشان لمس شوند. اگر در گربه خودتان نشانه‌ای از استرس شدید دیدید، فوراً دست خود را از روی بدن او بردارید.
• گاهی اوقات گربه‌ها غیر قابل پیش‌بینی می‌شوند. وقتی دارید گربه خود را نوازش می‌کنید، حتماً از فرزندتان بخواهید که پیش شما بایستد. به فرزندتان نشان بدهید که چگونه می‌تواند گربه را به آرامی نوازش کند و از هر گونه حرکت تند و سریعی هم خودداری کنید. اگر گربه احساس خطر کند، می‌تواند سریع شما را چنگ بگیرد.

بخش دوم: گربه را در داخل خانه هیجان‌زده کنید

۱- به گربه خود آزادی بدهید. گربه‌ها به فضای اختصاصی نیاز دارند تا احساس شادی کنند. سعی نکنید که همیشه با آن‌ها ارتباط برقرار کنید و اجازه دهید که کار خودشان را انجام بدهند. بگذرید تا گربه فضای کاملاً آرامی را در خانه داشته باشد و بچه‌ها هم او را اذیت نکنند.

• لازم نیست فضای اختصاصی که برای گربه‌ها در نظر می‌گیرید، خیلی بزرگ باشد. گربه‌ها از مکان‌های کوچک و محدود مثل جعبه‌های مقوایی خوششان می‌آید و دوست دارند در آن چرت بزنند.
• سعی کنید در کنار فضای اختصاصی گربه‌تان، مقداری علف یا سبزه مخصوص گربه بکارید. سبزه مخصوص گربه به عملکرد بهتر سیستم گوارشی آن‌ها کمک می‌کند و مثل علف باغچه باعث استفراغ آن‌ها نمی‌شود.
• شما می‌توانید برای گربه خودتان از مغازه وسایل حیوانات خانگی، یک سبد را خریداری کنید. در انتخاب سبد به دنبال مدلی باشید که بتوانید به آسانی آن را تمیز کنید زیرا سبدها به مرور زمان کثیف می‌شوند یا بوی بدی به خود می‌گیرند.
• اجازه بدهید که گربه شما به پنجره نگاه کند. گربه‌ها دوست دارند به پرنده‌ها و آدم‌ها نگاه کنند.

۲- برای گربه خودتان تفریحات لازم را فراهم کنید. گربه‌ها حیوانات مستقلی هستند و وقتی شما به سر کار می‌روید، به خوبی از پس خودشان برمی‌آیند. شما باید مطمئن شوید که آن‌ها اسباب‌بازی کافی در اختیار دارند تا بتوانند مشغول بازی شوند. در بیشتر مغازه‌هایی که وسایل حیوانات خانگی می‌فروشند و همچنین در سوپرمارکت‌ها می‌توانید به‌راحتی اسباب‌بازی مخصوص گربه‌ها را خریداری کنید. وقتی از سر کار به خانه می‌آیید، فراموش نکنید که با گربه خود بازی کنید. گربه‌ها به ورزش نیاز دارند.

• خودتان هم می‌توانید اسباب‌بازی مخصوصی برای گربه بسازید. نخ یا کاموایی را به دستگیره در وصل کنید تا گربه با آن بازی کند.
• بعضی اوقات شما می‌توانید به گربه خود یک توپ بدهید. گربه شما مثل یک موش، توپ را دنبال می‌کند.
• فراموش نکنید که برای گربه خودتان تکه‌ای چوب فراهم کنید تا گربه بتواند به‌راحتی آن را چنگ بگیرد و پنجه‌های خود را روی آن بکشد.
• نور چراغ‌قوه یا نور لیزر را به سمت کف زمین بگیرید. گربه شما تلاش خواهد کرد تا نور را بگیرد و از این کار بسیار هیجان‌زده خواهد شد.

۳- از گربه دیگری هم در منزل نگهداری کنید. گربه‌ها از تنهایی لذت می‌برند ولی با وجود گربه‌های دیگر هم شاد به نظر می‌رسند. اگر ساعات کاری شما نسبتاً زیاد است و یا اگر وقت و انرژی کافی برای نگه داری از گربه دیگری را هم دارید، حتماً به فکر آوردن یک گربه دیگر باشید. فراموش نکنید که حتماً گربه‌ها را پیش دام‌پزشک عقیم کنید وگرنه ارتشی از بچه‌گربه‌ها را خواهید داشت. برای اینکه گربه جدید را به گربه قدیمی خود معرفی کنید، از روش‌های زیر استفاده کنید:

• در بیشتر موارد، گربه قدیمی رفتارهای خشنی را نسبت به گربه اول از خود نشان می‌دهد. در روزهای اول، گربه جدید را در مکان دیگری قرار بدهید تا گربه قدیمی او را نبیند. البته گربه‌ها می‌توانند بوی یکدیگر را از دور هم استشمام کنند.
• در موقع صرف غذا گربه‌هایتان را به هم معرفی کنید ولی ظرف‌های غذای گربه‌ها را در بخش‌های مختلفی از اتاق بگذارید. بعد از صرف غذا آن‌ها را از هم جدا کنید و دوباره چند روز بعد این کار را تکرار کنید.
• بعد از چند روز اجازه بدهید که همدیگر را ببینند ولی همیشه مواظبشان باشید. اگر نسبت به هم رفتار خشنی داشتند، سریعاً آن را جدا کنید و دوباره چند روز بعد آن‌ها را با یکدیگر رودررو کنید.

بخش سوم: اجازه بدهید گربه شما فضای بیرون از منزل را هم کشف کند

۱- باغچه خود را تمیز کنید. قبل از اینکه گربه خود را به حیاط بفرستید، ابتدا لازم است چند کار را انجام بدهید. شما باید مکانی را برای خواب گربه در نظر بگیرید زیرا گربه‌ها دوست دارند تا در باغچه چرت بزنند. مکانی که برای خواب گربه انتخاب می‌کنید، باید در سایه باشد و از باران هم در امان باشد. در عقب حیاط را با دری کوچک و مخصوص برای گربه تجهیز کنید تا او بتواند رفت‌وآمد کند. در مکانی محافظت شده مقداری غذا برای گربه بگذارید.

• مراقب غذایی که در بیرون از منزل برای گربه خودتان می‌گذارید هم باشید. مطمئن شوید که این غذاها توسط سایر حیوانات خورده نمی‌شوند.
• قبل از اینکه گربه را به محیط بیرون از منزل بفرستید، برای چکاب به نزد متخصص ببرید. حتماً در مورد خطرات و چیزهایی که در بیرون از منزل وجود دارند با دام‌پزشک صحبت کنید.

۲- به گربه اجازه دهید تا به بیرون از خانه برود. در مورد اینکه گربه‌ها در داخل خانه هم احساس شادی می‌کنند یا خیر، نظرات زیادی وجود دارد. اگر در فضای بیرون از منزلتان فضای سبز دارید، اجازه دهید که گربه به بیرون هم برود. گربه یک حیوان درنده محسوب می‌شود و از محیط بیرون از خانه لذت می‌برد. بهترین راه نگهداری از گربه این است که به او اجازه بدهید تا گاهی به حیاط هم برود.

• اگر خانه شما در کنار جاده شلوغی قرار دارد، کاملاً مواظب گربه خود باشید. گربه‌های بازیگوش به‌راحتی به نزدیک ماشین‌ها می‌روند.
• در روزهای اول کاملاً مراقب گربه خود باشید و اجازه ندهید که از خانه خیلی دور شود. گربه شما نیاز به زمان دارد تا محیط اطراف خود را بشناسد.
• مراقب گربه‌های دیگر هم باشید. ممکن است سایر گربه‌ها هم باغچه شما را به عنوان قلمرو خود در نظر بگیرند و به گربه شما حس بدی داشته باشند و حتی زندگی او را به خطر بیندازند.
• استفاده از قلاده گردنی برای گربه می‌تواند فکر خوبی باشد ولی ممکن است بعضی از گربه‌هایی که قلاده گردنی دارند، در روی حصار گیر کنند و حتی خفه شوند. شما می‌توانید قلاده گردنی چسبی را خریداری کنید که اگر به جایی گیر کند خودش باز شود.

۳- اجازه بدهید که گربه شکار کند. گربه خود را در شکار کردن پرندگان و موش‌ها محدود نکنید. گربه شما درست مثل یک شیر است؛ حیوانی درنده که تمایل به شکار حیوانات کوچک‌تر از خود را دارد. فقط مطمئن شوید که حیوان خطرناکی در بیرون از منزل شما وجود ندارد تا امنیت گربه به خطر نیفتد.

• بیشتر گربه‌ها ترجیح می‌دهند تا موش و پرنده شکار کنند. البته ممکن است ببینید که مگس و سایر حشرات را هم شکار کرده است.
• اگر گربه شما حیوان دیگری را شکار کرد، هیچ وقت او را تنبیه نکنید. گربه شما هیچ وقت نمی‌فهمد که چرا تنبیه شده است.
• به خاطر بسپارید که گربه‌های خانگی فقط برای تفریح دست به شکار می‌زنند؛ نه اینکه به خاطر گرسنگی چنین کاری کنند. در ازای هر پرنده یا موش مرده­ای که گربه برای شما می‌آورد، ممکن است تعداد بیشتری هم از آن‌ها را در جایی پنهان کرده باشد که تا به حال متوجه نشده‌اید.
• اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که حیوانات کوچک و خطرناکی زندگی می‌کنند، اجازه ندهید که گربه شما به بیرون از خانه برود.

 

منبع: چطورپدیا

آشنایی با قورباغه‌ شیشه‌ای یا قورباغه‌ی کرمیت

• قورباغه‌ی شیشه‌ای که به قورباغه‌ی کرمیت نیز مشهور است، یک ظاهر و گونه‌ی جدید از خانواده‌ی قورباغه‌ها را عرضه می‌کند.
• با اینکه این گونه متعلق به یک خانواده‌ی مشهور و قدیمی است، اما اسم مشابهی با آن ندارد. این دوزیستِ محشر، حالا عضوی از خانواده‌ی قورباغه‌های شیشه‌ای است که اسم آن‌ها دربردارنده‌ی خصوصیات ظاهری‌شان است.
• تا به امروز، دانشمندان فقط و فقط ۶ مورد از این گونه را کشف کرده‌اند. به همین دلیل، قابل حدس است که چرا اطلاعات بسیار کمی از این گونه‌ی جانوری در دسترس است.
• در حقیقت، شباهت این گونه‌ی جانوری به شخصیت کارتونیِ کرمیت، سبب شده تا برخی از دانشمندان این اسم را برای او برگزینند.

توضیحاتی درباره‌ی ویژگی‌های جسمانی‌

این موجود حیرت‌آور جذابیت بسیار زیادی دارد، اما به‌شدت کوچک است. در حقیقت، این قورباغه با توجه به گونه‌هایی که تا به حال در اختیار دانشمندان بوده است تا حدود ۲,۵ سانتی‌متر طول دارد. به عنوان یک جمع‌بندی کلی، می‌توان گفت که رنگ این گونه‌ی جانوری سبز لیمویی است. البته قسمت زیر شکم او حساب جداگانه‌ای دارد. گوشتِ زیر شکم او در حالت مات یا نیمه شفاف است و اجازه می‌دهد تا اندام‌های درونیِ جانور به‌راحتی دیده شوند.

قلمرو زیستی: حیوانات

نژاد: Chordata‌

رده: دوزیستان‌

راسته: Anura

خانواده: Centrolenidae

نوع: قورباغه‌ی شیشه‌ای‌

جنس: H. dianae

توضیحاتی درباره‌ی نوع تولیدمثل، بوم‌شناسی و عادات زندگی‌

قورباغه‌ی شیشه‌ای جذابی که در تصویر مشاهده کردید، فقط در شاخ و برگ‌های درختانِ جنگل کشور کاستاریکا مشاهده شده است؛ اما اغلب در ارتفاعات ۴۰۰ تا ۸۰۰ متر بلندتر از سطح دریاها و نزدیک به ساحل زندگی می‌کند. خوشبختانه این مناطق تحت حفاظت سازمان محیط‌زیست هستند. این گونه‌ی جانوری نیز همانند قورباغه‌های دیگر، گوشت‌خوار بوده و از حشرات بومی منطقه تغذیه می‌کنند.

 

منبع: چطورپدیا

روش‌های افزایش بازده کاری

سازمان آمار و اطلاعات به این نتیجه رسیده است که به‌طور میانگین، از هر ۸ ساعت کاری یک کارمند عادی، حدود ۲ ساعت در این بین تباه می‌شود. این ۲ ساعت، به هیچ وجه شامل زمان ناهار خوردن و یا اوقات استراحت دیگر نیست. بلکه کارمندان، دو ساعت خود را در میان کار از دست می‌دهند. جالب است بدانید که در برخی از شرکت‌های موفق و مشهور، میزان صلاحیت و موفقیت یک کارمند با میزان اوقات تباه ‌شده‌ رابطه‌ی عکس دارد. از این رو، اگر حس می‌کنید که در روزهای کاری، وقت کافی برای انجام کارهایتان پیدا نمی‌کنید، پس شاید شما نیز باید به خواندن این مقاله ادامه داده و از هدر رفتن اوقات ارزشمندتان جلوگیری کنید وبازده کاری خود را افزایش دهید.

روش اول: دلایل اصلی اتلاف وقت را شناسایی کنید

۱- به تقویم سال گذشته‌ی خود نگاه دقیقی بیندازید. به تمام کنفرانس­ها، سخنرانی‌ها، قرارهای ملاقات، جلسات و مذاکراتی که در انتها، با وجود صرف کردن اوقات بسیار زیادی روی آن‌ها، متوجه شدید که نتیجه‌ای جز اتلاف وقت را برای شما به ارمغان نیاورده‌اند. تعهد بدهید، کنار بکشید یا هر کاری را که فکر می‌کنید برای جلوگیری از این اتلاف وقت‌ها لازم است انجام دهید.

• اگر شغل شما به‌طور حتمی شامل حضور یافتن در این مکان‌ها است، پس سعی کنید در حین حضور داشتن در آن کنفرانس­ها، به کار خود برسید.
• اگر حس می‌کنید که باید نماینده‌ای از سمت شرکت شما در این جلسات حضور پیدا کند، پس شخص دیگری را به جای خودتان برای حضور یابی در آن‌ها بفرستید.

۲- زمان پاسخگویی به ایمیل­هایتان را محدود کرده یا کاهش دهید. برخی از کارمندان هر روزه حدود یک ساعت را صرف پاسخگویی به ایمیل و پیامک‌هایشان می‌کنند. هر بار که یک کارمند ایمیل خودش را باز می‌کند، می‌خواند و اقدام به جواب دادن می‌کند، در حدود پنج دقیقه از وقت وی تلف می‌شود.

• از تمام فضاهای مجازی و یا این‌چنینی که برای کارتان ضرورتی ندارند خارج شوید.
• درصد فیلترینگ صندوق دریافتی ایمیل‌های خود را بالا ببرید تا فقط ایمیل‌های مهم را دریافت کرده و به شما نشان دهد.
• ایمیل کمتری بفرستید یا به ایمیل‌های کمتری پاسخ دهید تا نهایتاً، ایمیل‌های اضافی کمتری نیز برای شما ارسال شود. همیشه لازم نیست تا پاسخ مفصلی به تمام ایمیل‌ها ارسال کنید. گاهی مواقع گفتن یک متشکرم ساده می‌تواند وقت شما را ذخیره کرده و به اصل مکالمه‌تان آسیبی نزند. سپس، بعد از اتمام زمان کاری، می‌توانید به آن ایمیل پاسخ کامل دهید.
• تمام هشدارها و اعلانات بصری و صوتی ایمیل خود را خاموش کنید، مگر اینکه شغل شما پاسخگویی به ایمیل‌های شرکت یا یک شخص خاص باشد. سعی کنید تا فقط و فقط در زمان‌های استراحت تعیین شده به پاسخگویی ایمیل‌ها بپردازید و یادتان باشد که لزومی ندارد تا به محض دریافت یک ایمیل به سوی آن هجوم ببرید.
• همچنین، شما می‌توانید فاصله‌ی زمانی دریافت و نشان دادن هر ایمیل را در صندوق دریافتی خود افزایش دهید. مثلاً این فاصله را از هر ۵ دقیقه به هر ۳۰ دقیقه تغییر دهید تا حداقل ۸۰ مورد از توقفات و مزاحمات کاری را از بین ببرید.
• سعی کنید پیام‌ها و ایمیل‌های اضافی را به محض دریافت حذف کنید. وقتی صندوق دریافتی خود را سازماندهی‌شده نگه دارید، می‌توانید به ذخیره‌ی زمان خود کمک کنید.

۳- برای هر برنامه‌ی کاری (اعم از جلسه، کنفرانس یا مذاکره) یک زمان شروع و پایان مشخص تعیین کنید؛ به‌طوری که قادر باشید تا تمام بحث‌های ضروری را به خوبی پوشش دهید. به هیچ وجه از مسیر اصلی بحث و جلسه منحرف نشوید تا بتوانید در طی زمان تعیین شده، تمام مسائل ضروری را پوشش دهید. اگر احیاناً بحث‌های بیشتر و ضروری‌تری پیش آمد، می‌توانید زمان تعیین شده را افزایش دهید.

روش دوم: زمان‌های هدر رفته را بازیابی کنید

۱- زمان گپ زدن یا چت کردن با همکاران خود را محدود کنید.

• اگر احیاناً به دام چت کردن با یک همکار افتادید، به او بگویید که زمان بسیار کمی دارید و باید سر کارتان برگردید. حتماً در مسیر برنامه‌ی کاری اصلی‌تان بمانید و در زمان خوردن ناهار، قهوه یا اوقات استراحت یا حتی بعد از اتمام کار می‌توانید این بحث را به اتمام برسانید.
• از مداخله در بحث‌های غیبتی و یا شایعه‌ها و یا هر چیزی که حواس شما را پرت کرده و هیچ ربطی به کار اصلی‌تان ندارد، شدیداً خودداری کنید.

۲- فهرست صادقانه‌ای از کارهای شخصی‌ که در طول زمان یا روز کاری انجام می‌دهید، ترتیب دهید. ممکن است بعضی از این کارها حتی به چشم نیایند، چراکه حالا و در این روز، تبدیل به عادتی روزانه برای شما شده‌اند. اگر قادر به حذف کردن عادتی خاص هستید، از انجامش دریغ نکنید و این‌چنین است که از حجم زمان اضافه شده به روز کاری‌تان شگفت‌زده خواهید شد. کارمندان به‌طور میانگین، یک سری از کارهای شخصی را در اوقات کاری جایگزین وظایف اصلی‌شان می‌کنند:

• گشتن در اینترنت برای مصرف شخصی
• پرداختن به بازی‌های کامپیوتری و ویدئویی
• گرفتن تماس‌های شخصی
• پرداختن به کارهای شخصی
• پرداختن به وظایف و کارهای شخصی، با استفاده از وسایل شرکتی (بدون اجازه)

۳- تا حد ممکن، سعی کنید که زودتر از موعد به محل کارتان برسید و سعی کنید تا زمانی که وقت کاری‌تان کاملاً تمام نشده، دست از کار نکشید؛ توقف و استراحت، فقط در زمان‌های تعیین شده مجاز است.

• ثابت شده که هر فرد در پایان و آغاز روز کاری خویش، حداقل ۱۵ تا ۳۰ دقیقه را صرف آماده‌سازی جسمانی و ذهنی خویش برای انجام کار می‌کند. سطح بازدهی شما و انجام وظیفه‌تان، در حقیقت از زمانی شروع می‌شود که به انجام کار مشغول می‌شوید و زمانی تمام می‌شود که برای رفتن به خانه آماده می‌شوید.
• زودتر از موعد در محل کارتان حاضر شوید تا قبل از زمان اصلی، قادر باشید برای شروع کار آماده شوید.
• از زمان عبور و مرور خود برای آماده‌سازی ذهنی خود استفاده کنید. وقتی‌که در راه رسیدن به محل کارتان هستید، خودتان را در حالی تصور کنید که روزتان را آغاز کرده، به سمت تقویم می‌روید و برنامه‌ی روزانه‌تان را مرور کرده و سپس شروع به کار می‌کنید. در راه رسیدن به خانه سعی کنید از افکار محل کارتان خلاص شده و فقط راجع به خانواده، زمان استراحت یا برنامه‌های عصرتان فکر کنید.

روش سوم: مهارت‌های مدیریت زمان خود را پرورش دهید

۱- سعی کنید برنامه‌ی کاری خود را از طریق یک تقویم دیواری یا رومیزی، یا حتی یک برنامه‌ی منظم ملاقاتی سازمان‌دهی کنید؛ و یا اگر راه دیگری به ذهن‌تان می‌رسد که می‌تواند وقت‌تان را به بهترین نحو مدیریت کند، از آن دریغ نکنید. این روش‌ها می‌توانند شامل اپلیکیشن­های تلفن همراه یا نرم‌افزارهای کامپیوتری باشند.

۲- کارهایتان را اولویت‌بندی کنید تا مطمئن شوید که مهم‌ترین کارهایتان در هر روز، حتماً به مرحله‌ی انجام و اتمام می‌رسند.می‌توانید از روش ‌هایلایت یا رنگی کردن کارهای مهم‌تان استفاده کنید، یا از راه‌های دیگری برای شناسایی برنامه‌ی کاری خود بهره ببرید.

۳- آن دسته از کارها یا وظایفی را که فکر می‌کنید، مثل بازی مار و پله شما را به ابتدای بازی می‌فرستند، از برنامه‌ی کاری خود حذف کنید. این نوع وظایف شامل کارهایی می‌شوند که بسیار ناچیز، بی‌فایده یا غیرضروری هستند. تصمیم بگیرید که کدام یک از کارهای شما واقعاً نیازی به انجام یا ارزش وقت و انرژی شما را ندارند؛ سپس آن‌ها را حذف کرده و یا به فرد دیگری واگذار کنید.

۴- از کمال‌گرایی پرهیز کنید. کمال‌گرایی و معطوف کردن توجه بسیار زیاد به تمام جزئیات و اطلاعات ریز و درشت در وظایف ساده، می‌تواند بخش عظیمی از وقت شما را بگیرد و هدر دهد. برخی اطلاعات را بدون بررسی کردن رها کنید، کمال‌گرایی در برخی از اوقات می‌تواند راهی برای به تعویق انداختن یا فرار کردن از کار باشد.

۵- چگونه از طفره رفتن از کار خودداری کنیم؟ شما می‌توانید به‌راحتی، کارهای بزرگ را به دسته‌ای از کارهای کوچک‌تر تقسیم کنید.برنامه‌ی کاری خود را هر روزه، به محدوده‌های زمانی کوچک‌تر تقسیم کنید تا بتوانید هر روز چندین قدم در راستای آن وظیفه‌ی خاص برداشته و نهایتاً آن را تکمیل کنید.

 

منبع: چطورپدیا

دانستنی‌های جالب درباره اختاپوس شیشه‌ای

اختاپوس شیشه‌ای نامی است که برای تمام اعضای خانواده‌ی «کرانچاییدا» (Cranchiidae) مورد استفاده قرار می‌گیرد. دانشمندان به تازگی توانسته‌اند تا ۶۰ گونه‌ی جانوری از این خانواده‌ی بی‌نظیر را شناسایی کنند. برخی از این گونه‌ها همچنین دارای کیسه‌ای پر از آمونیاک هستند و این مسئله به دانشمندان کمک بسیار زیادی در روند تحقیقات می‌کند. این اختاپوس نیز همانند تمام اختاپوس‌های دیگر، خردسالی خود را نزدیک به سطح آب می‌گذارند و با نزدیک شدن به بلوغ و پس از آن، به اعماق پایین‌تر آب‌ها فرو می‌رود.

توضیحاتی درباره‌ی ویژگی‌های جسمانی‌‌‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌‌‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌

گونه‌های مختلف اختاپوس‌های شیشه‌ای ، دارای اندازه‌های متفاوتی نیز هستند. به طوری که برخی از اعضای این گونه، طولی به درازای ۴ سانتی‌متر و برخی از آن‌ها طولی به اندازه‌ی ۳ متر دارند. این موجودات که از دسته‌ی سرپایان هستند، اسم مشترک خود را به دلیل شفافیت بدنشان به دست آورده‌اند. این شفافیت، قابلیت وسیعی در استتار در آب دریا و اقیانوس را به آن‌ها عرضه می‌کند. بدن آن‌ها عموماً شکل پف کرده‌ای دارد. همچنین، از میان ۸ بازویی که دارند، ۶ بازو نسبتاً کوتاه مانده و دو بازوی دیگر به مرور زمان بزرگ‌تر می‌شوند. همچنین، اعضای زیادی از این خانواده در روند تکاملی‌ای که داشته‌اند، مجهز به یک سری عضو لامپ مانند شده‌اند. این عضوها که زیر چشم‌ها قرار دارند قادرند تا به طور طبیعی نور تولید کنند و یکی دیگر از ویژگی‌های خاص و بی‌همتای این خانواده، کیسه‌ی بزرگشان است که به طور طبیعی با آمونیاک پر شده و به آن‌ها قدرت شناور ماندن و رانش می‌دهد.

قلمرو زیستی: حیوانات ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌

نژاد: نرم‌تنان‌‌‌‌ ‌

رده: سرپایان‌‌‌‌

راسته: Oegopsida

خانواده: Cranchiidae

اطلاعاتی درباره‌ی نحوه‌ی تولیدمثل، بوم‌شناسی و رژیم غذایی‌‌‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌

طیف گسترده‌ای از اختاپوس‌های شیشه‌ای در تمام اقیانوس‌های جهان زندگی می‌کنند. بخش اعظمی از این موجودات ترجیح می‌دهند که در مناطقی نزدیک به سطح آب و یا در اعماق متوسط اقیانوس زندگی کنند. اگرچه که گونه‌هایی خاص از این سرپایان (بر طبق دیده‌ها و شواهد) در عمق بسیار زیاد آب، مثلاً در عمق ۲ کیلومتری نیز زندگی می‌کنند؛ مانند بیشتر گونه‌های اختاپوس‌ها، این خانواده‌ی گوشت‌خوار نیز از ماهی‌های کوچک، خرچنگ‌ها و یا جانوران هم‌اندازه تغذیه می‌کنند.

 

منبع: چطورپدیا

آسیب‌های چشمی در سگ‌ها علایم و درمان

علاقه سگ‌ها به بازی و بازیگوشی ذاتی آن‌ها باعث می‌شود تا هر دفعه مستعد آسیب‌ها و خراش‌های جدی باشند. حتی سگ‌هایی که به خوبی تربیت شده‌اند هم ممکن است چشمانشان آسیب ببینند. آسیب چشمی در سگ‌ها می‌تواند به خاطر بازی‌های خشن، دنبال کردن حیوانات کوچک‌تر در بین درختان و یا شیطنت در باغچه به وجود بیاید. به عنوان کسی که صاحب یک سگ است، باید با انواع مختلف آسیب‌های چشمی آشنا شوید تا وقتی سگتان دچار این مشکل شد، اطلاعات لازم را در این زمینه داشته باشید.

آسیب چشمی چیست؟

بیشتر وقت‌ها آسیب چشمی به خاطر ضربه سطحی به وجود می‌آید؛ آسیب چشمی به وضعیتی گفته می‌شود که باید فوراً سگ را پیش دامپزشک ببرید. بعضی از انواع آسیب‌های چشمی کاملاً اورژانسی هستند؛ مخصوصاً وقتی بینایی سگتان در معرض خطر قرار بگیرد.

آسیب‌های چشمی از خفیف تا شدید دسته‌بندی می‌شوند و دامپزشک با انجام چند تست ساده می‌تواند به‌راحتی نوع آسیب چشمی را در سگتان تشخیص دهد. آسیب‌های چشمی شایع شامل پارگی قرنیه (بریدگی یا خراش سطح داخلی چشم)، زخم قرنیه (به خاطر تماس با مواد شیمیایی، ورود ذرات ریز و مضر یا مالش چشم‌ها)، سوراخ شدن چشم (به‌وسیله هر شی‌ء خارجی) و ترومای پلک چشم یا جلوآمدگی تخم چشم می‌شود.

نشانه‌های آسیب چشمی در سگ‌ها

آسیب‌های چشمی از هر نوعی که باشند، می‌توانند تأثیر بدی روی سگ‌ها بگذارند. نشانه‌های آسیب چشمی حتی می‌توانند بدون هیچ‌گونه ضربه یا صدمه خاصی هم به وجود بیایند و چشم‌های سگ‌ها را درگیر کنند. اگر داخل یا اطراف چشم سگ شما جراحت زیادی وجود دارد که احتمالاً با خون هم همراه است، بهتر است که او را حتماً نزد دامپزشک ببرید تا چکاب شود. سایر نشانه‌های مربوط به آسیب‌های چشمی در سگ‌ها شامل نگاه با چشم نیمه‌باز، انقباض ناگهانی یا اسپاسم پلک چشم، کشیدن پنجه روی چشم، پلک زدن سریع و اشک ریختن بیش از اندازه می‌شود. بعضی از آسیب‌ها ممکن است روی توانایی سگ شما در باز کردن کامل چشم‌هایش تأثیر بگذارد. خون افتادگی در داخل سفیدی چشم هم ممکن است نشان‌دهنده‌ی آسیب یا خراش باشد. ترشحات زرد یا متمایل به سبز هم می‌تواند نشانه عفونت باشد.

انواع دیگر مشکلات چشمی می‌توانند باعث قرمزی ماده مخاطی موجود در غشای اطراف چشم، تار شدن چشم‌ها، آماس طولانی‌مدت مردمک، بی‌قرینگی چشم‌ها و حساسیت به نور شود. این نشانه‌ها ممکن است هم در یک چشم دیده شود و هم در هر دو چشم. اگر یکی از این نشانه‌ها را در سگتان دیدید، احتمال آسیب به چشم یا سایر مشکلات خیلی بالاست و باید فوراً به دامپزشک مراجعه کنید. برای درمان مشکلات چشمی هیچ‌وقت از راهکارهای خانگی استفاده نکنید؛ مگر اینکه دامپزشک یا متخصص به شما چنین اجازه‌ای را داده باشد. مشکلات چشمی می‌توانند حادتر از چیزی باشند که در ظاهر می‌بینید و از طرفی هم به سرعت پیشرفت می‌کنند و ناحیه وسیع‌تری از چشم را درگیر می‌کنند؛ پس در مورد بینایی سگتان هرگز چنین ریسکی نکنید، میزان تحمل او را در برابر درد امتحان نکنید و سریع به فکر معالجه باشید.

علت آسیب چشمی

آسیب چشمی زمانی اتفاق می‌افتد که چیزی یا شیئی در تماس مستقیم با چشم سگ شما قرار می‌گیرد که در نهایت باعث آسیب چشم می‌شود. جنگ بین دو سگ یا دعوا با حیوانی دیگر، چنگ عمیق گربه یا حتی لگد اسب می‌تواند باعث آسیب چشمی در سگ شود. بسیاری از عوامل طبیعی هم باعث آسیب چشمی می‌شوند؛ شاخه‌های درخت، نیش حشرات و خراش حاصل از ورود خاک و مواد کثیف می‌توانند به بخش خارجی چشم آسیب برسانند. سگ‌هایی که در ماشین سر خود را به بیرون می‌آورند هم در معرض ورود گردوخاک به داخل چشمانشان هستند. اسپری کردن مواد شیمیایی در نزدیکی یک سگ هم می‌تواند باعث ایجاد حساسیت موقت چشم‌هایش شود. اشیای تیز مانند گوشه‌های مبل، لبه‌های نرده، قلاب ماهیگیری و سایر ابزارها هم خطر بزرگی برای بافت حساس چشم و ناحیه اطراف آن محسوب می‌شوند.

خاراندن چشم‌ها به خاطر آلرژی یا سوزش خفیف می‌تواند باعث آسیب به چشم شود؛ مخصوصاً اگر سگ شما با چنگال‌هایش به چشم‌هایش دست می‌زند یا چشم‌هایش را می‌مالد. اگر این رفتار ادامه پیدا کند، زخم یا خراشی در ناحیه قرنیه چشم سگتان شکل می‌گیرد.

درمان

اگر چشمان سگ شما آسیب‌دیده است، با دامپزشک تماس بگیرید. هیچ‌وقت سگتان را در خانه و بدون تماس و مشورت با دام‌پزشک درمان نکنید. اگر دامپزشک به شما توصیه کرده است که از کمک‌های اولیه استفاده کنید، ممکن است منظور دامپزشک این باشد که چشمان سگ را با آب شستشو دهید یا از کمپرس سرد استفاده کنید. طبق توصیه‌های دامپزشک، از محلول (نمکی) استریل برای شستشوی چشمان سگتان استفاده کنید. از محلول شستشوی لنزهای تماسی استفاده نکنید. همیشه به آرامی چشمان سگتان را شستشو بدهید زیرا سگ شما مقداری درد را در ناحیه چشمان خود احساس می‌کند. هنگام شستشوی چشم‌ها از یک فرد دیگر هم برای نگه‌داشتن سگتان کمک بگیرید. شما می‌توانید در بخش‌هایی مثل کف دستشویی، حمام، کف آشپزخانه و ایوان چشمان سگتان را بشویید. مکانی را انتخاب کنید که بتوانید به‌راحتی به سگتان دسترسی پیدا کنید و بتوانید محلول شستشو را به‌راحتی در چشمان سگتان بریزید.

سگ‌های کوچک‌تر را در مکان‌هایی مثل روی میز یا حتی سینک ظرف‌شویی قرار بدهید تا بتوانید به‌راحتی هم سگتان را بشویید و هم بلافاصله این مکان‌ها را تمیز کنید. سگتان را درون حوله‌ای بپیچید، با یک دست چشم سگ را باز کنید و با دست دیگرتان محلول شستشو را درون چشمش بریزید و سپس برای پاک کردن محلول از حوله کوچک یا پارچه تمیزی استفاده کنید. بعد از این کار، سگتان را نزد دامپزشک ببرید. دامپزشک با معاینه چشم سگتان در مورد جزئیات آسیب چشمی از شما سؤالاتی را می‌پرسد. دامپزشک با معاینه چشم می‌تواند توانایی تولید اشک را بررسی کند، هر گونه زخم یا پارگی داخل چشم را بفهمد و فشار داخل چشم را هم به‌راحتی اندازه‌گیری کند. با توجه به تشخیص دامپزشک، مقداری دارو برای سگتان تجویز می‌شود و معمولاً شما باید بعد از چند هفته سگتان را دوباره نزد دامپزشک ببرید. در آسیب‌های چشمی شدید ممکن است برای درمان نیاز باشد تا به چشم‌پزشک مراجعه کنید. در مواردی که آسیب چشمی بسیار شدید است، ممکن است سگ شما به جراحی استخراج (درآوردن) چشم نیاز داشته باشد. دامپزشک هر کاری که از دستش برمی‌آید را انجام می‌دهد تا چشم سگ شما سالم بماند. البته به این نکته هم توجه کنید که بعضی از انواع آسیب‌های چشمی منجر به کوری دائمی می‌شود.

اگر سگ شما با مقداری دارو به خانه برگشت، طبق دستورالعمل دامپزشک از داروها استفاده کنید. اگر بیشتر از یک دارو برای سگ شما تجویز شد، اول از قطره‌های چشمی استفاده کنید و سپس پمادها را روی چشم سگتان بمالید. در یک زمان از داروها استفاده نکنید؛ بلکه حداقل ۵ دقیقه بین داروها فاصله بگذارید. اکثر سگ‌هایی که دچار آسیب چشمی شده‌اند، باید از پوشش مخروطی شکلی استفاده کنند تا نتوانند چشمانشان را چنگ بگیرند. این پوشش مخروطی شکل به حفاظت از چشم‌ها در برابر خطرات اطراف خانه هم کمک می‌کند. سگ شما باید از این پوشش در همه ساعات استفاده کند؛ مگر اینکه دامپزشک استثنایی قائل شود. نوبت بعدی معاینه چشم سگتان را به تأخیر نیندازید. مشکلات چشم به بررسی دقیقی نیاز دارند و حتی بدون اینکه شما بفهمید می‌توانند شدیدتر هم بشوند. اگر چشم‌های سگتان بدتر شد و وقتی برای چکاب نزد دامپزشک نداشتید، فوراً با دامپزشک تماس بگیرید.

چگونه از آسیب چشمی جلوگیری کنیم؟

اتفاق همیشه می‌افتد ولی افزایش امنیت، توجه و مراقبت از سگ‌ها می‌تواند نقش مهمی در جلوگیری از آسیب چشمی داشته باشد. سگ خود را حیوانی اجتماعی تربیت کنید و نگذارد تا با سگ‌های دیگر دعوا بگیرد تا بعداً مجبور نشوید هزینه‌های پزشکی را پرداخت کنید. به سگ یا گربه خود یاد بدهید تا ارتباط خوبی با دیگران برقرار کنند تا احتمال دعوای بین آن‌ها کاهش یابد. وقتی سگ شما به بیرون می‌رود مخصوصاً وقتی فضای بیرون پر از بوته است، حتماً مراقبش باشید. به سگتان اجازه ندهید که خودش به تنهایی به بیرون برود و دور بزند. وقتی‌که در حال رانندگی هستید، به سگتان یاد بدهید که سرش را از پنجره ماشین بیرون نیاورد (حتی اگر با این کار خیلی سرگرم می‌شود). همیشه مواد شیمیایی را دور از دسترس سگتان قرار بدهید.

اگر احساس می‌کنید که سگتان مریض است، فوراً با دامپزشک تماس بگیرید. اگر سؤالی در مورد سلامت سگتان دارید، می‌توانید با دامپزشک مشورت کنید؛ زیرا دامپزشک قبلاً سگ شما را معاینه و آزمایش کرده است و شرح‌حال (پزشکی) او را به خوبی می‌داند و می‌تواند برای سگ شما بهترین توصیه‌ها را انجام دهد.

 

منبع: چطورپدیا

لنگیدن پای سگ‌ها و درمان آن

علت لنگیدن پای سگ‌ها چیست و برای درمان آنچه کاری می‌توانیم انجام دهیم؟

آیا سگ شما هم می‌لنگد؟ سگ‌ها هم مثل ما انسان‌ها می‌توانند آسیب ببینند و یا به بیماری‌های خاصی مبتلا شوند که باعث لنگیدن پاهایشان شود. لنگیدن به این معناست که سگ بر روی یک یا چند تا از پاهای خود به‌طور غیرعادی راه می‌رود. در بعضی از موارد، سگ‌ها می‌توانند وزنشان را روی تمام پاهای خود تقسیم کنند ولی باز هم یکی از پاها شکل خاصی به خود می‌گیرد یا سگ نمی‌تواند با حالت طبیعی راه برود. در بعضی از سگ‌ها می‌توان با یک نگاه متوجه لنگیدن پایشان شد ولی در سگ‌های دیگر باید دقت زیادی کنیم تا متوجه این موضوع شویم. گاهی اوقات هم سگ‌ها پای آسیب‌دیده خود را بالا نگه می‌دارند و سعی می‌کنند بدنشان را به آن تکیه ندهند. حتی ممکن است سگ پای خود را روی زمین هم بکشد. لنگیدن پا هم ممکن است به‌طور موقت برای سگ ایجاد مشکل کند و هم به‌طور دائم؛ مدت زمان بهبودی سگ هم‌بستگی به شرایطش دارد.

لنگیدن پای سگ‌ها مشکل شایعی هست ولی اصلاً طبیعی نیست. لنگیدن نشانه‌ی آسیب یا وجود بیماری است. اگر سگ شما می‌لنگد، باید حتماً کاری برای او انجام دهید. با توجه به‌شدت لنگیدن پای سگ، شما باید به فکر درمان او باشید و اگر شدت آن زیاد است، شما باید سریع دست به کار شوید.

آیا لنگیدن پا موقعیت اورژانسی محسوب می‌شود؟

لنگیدن پا معمولاً موقعیت اورژانسی محسوب نمی‌شود. در بسیاری از موارد، سگی که پایش می‌لنگد را باید به دامپزشک نشان داد ولی برای انجام این کار نیازی به عجله نیست. اگر متوجه شده‌اید که سگتان می‌لنگد، اول از هم موقعیت را بسنجید. آیا سگ شما می‌تواند بایستد یا راه برود؟ در ناحیه پای سگتان خونریزی یا تورم می‌بینید؟ آیا نیاز به استفاده از جعبه کمک‌های اولیه دارد؟ سگ شما چقدر درد دارد؟ آیا نشانه‌هایی از بیماری در سگتان می‌بینید؟

یک سری موقعیت‌های خاصی وجود دارد که شما باید فوراً سگتان را پیش نزدیک‌ترین دامپزشک ببرید. اگر با دامپزشک فاصله زیادی دارید، باید به کلینیک دامپزشکی مراجعه کنید. موقعیت‌های اورژانسی شامل موارد زیر می‌شود:

• سگ شما به‌طور ناگهانی نمی‌تواند بلند شود یا علاقه‌ای به ایستادن نشان نمی‌دهد
• سگ شما درد زیادی دارد (همراه با لرزش، ناله یا نشان دادن نشانه‌هایی از ترس یا پرخاشگری)
• سگ شما خونریزی شدیدی دارد (در مسیر حرکت‌تان به سمت مطب دامپزشک، سعی کنید بر روی جراحت مقداری فشار وارد کنید تا شدت خونریزی کمتر شود)
• تورم زیادی در یک یا چند تا از پاهای سگتان دیده می‌شود
• در پای سگتان شکستگی می‌بینید (استخوان شکسته)
• سگ شما یک یا تعدادی از پاهایش را به‌سختی روی زمین می‌کشد یا حتی به نظر می‌رسد که فلج شده است (ممکن است ستون فقرات سگتان هم آسیب‌دیده باشد که می‌تواند به سرعت پیشرفت کند و اگر فوراً درمان نشود، سگتان تا ابد در همین وضعیت باقی می‌ماند)
• سگ شما تب دارد (دمای بدنش بالای ۳۹,۷ درجه سانتی‌گراد است)
• سگ شما علائم دیگری دارد که نشانه مریضی سخت است؛ مانند بی‌حالی شدید یا استفراغ شدید.

اگر متوجه چیز دیگری شده‌اید که شما را تا حدی نگران کرده است، باید با مطب دامپزشک تماس بگیرید تا با او در این زمینه مشورت کنید و یا می‌توانید به‌طور حضوری به مطب او بروید. بهتر است در مورد سلامت سگتان خیلی احتیاط کنید و همیشه مراقب وضعیت سلامت او باشید.

نحوه حرکت دادن پای آسیب‌دیده سگ

هنگام حرکت دادن پای آسیب‌دیده سگ باید خیلی مراقب باشید. ممکن است با حرکت دادن نادرست باعث بدتر شدن وضعیت پاهایش شوید و یا با فشار زیادی که به پایش وارد می‌کنید، بیشتر درد بکشد. سگی که درد می‌کشد، ممکن است برای محافظت از خودش شما را گاز بگیرد؛ حتی اگر قبلاً هیچ‌کس را گاز نگرفته باشد. خیلی با دقت زیاد سگتان را بلند کنید و به داخل ماشین ببرید؛ حتی اگر خودش هم بتواند راه برود باز هم بهتر است شما او را بلند کنید. اگر سگ شما نمی‌تواند حرکت کند، بهترین کار این است که او را روی دوش خودتان بگذارید و به ماشین ببرید (اگر سگتان خیلی کوچک است، بهتر است او را بغل کنید). اگر امکان دارد روی برانکارد، تخته یا پتویی هم بگذارید تا بتوانید به‌راحتی او را به بیرون از خانه ببرید.

با کمک فرد دیگری می‌توانید به‌آرامی سگتان را به سمت ماشین ببرید و در مکان مناسبی از ماشین او را قرار دهید. اگر شما نگران حرکت دادن سگتان هستید یا دنبال بهترین روش برای حرکت دادن آن هستید، با مطب دامپزشک تماس بگیرید تا شما را راهنمایی کند.

اگر سگتان بلنگد، چه کاری می‌توانید برای او انجام دهید؟

اگر متوجه شده‌اید که سگتان می‌لنگد، ولی به نظر می‌رسد که شرایط اورژانسی ندارد، می‌توانید با انجام چند کار به سگتان کمک کنید. اگر سگتان اجازه می‌دهد، سعی کنید به پای آسیب‌دیده‌اش از نزدیک نگاهی بیندازید. آیا سگ شما نقطه خاصی از پایش را لیس می‌زند؟ به احتمال زیاد همین نقطه از پایش آسیب ‌دیده است. به‌آرامی پایش را با دست لمس کنید و به دنبال نشانه‌ای غیرعادی مثل بریدگی، کبودی، ورم، گرمی، نقاط حساس، لرزش و یا سایر نشانه‌ها بگردید. بین پنجه‌ها و بین انگشتان پای سگتان را نگاه کنید تا ببینید که آیا شیئی خارجی در پایش گیر کرده است یا نه.

وضعیت پارگی ناخن‌های انگشتان پاهایش را هم بررسی کنید. به‌آرامی مفاصلش را با دستتان لمس کنید تا وجود هر گونه حساسیت و سفتی این ناحیه را بفهمید. ممکن است احساس کنید که مفاصل سگتان صدای خاصی می‌دهند که می‌تواند نشانه ورم مفاصل باشد. اگر متوجه بریدگی کوچکی شده‌اید، آن را با صابون ملایم و آب ولرم پاک کنید (از هیدروژن پراکسید یا الکل استفاده نکنید). شما می‌توانید از پماد ضدعفونی‌کننده هم استفاده کنید. قبل از استفاده از هر پمادی مطمئن شوید که برایحیوانات خانگی ضرری نداشته باشد؛ زیرا بیشتر سگ‌ها قسمتی که پماد زده‌اید را به سرعت لیس می‌زنند. درمان بریدگی‌های شدید را باید هر چه زودتر به دامپزشک بسپارید. اگر نمی‌توانید عمق بریدگی را تشخیص دهید، باید هرچه زودتر به نزد دامپزشک مراجعه کنید تا از نزدیک سگتان را معاینه کند.

اگر پای سگتان ورم کمی دارد، می‌توانید از یخ استفاده کنید؛ یخ را در پارچه‌ای بپیچید و اگر سگتان تحمل آن را دارد به مدت ۱۰ الی ۱۵ دقیقه روی پایش بگذارید. اگر بعد از ۱۲ تا ۲۴ ساعت ورم پایش کمتر نشد، به دامپزشک مراجعه کنید.

اگر شیئی کوچک در پای سگتان فرو رفته است مثل یک تراشه کوچک یا شیشه خرده، می‌توانید با موچین آن را بیرون بیاورید ولی خیلی مراقب باشید. سگ شما به خاطر دردی که دارد، ممکن است شما را گاز بگیرد و شما هم مسلماً نمی‌خواهید که آسیب خاصی ببینید. اگر توانستید آن را بیرون بیاورید، پایش را تمیز کنید؛ زیرا بریدگی کوچکی بر روی پایش به وجود می‌آید. اگر هم نتوانستید آن وسیله را بیرون بیاورید، اینکه احساس خوبی نسبت به درآوردن آن ندارید و سختتان است، حتماً از دامپزشک کمک بگیرید.

در بیشتر مواردی که سگ‌ها دچار لنگیدن پا می‌شوند، هیچ علامت ظاهری در آن‌ها به چشم نمی‌خورد. اگر سگ شما هم نشانه ظاهری ندارد و شدت لنگیدن او هم شدید نیست، سعی کنید او را ساکت نگه‌دارید تا احساس راحتی کند. سگتان را تشویق کنید تا استراحت کند و او را به پیاده‌روی نبرید و نگذارید بدود. اجازه ندهید که سگتان ورزش کند یا اینکه بپرد. به سگتان اجازه ندهید که از پله‌ها بالا/ پایین برود و خودتان او را بالا/ پایین ببرید. در مواردی که شکستگی پای سگتان جزئی است، او را با طناب ببندید تا کارهایش را با نظارت شما انجام دهد. در زمان‌های دیگر هم استراحت سگتان درون یک جعبه بهترین راه است؛ مخصوصاً وقت‌هایی از روز که در خانه نیستید. سگتان را هر دفعه در مورد خاصی محدود کنید. تخت نرمی را برای او در نظر بگیرید که با زمین ارتفاع کمی دارد. اگر پای سگتان ظرف ۲۴ الی ۴۸ ساعت خوب نشد، سگتان را به نزد دامپزشک برید تا به‌طور دقیق معاینه شود.

نکته بسیار مهمی که باید به آن توجه داشته باشید، این است که به سگتان داروهای تاریخ گذشته ندهید. مگر اینکه دقیقاً توسط دامپزشک شما تجویز شده باشد. ایبوپروفن، استامینوفن و ناپروکسن برای سگ‌ها داورهای سمی محسوب می‌شوند. حتی آسپرین هم می‌تواند برای سگ‌ها مضر باشد؛ مخصوصاً اگر بدون تجویز دامپزشک مصرف شوند. علاوه بر این، داروهایی که قبلاً برای سگتان تجویز شده است را در این شرایط به او ندهید. فقط داروهایی را به سگتان بدهید که دامپزشک برای درمان مشکل لنگیدن پا برای او تجویز کرده است. بهتر است قبل از اینکه به سگتان دارویی بدهید، با دامپزشک مشورت کنید.

علت لنگیدن پای سگ‌ها

لنگیدن سگ‌ها یا به سبب آسیب خارجی به پای آن‌ها و یا به دلیل بیماری بوده و در اکثر موارد باعث می‌شود که سگ در حین راه رفتن راحت نباشد و نتواند به‌راحتی پایش را تکان دهد. ممکن است بیشتر سگ‌ها در این شرایط درد هم داشته باشند ولی دسته‌ای دیگر از آن‌ها درد خاصی ندارند. دلایل لنگیدن پای سگ‌ها شامل موارد زیر می‌شود:

• رگ به رگ شدن یا سفت شدن پا
• بریدگی در ناحیه پنجه یا پا
• گیر کردن شیئی در پنجه یا پا
• پارگی یا بریدگی ناخن‌های پا
• گزش حیوانات یا حشرات
• ورم مفاصل
• شکستگی استخوان
• جابجایی، در رفتگی کامل یا جزئی مفصل
• پارگی رباط یا تاندون
• در رفتگی کاسه زانو (که بر روی یکی از زانوها یا هر دو زانو تأثیر می‌گذارد)
• آسیب به رباط صلیبی جلویی پا (که مانند مورد قبل بر روی زانو/ زانوها تأثیر می‌گذارد)
• دیسپلازی مفصل ران (که بر روی ناحیه عقب پاها تأثیر می‌گذارد)
• دیسپلازی آرنج
• بیماری دیسک بین مهره‌ها (جابجایی یا فتق (بیرون‌زدگی) مهره‌ها)
• استئوکندریت دیسکان (که می‌تواند بر روی شانه‌ها تأثیر بگذارد)
• التهاب استخوان (در توله‌سگ‌ها بیشتر به چشم می‌خورد که در بعضی از موارد دردهای آن در طول زمان شدیدتر می‌شود)
• بیماری نخاعی دژنراتیو
• عفونت (داخلی یا خارجی)
• ایمنی به واسطه پلی آرتریت
• بیماری گزش کنه و ساس
• سرطان (در بین سگ‌ها این بیماری کمتر شایع است) که اغلب به تومور استخوان مربوط می‌شود. سرطان ریه هم می‌تواند بر روی قسمت جلویی پاها تأثیر بدی بگذارد
• ناهنجاری ارثی
• سایر اختلالات مربوط به ماهیچه، عصب یا سیستم ایمنی

در بعضی از موارد، علت دقیق لنگیدن پای سگ‌ها را نمی‌توان تشخیص داد. دامپزشک در مورد گزینه‌هایی که برای تشخیص وضعیت سگتان پیش رویتان دارید و همچنین در مورد نحوه درمان او با شما صحبت خواهد کرد.

مراقبت‌های دامپزشکی برای لنگیدن پای سگ‌ها

وقتی به خاطر لنگیدن پای سگتان او را نزد دامپزشک می‌برید، کارکنان آنجا از شما چند تا سؤال درباره سگتان می‌پرسند؛ مثلاً می‌پرسند که چه مدت است که سگتان می‌لنگد. اینکه آیا شما از نزدیک شاهد آسیب به پای سگتان بوده‌اید یا خیر. کارکنان آزمایشگاه سؤالاتی در مورد سابقه پزشکی سگتان هم از شما می‌پرسند. سعی کنید اطلاعات زیادی در مورد لنگیدن پای سگ و سابقه پزشکی آن داشته باشید. اگر لنگیدن پای سگتان دوره‌ای است و فقط گاهی وقت‌ها می‌لنگد یا موضوع غیرعادی دیگری هم در مورد راه رفتن آن وجود دارد، می‌توانید از قبل از سگتان فیلم بگیرید تا به دامپزشک نشان دهید.

در مرحله بعدی، دامپزشک سگتان را معاینه می‌کند. او کل بدن سگ را بررسی می‌کند تا علت احتمالی لنگیدن و سایر مسائل مربوط به سلامتی او را بفهمد. رادیوگرافی (اشعه ایکس) هم برای بررسی دقیق‌تر شکستگی و سایر مشکلات پا انجام می‌شود. در بعضی از موارد برای بهتر گرفتن عکس از پا، تزریق داروی مسکن به منظور بی‌حسی لازم است.

ممکن است دامپزشک به کارکنان آزمایشگاه بگوید که عملکرد عضله پا را بسنجند و تعداد سلول‌های خونی را هم به‌طور دقیق بشمارند. کارکنان آزمایشگاه از چند جهت نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کنند؛ اول اینکه ممکن است تست آزمایشگاهی هیچ علت خاصی را برای لنگیدن پای سگ نشان ندهد یا اینکه تست آزمایشگاهی مشکلاتی را در بدن سگ نشان دهد که به لنگیدن پا مربوط نشود. ولی در استفاده از داروی مسکن یا بعضی از داروها محدودیت خاصی را ایجاد کند. بعضی از صاحبان سگ‌ها فکر می‌کنند که انجام تست‌های آزمایشگاهی ضروری نیستند و گران هم هستند. به هر حال، تست‌های آزمایشگاهی ابزاری بسیار مهم محسوب می‌شوند که ارزش زیادی دارند و خرج کردن پول برای انجام این تست‌ها هم واقعاً می‌ارزد. البته شما این حق را دارید که اجازه انجام تست آزمایشگاهی برای سگتان را به کارکنان آزمایشگاه ندهید ولی این کار باعث محدود کردن توانایی دامپزشک در تشخیص درست و تأخیر در درمان سگ شده و یا اینکه درمان آن را با خطراتی مواجه می‌سازد.

درمان لنگیدن پای سگ بستگی به علت آن دارد. در بعضی از انواع لنگیدن، پای سگ‌ها خودبه‌خود خوب می‌شوند. در بسیاری از موارد، اولین قدم برای درمان لنگیدن پا شامل استراحت و استفاده از دارو است، مخصوصاً اگر دامپزشک شما به وجود مشکلاتی مثل رگ به رگ شدن/ کشیدگی عضلات، ورم مفاصل یا مشکلات کوچک‌تر مشکوک است. بعضی از انواع خاص آسیب‌ها و بیماری‌ها به درمان‌های پیشرفته‌تری مثل جراحی نیاز دارند؛ مثل بعضی از شکستگی‌ها، آسیب‌های مهمی که در اثر شکنجه دادن حیوان به وجود می‌آیند و غیره.

اگر سگ شما آسیب جدی دیده است، اختلال خاصی در راه رفتن دارد و یا اینکه سگ شما لنگیدن غیرعادی دارد که نمی‌توان به خوبی علت آن را تشخیص داد و آن را درمان کرد، ممکن است دامپزشک به شما بگوید که سگ شما نیاز به تشخیص پیشرفته‌تری دارد و باید به نزد متخصص دامپزشکی مراجعه کنید.

 

منبع: چطورپدیا

دانستنی‌های جالب درباره خرچنگ نارگیلی

نکاتی درباره‌ی خرچنگ نارگیلی‌

• خرچنگ نارگیلی یکی از بزرگ‌ترین خرچنگ‌های خشکی است که پاهای عقبی ناقصی دارد. در حقیقت از این حیوان به عنوان بزرگ‌ترین مفصل‌دار خشکی یاد می‌شود.
• در ادامه باید یادآور شویم که این گونه‌ی جانوری سازگاری‌های تازه‌ای را با طبیعت خشکی پیدا کرده است. به عنوان مثال، گونه‌های جوان‌تر این موجود از پوست دور انداخته‌ی حیوانات دیگر به عنوان پناهگاه استفاده می‌کنند.
• نمونه‌های بالغ این گونه‌ی جانوری از اندام محکمی برخوردار است اما به جای سیستم تنفسی، یک ریه‌ی کاملاً ساده دارد و که متعلق به موجودات باستانی است. این خرچنگ‌ها به هیچ وجه قادر به شنا کردن نیستند و در صورت فرو رفتن در آب بلافاصله غرق می‌شوند.
• به علاوه، این موجود خارق‌العاده بالا رفتن از درخت را به خوبی یاد گرفته است.

اطلاعاتی درباره‌ی ویژگی‌های جسمانی‌

خرچنگ نارگیلی بدنی به درازای ۴۰ سانتی‌متر دارد. به علاوه اندازه‌ی هرکدام از پاهایش حداقل به ۰,۹۱ سانتی‌متر می‌رسد و این در حالی است که وزن هرکدام از آن‌ها بیش از ۴۱ کیلوگرم است. به‌طور میانگین، جنس ماده‌ی این گونه‌ی جانوری کوچک‌تر از نرها است. این گونه‌ی جانوری دارای ۱۰ پا است و هر جفت از آن‌ها برای هدف خاصی به وجود آمده و نهایتاً به تکامل رسیده است. اولین جفت پاهایش که به گازانبرهای قدرتمند معروف است، برای استفاده در مبارزات و به دست آوردن غذا استفاده می‌شود. دو جفتِ بعدی برای بالا رفتن از درخت و سطوح و مرتفع و راه رفتن مورد استفاده قرار می‌گیرند، جفت چهارم که کوچک هم هست استفاده‌های متفاوتی دارد؛ جوانان از آن برای نگه‌داری و محافظت از پناهگاه خود استفاده می‌کنند؛ اما بزرگ‌سالان از آن به عنوان یک عضو کمکی در راه رفتن استفاده می‌کنند؛ و جفت آخر پاها را نیز به‌طور معمول در بدن جمع کرده و نشان نمی‌دهند. مردها برای تولیدمثل و زنان برای محافظت از تخم‌هایشان از آن استفاده می‌کنند.

قلمرو زیستی: حیوانات

نژاد: مفصل داران‌

رده: خرچنگیان‌

راسته: ده‌پایان‌

خانواده: Coenobitidae

طبقه: Birgus‌

گونه: B. latro

اطلاعاتی درباره‌ی عادات زندگی و بوم‌شناسی جانور‌

خرچنگ‌های نارگیلی بی‌نظیری که در تصویر مشاهده کردید، به‌طور بومی متعلق به اقیانوس هند و بخش‌های مهمی از اقیانوس آرام هستند. طیف گسترده‌ی آن‌ها از زنگبار در مدار رأس‌السرطان تا مدار رأس­الجدی کشیده می‌شود. خرچنگ نارگیلی همچنین در مناطق خشک ماداگاسکار و استرالیا نیز یافت می‌شود. به علاوه، بزرگ‌ترین تجمع این گونه‌ی جانوری در جزیره‌ی کریسمس در اقیانوس هند دیده شده است. این موجودات در نقاط مختلفی از اقیانوس آرام همچون جزیره‌ی کوک، جزایر لاین و جزایر گامبیر نیز یافت شده‌اند. این خرچنگ‌ها از احساس بویایی بسیاری قوی‌ای برخوردارند. این گونه‌ی جانوری از میوه و دانه‌های میوه تغذیه می‌کند؛ اما در صورت پیدا شدن لاشه یا مردار جانوران، به آن‌ها هم دستبرد می‌زند.

 

منبع: چطورپدیا

۳ روش دستیابی به اهداف

اگر قصد دارید شانس دستیابی به اهداف خود را افزایش دهید، به کمک روش‌های اثبات شده زیر تفکر خود را در مورد آن‌ها تغییر دهید.

به اهداف فکر کنید. آیا آن‌ها بازتاب ارزش و چشم‌انداز شما نسبت به آینده هستند؟ آیا شما برای رسیدن به این اهداف هیجان دارید یا آن‌ها را وارد لیست کارهایی کرده‌اید که باید از شخص دیگری بخواهید؟ زمانی که این اهداف ارزشمند و در جهت خواسته‌های فرد باشند، ضمن روشن کردن مسیر، به او ارزش بخشیده و میزان پیشرفت وی را مشخص می­کنند. مسیری بیابید که هدفتان را تنظیم کرده و افزایش دهنده شانس شما برای رسیدن به اهداف باشد.

اهداف هوشمندانه (SMART) اختیار کنید

SMART یک روش اثبات شده برای رسیدن به اهداف است:

• مشخص (S): چشمانتان را بسته و خود را در حال انجام کاری تصور کنید. به‌عنوان مثال، فرض کنید که برای کاهش وزن هر روز بعدازظهر به‌عنوان میان وعده سبزی مصرف می‌کنید؛ اما به‌راحتی نمی‌توانید خود را لاغر تصور کنید.
• قابل اندازه‌گیری (M): شامل اجزای قابل ردیابی، مانند مدت زمان پیاده‌روی یا تکرار آن. اهداف قابل اندازه‌گیری می‌توانند پیشرفت را به‌خوبی نشان دهند.
• قابل دستیابی (A): طبق قانون گلدیلاک: چیزی را بیابید که حقیقتاً درست است. در انتخاب اهداف، باید حد میانه را رعایت کرد؛ نه آن قدر مشتاق و نه‌چندان دلسرد. با خروج از منطقه امن خود را به چالش بکشید؛ اما نه آن‌قدر زیاد که احساس گیجی کرده و با فکر کردن به اهداف مضطرب شوید.
• خود خواسته (R): این ویژگی مهم‌ترین بخش است. اهدافی انتخاب کنید که برای شما مهم و ارزشمند باشند، نه برای اعضای خانواده، پزشک و یا کارمندانتان. گاهی ممکن است به دلیل تقاضای یک شخص دیگر، تمایل به انجام کاری داشته باشید؛ اما تغییر ماندگار زمانی رخ می­دهد که دلایل شخصی عمیقی برای انجام آن کار وجود داشته باشد. انتخاب اهداف مرتبط با ارزش‌ها و چشم‌انداز، باعث ایجاد تغییرات می­شود.
• بازه زمانی (T): یک بازه زمانی واقع بینانه در نظر بگیرید. داشتن نقطه پایانی این امکان را می­دهد تا فرد بر روی موفقیت‌ها و یادگیری‌های کلیدی تمرکز کرده و در صورت لزوم مسیر خود را تغییر دهد. اغلب افراد بدون آنکه پیشرفت خود در یک هدف را تشخیص داده و بر آن تمرکز کنند، به سراغ هدف بعدی می­روند.

جهت تنظیم اهداف با به‌کارگیری سه گام زیر، شانس موفقیت خود را افزایش دهید.

۱- زمانی را صرف فهم دلایل خود کنید

در وهله اول به این سؤالات پاسخ دهید:

• چگونه این هدف با ارزش‌های شخصی من هماهنگ می­شود؟
• چطور این هدف سبب نزدیکی به چشم‌انداز آینده­ می­شود؟
• کدام ویژگی هدف مرا هیجان زده می‌کند؟

۲- پس از مشخص نمودن هدف، آن را به وظایف کوچک‌تر روزانه یا هفتگی تقسیم نمایید

• برای اینکه بفهمید آیا این هدف مناسب است، اعتماد به نفس خود در توانایی دستیابی به آن را در یک بازه ۰ تا ۱۰ در نظر بگیرید که ۰ بیانگر کمترین و ۱۰ نشان­ دهنده بیشترین میزان اعتماد به نفس است. اگر سطح اعتماد به نفس کمتر از ۷ بود، هدف را به وظایف کوچک‌تر تقسیم کنید.
• پس از تقسیم هدف به وظایف کوچک‌تر، برای دسترسی به روند پیشرفت، انجام این وظایف را پیگیری کنید.

۳- اهداف خود را با شخص دیگری در میان بگذارید

• ریسک کنید و آرزوهای خود را با شخص دیگری در میان بگذارید. این مهم سبب ایجاد روابط قوی‌تر، تشویق بیشتر و حس مسئولیت پایدارتر خواهد شد.
• مدل الگویی بیابید که تمرینی جهت رسیدن به هدف باشد.

اگر تا به امروز تجربه زیادی در تنظیم هدف نداشته ­اید و یا به اهداف گذشته خود نرسیده ­اید، از امتحان کردن این نکات نهراسید. یک فعالیت انتخاب کرده و از دیگران کمک بخواهید. در این زمینه می‌توان از کمک یک مربی سلامت یا مشاور نیز بهره کافی برد.

 

منبع: چطورپدیا