۱۵ سؤال اساسی برای هدایت ذهنیت فرزندان در مسیر صحیح

تمامی والدینی که عاشق فرزندان خود هستند مسئولیت شکل‌گیری ذهنیت‌ها و نگرش‌های صحیح در آنان را نیز بر عهده دارند. ذهنیت‌ها و نگرش‌های صحیح بر روی دیدگاه فرزندان‌تان نسبت به جهان تأثیرگذار خواهند بود. پرسیدن سؤالات مناسب، کودک و نوجوان را به سمت رفتارهای صحیح ترغیب و تغییرات مثبتی را در آنان ایجاد می‌کند. همچنین منابع در دسترس را نیز به نحو بهینه مورد استفاده قرار می‌دهد. درست مطابق این ضرب‌المثل که در مسیر ذهنی افراد، انرژی جریان دارد.

یکی از راه‌های تشویق فرزندان به توسعه یک طرز فکر مثبت و پرورش آن، این است که صادقانه با آن‌ها صحبت کنید و سؤالات مهم را از آن‌ها بپرسید. مهم نیست که به آن‌ها بگویید چه کار باید بکنند؛ بلکه لازم است ارزش زندگی با افکار مثبت و استفاده حداکثری از امکانات فعلی را به آنان یادآوری کنید.

برای تشویق فرزندان‌تان به شرکت در مکالمه و کمک به آن‌ها برای ایجاد یک طرز فکر سالم، سؤالات کاربردی زیر را از آنها بپرسید. برخی از این سؤالات به والدین کمک می‌کند تا رابطه خود را با فرزندانشان بیش از پیش تقویت کنند و در نتیجه به درک درستی از وضعیت فرزندان خود برسند.

۱- کدام ۵ کلمه به بهترین نحو توصیف کننده‌ی شخصیت شما است؟

این سؤال فرزندان را در جهت خودشناسی بیشتر هدایت کرده و تصوری از آنچه دیگران درباره آن‌ها فکر می‌کنند را نشان می‌دهد. این سؤال به کودک و نوجوان یک چارچوب کلی نسبت به موقعیت فعلی‌شان در دنیای کوچک خود ارائه می‌دهد که ذهن آنان را نسبت به شناخت بهتر خودشان تقویت می‌کند.

۲- چه کاری را دوست دارید که باعث می‌شود شما احساس خوشحالی بکنید؟

برخی از کودکان و نوجوانان در پاسخ به این سؤال می‌گویند بازی‌های ویدیویی آن‌ها را شادتر می‌کند که در واقع پاسخ مناسبی است. مطالعات اخیر نشان می‌دهد که در واقع بازی‌های رایانه‌ای فواید روانی بسیاری دارند. همچنین اگر والدین نیز به همراه فرزندان در انجام این بازی‌ها مشارکت کنند، این کار باعث تقویت روابط بین والدین و فرزندان و البته تقویت روابط همسران با یکدیگر می‌شود.

هدف این سؤال، هدایت توجه کودک و نوجوان به چیزهایی است که او را خوشحال می‌کند و چشمانش را به این واقعیت باز می‌کند که به طور فعال می‌تواند زمان سپری ‌شده در فعالیت‌هایی که باعث شادی او می‌شوند را افزایش دهد. امیدواری اصلی این است که این کار به فرزندان فعالیت‌ها، سرگرمی‌ها و حتی مسیر شغلی پیش رو را یاد داده و شادی درونی آن‌ها را افزایش دهد.

۳- چه مهارت‌هایی دارید و چگونه می‌توانید این مهارت‌ها را به دیگران آموزش دهید؟

هدف از سؤال مذکور این است که به کودکان و نوجوانان یادآوری کنیم که زندگی صرفاً برای آن‌ها، حول محور خواسته‌های آن‌ها و دستاوردهای به دست آمده از دیگران نیست. بلکه زندگی متعلق به همه است و کمک کردن به دیگران هم بخشی از زندگی است.

این سؤال به فرزند شما کمک می‌کند احساس قدرت و ارزش کند و به وی یادآوری می‌کند که فرد خاصی است و چیزی برای ارائه دارد. زمانی که کودک یا نوجوان احساس خاص بودن را تجربه کند و بداند که چیزی برای ارائه دارد، اعتماد به نفس وی افزایش یافته و ارزش بیشتری برای خود قائل می‌شود. در نتیجه، تمایل بیشتری برای آموزش به دیگران خواهد داشت.

۴- بهترین/ بدترین اتفاق در زندگی شما چیست؟

زندگی کاملاً بر وفق مراد یا خلاف آن نیست بلکه آمیخته‌ای از فراز و نشیب‌ها است. زندگی ترکیبی از تجربیات تلخ و شیرین است و این چیزی است که باعث هیجان‌انگیز شدن آن می‌شود.

کودکان باید این واقعیت را زودتر درک کنند تا از نظر ذهنی برای زندگی آماده باشند. سؤال اصلی این است که چگونه آن‌ها را به سمت این آگاهی هدایت کنیم. این کار به فرزند شما کمک می‌کند تا درک کند که اتفاقات ناگوار تا ابد ادامه نخواهند داشت.

همیشه خورشید بعد از یک طوفان شدید می‌تابد و حس خوشایندی را پدید می‌آورد. کمک به فرزندان برای آماده شدن جهت روبرو شدن با شرایط مختلف، برای والدین نیز دست‌آوردهایی به همراه خواهد داشت.

۵- از بهترین/ بدترین اتفاقی که برای شما افتاد، چه درسی گرفتید؟

یک ضرب‌المثل قدیمی می‌گوید که تجربه بهترین معلم است که در حقیقت جمله‌ی بسیار درستی است. مهم است که فرزندان از تجربیات خودشان (هم خوب و هم بد) و هم از تجربیات دیگران، از جمله پدر و مادرشان، درس بگیرند.

این رویکرد یکی از بهترین روش‌ها برای پیشرفت در مسیر زندگی و همچنین راه رسیدن به بهترین شرایط است. هنگامی که کودک و نوجوان از تجربیات خود در زندگی درس می‌گیرد، به احتمال زیاد از تکرار آن‌ها در آینده اجتناب خواهد کرد.

۶- از بین تمامی نکاتی که یاد گرفته‌اید، کدام مورد در آینده‌ی شما اثرگذاری بیشتری را خواهد گذاشت؟

این سؤال به فرزندان شما یادآوری می‌کند که آن‌ها در نهایت به افرادی بزرگ‌سال تبدیل خواهند شد؛ بنابراین لازم است زندگی هدف‌داری را در پیش بگیرند. این نیز لازم است که وجدان کودکان و نوجوانان را به مسائل صحیح و غلط حساس کرده و آن‌ها را در مسیر صحیحی قرار دهیم تا در نهایت به هدف مدنظر خود برسند.

هنگامی که فرزند شما ارزش آموزه‌ها و نحوه‌ی مثمر ثمر واقع شدن آن‌ها را کاملاً درک کند، آنگاه انگیزه‌ی کافی برای لذت بردن از فعالیت‌هایی همچون خواندن، مطالعه و یادگیری در او فراهم خواهد شد.

۷- در صورتی که ۳ سال به عقب برگردید، چه توصیه‌ای به خودتان می‌کنید؟

این سؤال می‌تواند به یک مکالمه سرگرم کننده تبدیل شود که به کودک و نوجوان کمک می‌کند تا مشکلات قبلی خود را بدانند و برای برطرف کردن آن‌ها تلاش کنند. همچنین عادت یادگیری از اشتباهات را نیز در آنان تقویت خواهد کرد. این سؤال زمینه‌ساز مکالمه‌های جالبی بین شما و فرزندان در مورد نحوه‌ی غلبه بر مشکلات و تبدیل نقاط ضعف به نقاط قوت است.

۸- از چه چیزی بیشتر قدردان هستید؟

این سؤال فرزندانتان را تشویق می‌کند که موهبت‌های خود را بشمارند و شکرگزار باشند و همواره به جنبه‌های روشن‌ زندگی نگاه کنند. در واقع با این سؤال از فرزندان می‌خواهیم تا میدان دید خود را گسترش دهند و این موضوع را درک کنند که تمامی داشته‌ها حتی چیزهای کوچکی همچون خانواده، دوستان، مدرسه و غذای مناسب نیز قابل قدردانی هستند.

این شرایط به نوبه خود می‌تواند به شادی بیشتر کودکان و نوجوانان کمک کند چرا که بین قدردانی و خوشحالی رابطه‌ی مستقیمی برقرار است.

۹- به نظر شما سایرین چه حسی دارند؟

کودکان به‌راحتی روی احساسات خود تمرکز می‌کنند و احساسات دیگران را نادیده می‌گیرند. از سوی دیگر، برای ایجاد روابط قوی‌تر و اجتناب از مناقشات غیرضروری در زندگی، کودک باید به احساسات دیگران و همدردی در قبال آنان توجه داشته باشد.

با این سؤال به کودک کمک می‌کنید تا حس همدردی خود در قبال سایرین را گسترش دهد. همدردی و توجه بیشتر به وضعیت دیگران کودک را به فردی دلسوزتر، شادتر و مثمر ثمرتر تبدیل خواهد کرد. او با توجه به وضعیت دیگران، زندگی غنی‌تر و معنادارتری را تجربه خواهد کرد.

۱۰- فکر می‌کنید زندگی‌ شما در آینده چگونه خواهد بود؟

این سؤال نیز فرزندان شما را به فکر کردن درباره آینده و برنامه‌ریزی برای آن هدایت می‌کند. این سؤال به وی کمک خواهد کرد تا در مورد وضعیتش در بزرگ‌سالی بیشتر فکر کند.

در نتیجه‌ی این سؤال شما می‌توانید مشاهده‌ کنید که فرزندتان در حال حرکت به سمت جلو و تحقق اهداف آینده خود است؛ بنابراین شما می‌توانید به کودک و نوجوان خود در پیمودن این مسیر کمک کنید او را به سمت رسیدن به اهدافش سوق دهید.

۱۱- کدام یک از دوستانتان را بیشتر از بقیه دوست دارید؟ چرا؟

دوستان و اطرافیان تأثیر زیادی بر طرز فکر و نگرش‌ شما دارند. در صورتی که همواره افراد منفی‌نگر را در اطراف خود نگه دارید، نگرش شما نیز به سمت افکار منفی خواهد رفت. برعکس در صورتی که افراد مثبت‌گرا را در اطراف خود داشته باشید، نگرش شما نیز به همان نسبت مثبت خواهد شد.

این سؤال را از فرزندان خود بپرسید تا بفهمید چه کسی در میان دوستانش بیش‌ترین تأثیر را در زندگی او دارد. به فرزندتا این نکته را یادآوری کنید که شخصیت هر فرد از میانگین شخصیت ۵ دوست اصلی او تشکیل خواهد شد. این موضوع توسط یکی از محققان علوم کودکان اثبات شده است.

۱۲- در صورتی که در آینده به فردی مشهور تبدیل شوید، دوست دارید به چه علتی مشهور شوید؟

این سؤال فرزند شما را به تفکر در مورد مفهوم واقعی موفقیت و میراث بجا مانده از آن هدایت می‌کند. آیا موفقیت به ثروت‌اندوزی خلاصه می‌شود یا اهداف والاتری را در پی خواهد داشت؟

دوست دارید دیگران از شما با چه ویژگی‌‌هایی یاد کنند؟ با پاسخ کودک یا نوجوان به این سؤالات، شما می‌توانید نوع شخصیت فرزند خود را پیدا کنید و ببینید چه کسی به عنوان یک الگو، فرزند شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این اطلاعات برای نظارت بر رشد شخصیتی کودکان و نوجوانان ضروری است.

۱۳- اگر می‌توانستید جهان را تغییر دهید، چه تغییری ایجاد می‌کردید؟

تحقیقات نشان می‌دهد که پیش‌بینی تجربیات مثبت، شادی بیشتری نسبت به خود تجربه، به ارمغان می‌آورد. هنگامی‌که کودک یا نوجوان به درجه‌ای از بلوغ برسد که شرایط فعلی و آتی را غیرهمسان بداند و تمامی فرصت‌های پیش روی خود را به‌خوبی درک کند، آنگاه این موضوع ضروری است تا حس کمک به دیگران و تلاش برای تبدیل کردن جهان به مکانی بهتر را در او زنده نگه‌داریم.

افراد شاد کسانی هستند که مشکلات را قابل حل می‌دانند و در حل مشکلات به وجود آمده مشارکت می‌کنند.

۱۴- چگونه می‌توانید در شرایط کنونی به افراد کمک کنید؟

از آنجا که زندگی سرشار از مشکلاتی همچون فقر، بی‌احترامی و ناملایمت‌های عاطفی است، بنابراین ضروری است تا به بهترین نحو ممکن به همنوعان خود کمک کنیم.

ادوین مارخام به‌درستی به این نکته اشاره داشته که «غایت نهایی و بزرگ‌ترین خیر بشری کمک به همنوعان هست».

نوع‌دوستی و برادری به معنی کمک به دیگران در شرایط سخت و مشقت‌بار است. از فرزندان خود این سؤال را به طور مرتب بپرسید تا روح سخاوت را به زندگی روزمره آن‌ها وارد کنید. مطالعات نشان داده است که کمک به دیگران با آزادسازی مولکول‌های شیمیایی اکسیتوسین و اندورفین در جریان خون همراه است و در نتیجه کمک به دیگران به عادتی دائمی در نزد کودکان و نوجوانان تبدیل خواهد شد.

 

۱۵- در صورتی که قادر به تعریف قوانینی برای جهان باشید، چه قوانینی را به ثبت می‌رسانید؟ چرا؟

این سؤال توجه فرزندانتان را به این واقعیت جلب می‌کند که ما در دنیایی با قوانین و مقررات زندگی می‌کنیم که ملزم به پیروی از این قوانین هستیم تا همه چیز به نحو احسن در مسیر پیشرفت قرار بگیرد. هدف این قوانین مجازات افراد نیست بلکه هدف آن کمک به ما در زندگی و تعامل با دیگران به شیوه‌ای بهتر است.

هنگامی که فرزند شما قوانین شخصی خودش را داشته باشد به‌خوبی قوانین اجتماعی را نیز می‌پذیرد و آن‌ها را دنبال می‌کند. این قاعده و قوانین شخصی می‌تواند کلید تربیت و رشد شهروندان مطیع قانون باشد که اعضای باارزش جامعه نیز هستند.

 

منبع: چطورپدیا

حقایق جالب درباره سلطان جنگل شیر

نام علمی: پانترا لئو (Panthera leo)

شیر از نظر اندازه، دومین گربه‌سان در دنیا است که در چمنزارها، بوته‌زارها، و جنگل‌های باز جنوب صحرای آفریقا زندگی می‌کند. شیر اندکی از ببر که به هم نزدیک هستند و ساختار بدنی بسیار مشابهی دارند، کوچک‌تر است.

برخلاف سایر گربه‌سانان، شیرها حیوانات بسیار اجتماعی هستند. آن‌ها در گروه‌هایی تقریباً ۳۰تایی که گله نامیده می‌شوند، زندگی می‌کنند. گله شامل سه نر، دوازده ماده خویشاوند و بچه‌های آن‌ها است. اندازه گله بر اساس میزان در دسترس بودن غذا و آب تعیین می‌شود. اگر منابع غذایی محدود باشد، گله کوچک‌تر می‌شود.

اعضای گله با صدای غرش یکدیگر را متوجه هم می‌سازند. هم نرها و هم ماده‌ها صدای غرش بسیار قوی دارند که تا ۸ کیلومتر دورتر هم شنیده می‌شود.

نرها و ماده‌ها نقش‌های متفاوتی در گله دارند. شیرهای نر وقت خود را صرف حفاظت از قلمرو و توله‌های گله می‌کنند. آن‌ها از مرزهای قلمرو خود، که می‌تواند تا ۲۶۰ کیلومتر مربع هم باشد، با صدای غرش، علامت‌گذاری با ادرار و فراری دادن مزاحمان، حفظ می‌کنند. یال‌های ضخیم آن‌ها، یک ویژگی منحصربه‌فرد برای شیرهای نر است و از گردن آن‌ها هنگام مبارزه با رقبا، محافظت می‌کند.

شیرهای ماده اصلی‌ترین شکارچیان گروه هستند. آن‌ها کوچک‌تر و چابک‌تر از نرها هستند. اما از آنجا که شکار معمولاً سریع‌تر از آن‌ها است، شیرها از کار گروهی برای گیر انداختن شکار استفاده می‌کنند. در حال دنبال کردن شکار، آن‌ها یک نیم‌دایره تشکیل می‌دهند، که ماده‌های کوچک‌تر و ضعیف‌تر تلاش می‌کنند شکار را به سمت مرکز آن نیم‌دایره بکشند. سپس ماده‌های قوی‌تر حیوان را به زمین می‌کوبند و آن را می‌کشند.

شیرها معمولاً در شب شکار می‌کنند. شکار آن‌ها شامل گاومیش‌ها، بوفالوها، گورخرها، فیل‌های جوان، کرگدن‌ها، اسب‌های آبی، گرازهای وحشی، کروکدیل‌ها و زرافه‌ها است. اما گاهی اوقات شکار کوچک‌تری مثل موش، پرنده، خرگوش، مارمولک و لاک‌پشت‌ها را هم می‌خورند. آن‌ها به سراغ گوشت‌های فاسد شده و همچنین باقیمانده شکار سایر گوشت‌خواران مانند کفتارها، سگ‌های وحشی، یوزپلنگ‌ها و پلنگ‌ها نمی‌روند.

پس از یک شکار موفقیت‌آمیز، تمام شیرهای گله در غذا خوردن شریک می‌شوند. اما یک ترتیب خوردن وجود دارد که ابتدا نرهای بالغ، سپس ماده‌ها، و در نهایت، توله‌ها از شکار می‌خورند.

شیرها یک دستگاه گوارش سریع دارند که به آن‌ها اجازه می‌دهد با حرص و ولع و با سرعت بخورند و پس از مدت کوتاهی به دنبال شکار بعدی بروند. اگر آب در دسترس باشد، آن‌ها هر روز آب می‌خورند. اما آن‌ها می‌توانند ۴ تا ۵ روز بدون خوردن آب و فقط با استفاده از رطوبت محتویات معده، بی‌آبی را تحمل کنند.

شیرها تنبل‌ترین گربه‌سانان بزرگ هستند و روزانه ۱۶ تا ۲۰ ساعت می‌خوابند یا استراحت می‌کنند. آن‌ها می‌توانند به پشت در حالی که پاهایشان به سمت بالا است یا بر روی یک درخت چرت بزنند. در حالی که در حال استراحت هستند، آن‌ها نسبت به یکدیگر بسیار مهربان بوده، سر یکدیگر را نوازش و تیمار کرده و خرخر می‌کنند.

ماده‌ها در هر بار زایمان ۲ تا ۳ توله به دنیا می‌آورند. معمولاً دو ماده هم‌زمان زایمان می‌کنند. سپس توله‌ها با هم بزرگ می‌شوند، گاهی اوقات پرستاری از توله‌ها به‌صورت مشترک انجام می‌شود.

نرخ مرگ‌ومیر توله‌ها ۶۰ تا ۷۰ درصد است، زیرا آن‌ها نسبت به شکارچیانی مانند کفتارها، پلنگ‌ها و شغال‌های سیاه‌پشتی، آسیب‌پذیر هستند. آن‌ها گاهی اوقات توسط حیوانات بزرگی مانند بوفالوها لگدمال و زیر پا له می‌شوند. علاوه بر این، زمانی که یک گروه دیگر از شیرهای نر گله‌ای را در اختیار می‌گیرند، تمام توله‌ها را می‌کشند تا بتوانند خود از ماده‌های گله توله داشته باشند.

توله‌های ماده تا آخر عمر با گله باقی می‌مانند. در حدود دو سالگی، آن‌ها شکارچیان توانایی می‌شوند. اما مردان جوان در آن سن مجبورند گله را ترک کنند. آن‌ها گروه‌های مجردی را تشکیل می‌دهند و گله‌های مهاجر را دنبال می‌کنند تا زمانی که، به‌قدر کافی قدرت داشته باشند تا شیرهای نر سایر گله‌ها را به چالش بکشند. به‌طور کلی، نرهای گله در حدود سه سال قدرت را در دست دارند و پس از آن معمولاً یک گروه مجرد از نرها، قدرت را به دست خواهد گرفت.

وضعیت حفاظت

شیرهای آفریقایی توسط لیست قرمز اتحادیه بین‌المللی حفاظت از محیط‌زیست آسیب‌پذیر در نظر گرفته شده‌اند. از دست دادن و کاهش زیستگاه یک تهدید برای آن‌ها به‌حساب می‌آید. آن‌ها همچنین توسط انسان‌ها، به‌عنوان شکار، برای خواص دارویی و یا توسط دامداران برای حفاظت از دام‌هایشان کشته می‌شوند. علاوه بر این، آن‌ها به بیماری‌هایی از قبیل هاری و بابزیوز نیز حساس هستند. هاری توسط سگ‌ها و کفتارها به شیرها گسترش می‌یابد. بابزیوز در دوران خشک‌سالی، زمانی که شکار دچار سوءتغذیه است، اتفاق می‌افتد. کنه‌ها بعد از اینکه شیرها حیوان بیمار را می‌کشند، به شیرها منتقل می‌شوند. ترکیبی از بیماری هاری و بابزیوز باعث تلفات گسترده‌ای در جمعیت شیر می‌شود.

کاری که شما برای کمک به آن‌ها می‌توانید انجام دهید

شما می‌توانید با نوشتن نامه‌ای به شیرها که به رهبران آفریقایی داده می‌شود، به نجات شیرها کمک کنید. چرا شیرها برای شما مهم هستند و اگر دوست دارید، نقاشی هم به نامه‌تان اضافه کنید. شما همچنین می‌توانید به مؤسسات خیریه مانند موسسه گربه‌های بزرگ وابسته به شبکه نشنال جئوگرافیک، پروژه لئوناردو مربوط به پلنگ‌سانان یا بنیاد حیات‌وحش آفریقا کمک مالی کنید.

توزیع شیرها

شیرها در چمنزارها، بوته‌زارها و جنگل‌های باز جنوب صحرای آفریقا زندگی می‌کنند. جمعیت کوچکی از شیرها هم در جنگل «گیر» (Gir) در گجرات هند زندگی می‌کنند.

 

منبع: چطورپدیا

۷ گام ساده برای تقویت انرژی

برای داشتن زندگی شادتر، سالم‌تر و پربارتر، به ۷ راهکاری که در این مقاله برای افزایش انرژی معرفی شده، توجه نمایید.

آیا صبح که از خواب برمی‌خیزید احساس کسلی و بی‌حالی دارید؟ آیا برای تأمین نیروی لازم در طول روز، به نوشیدنی‌های کافئین‌دار نیازمند هستید؟ اگر این مسئله آشنا به نظر می‌رسد، اکنون وقت آن رسیده که راه‌حل‌های سریع را کنار گذاشته و برنامه‌ای برای مدیریت انرژی خود تهیه کنید. در شروع کار، ممکن است کمی سخت به نظر برسد، اما به‌محض آنکه از مزایای سبک زندگی شادتر، سالم‌تر و پربارتر بهره‌مند شدید، انرژی از دست رفته به‌سرعت بازمی‌گردد.

مدیریت انرژی چیست؟ به انرژی همانند یک منبع محدود، مثل پولی که در یک حساب بانکی ذخیره شده، بنگرید. اشخاص مختلف بنا به عواملی چون سن، میزان خواب، سطح استرس، شرایط پزشکی و سبک‌های متفاوت زندگی، در طول روز میزان مشخصی از این منبع را استفاده می‌کنند. در طول روز، فعالیت‌های روزانه سبب می‌شوند که انرژی فرد تحلیل رفته و در حساب وی ذخیره شود.

هرچند همواره نمی‌توان فعالیت‌هایی که از منبع انرژی تغذیه می‌کنند را کنترل کرد؛ اما می‌توان اقدامات لازم را برای ذخیره‌سازی بیشتر آن در حساب منبع انجام داد. به کمک این ۷ اصل مدیریت انرژی، می‌آموزید که چگونه سطح انرژی خود را افزایش دهید و با هر قدمی که در راستای این فرایند مراقبت از خود برمی‌دارید، احساس بهتری خواهید داشت.

۱- غذای مغذی بخورید

همه ما آگاه هستیم که غذای سالم در اصل برای حفظ تندرستی و سلامتی بدن است؛ اما معمولاً از آن به‌عنوان ابزاری برای کاهش وزن یاد می‌شود. با این حال، با توجه به دستورالعمل‌های غذایی، یک رژیم غذایی متعادل از میوه‌ها و سبزیجات، پروتئین‌های کم‌چرب، لبنیات کم‌چرب و دانه‌های کامل، تمام چیزی است که برای حفظ سطح انرژی مطلوب نیاز خواهیم داشت. غذایی که می‌خوریم تا حدودی تعیین‌کننده‌ی احوال ما خواهد بود؛ از تمام گروه‌های غذایی، مواد غذایی گوناگون مصرف کنید تا به کمک طیف وسیعی از این مواد مغذی دریافتی، انرژی لازم را در طول روز حفظ نمایید.

میوه‌ها و سبزیجات تازه و یا یخ‌زده را انتخاب کنید، خصوصاً سبزیجات مقوی برگ سبز و کلم بروکلی، همچنین سبزیجات نارنجی از جمله هویج و سیب‌زمینی شیرین. برای تأمین پروتئین سالم، تخم‌مرغ، سویا و حبوبات مختلفی وجود دارند؛ در طول روز صرف ۸۵ گرم غلات، نان، برنج یا پاستا را در نظر داشته باشید.

۲- هر شب ۷ الی ۸ ساعت بخوابید

داشتن خواب کافی عادت سالمی است که بهتر است همه‌ی افراد روی آن کار کنند. همه‌ی ما می‌دانیم که هر شب حداقل هفت ساعت به بستن چشم‌ها نیاز داریم، پس چه چیزی مانع از تحقق این امر می‌شود؟ به راه‌حلی برای رفع بزرگ‌ترین اختلال خواب خود فکر کرده و این نکته را به یاد داشته باشید که خواب ناکافی قادر است مشکلات جدی سلامتی را ماندگار ساخته و همچنین بر حال فرد، انگیزه و سطح انرژی او تأثیر منفی خواهد داشت. اولویت‌دهی به خواب یکی از بهترین راه‌های ممکن برای داشتن روزی موفق و پرانرژی است.

۳- با انسان‌های خوب مراوده داشته باشید

زمان بیشتری را در کنار افرادی که حضور در کنار آن‌ها برای شما لذت‌بخش است، سپری کنید. برقراری ارتباط با افرادی که از لحاظ مثبت‌نگری و علایق مشابه هستند، سبب تهییج و تحریک فرد خواهد شد. از سوی دیگر، افرادی که با آن‌ها سازگار نیستید و یا انسان‌هایی که همواره دید منفی دارند، اغلب شکایت می‌کنند یا تصمیمات ضعیف می‌گیرند، تنها حساب انرژی را تخلیه خواهند کرد. افرادی که با آن‌ها مراوده دارید را درست گزینش نمایید.

۴- بیش از حد پیگیر اخبار نباشید

اخبار، راه مهمی برای ارتباط با جهان اطراف و وقایعی است که در آن رخ می‌دهد و می‌تواند آموزشی، سرگرم‌کننده و حتی گاهی سبب افزایش اطلاعات فرد شود؛ اما متأسفانه اغلب مملو از داستان‌های رنج‌آور است. این داستان‌ها دید فرد را نسبت به جهان تغییر داده و سبب می‌شوند که به‌جای شناخت خوبی‌های اطراف، بر روی بدترین ترس‌های موجود تمرکز کند. هیچ‌گاه نمی‌توان به‌طور کامل از این حوادث اجتناب کرد؛ اما سعی کنید تا حد امکان، خصوصاً در طول مراحل آزمایش، فاصله‌ی خود را با آن حفظ نمایید.

۵- ورزش منظم داشته باشید

آیا تاکنون اتفاق افتاده که در نیمه‌ی روز احساس سستی و کسلی داشته باشید؟ آیا با وظایف ساده‌ی روزمره مانند خرید مواد غذایی یا انجام کارهای خانه از نفس می‌افتید؟ طبق دستورالعمل‌های فعالیت فیزیکی که برای ساکنین آمریکا ارائه شده، برخلاف باور عموم، ۱۵۰ دقیقه فعالیت هفتگی نه‌تنها چیزی از حساب انرژی فرد کم نمی‌کند؛ بلکه به آن می‌افزاید. می‌پرسید چطور؟ ورزش سبب کاهش استرس و تنش، تقویت عضلات و استقامت فرد می‌شود و به این ترتیب در کارکرد مؤثر بدن، طی انجام کارهای دیگر یا فعالیت‌های فیزیکی بیشتر، نقش بسیار مهمی دارد.

۶- هر روز عملی معنی‌دار انجام دهید

نسبت به چه چیزی احساس بسیار خوبی دارید؟ آیا از استعداد ویژه‌ای برخوردارید که دوست دارید آن را بیشتر تمرین کرده یا با دیگران به اشتراک بگذارید؟ هر روز کاری انجام دهید که از آن لذت می‌برید، حتی اگر چیزی به‌سادگی خوردن یک غذای سالم و یا گوش دادن به آهنگ مورد علاقه باشد. تلاش برای چیزهایی که برای فرد اهمیت دارند، به او کمک می‌کند تا انرژی خود را در مسیری که بهترین را برای او به ارمغان می‌آورد، صرف کرده و آن را به‌درستی ذخیره کند.

۷- برای دیگران افکار خوب داشته باشید

حفظ ذهنیتی دلسوزانه و شفیق، راه دیگری برای حفظ انرژی است. توجه بامحبت، مثالی از تمرین این نوع تفکر خواهد بود. برای مثال در برخورد با افراد غریبه، حین ادای جمله‌ی آرزوی خوبی برایتان دارم، ارتباط چشمی برقرار کرده و لبخند بزنید. این رویکرد مثبت، شما را از قضاوت آن فرد دور می‌کند. قضاوت دیگران می‌تواند در نهایت باعث شود که خود را قضاوت کنیم و این گفتمان درونی منفی بسیار طاقت‌فرسا است.

آزمایش‌ها

۱- میزان انرژی خود را نظارت کنید

در طول روز میزان انرژی خود را بین ۱ تا ۱۰ درجه‌بندی کنید؛ به‌طوری که ۱۰ بیشترین میزان انرژی باشد. به جزئیات روز خود توجه کنید تا بتوانید افراد یا وقایعی که بیشترین تأثیر را بر شما داشته‌اند، شناسایی نمایید.

۲- تغییرات ساده و جزئی ایجاد کنید

هنگامی که افراد یا حوادث مخرب انرژی خود را شناسایی کردید، به مراحل بعدی فکر کنید. به‌جای تلاش برای حل تمامی مشکلات در یک زمان خاص، یک بخش مهم را انتخاب کرده و در تعیین اهداف، واقع‌بین باشید. برای نمونه، اگر بی‌نظمی منزل یک منبع بزرگ استرس روزانه برای شما است، به‌جای غرق شدن در تمیزکاری هم‌زمان، هر هفته یک کابینت، گنجه و یا کشو را برای نظم دهی انتخاب کنید؛ پس از آن هر زمان که احساس آمادگی داشته‌اید، به سراغ هدف بعدی بروید.

۳- برنامه بریزید و اولویت‌بندی کنید

در طول روز، زمانی که سطح انرژی در بالاترین سطح خود قرار می‌گیرد را شناسایی کرده و وظایف مهم را در این لحظات که احساس سرزندگی و سازندگی دارید، انجام دهید تا از این انرژی به‌خوبی بهره برید.

 

منبع: چطورپدیا

همه چیز درباره شیببر، ترکیبی از شیر و ببر

طبقه‌بندی شیببر و تکامل آن

شیببر بزرگ‌ترین گربه‌سان در دنیا است که تا ۳٫۶ متر، زمانی که روی پاهای عقب خود می‌ایستد، رشد می‌کند. شیببر حاصل جفت‌گیری شیر نر با ببر ماده است و بسیار بیشتر از اندازه هر دو والد خود، رشد می‌کند. شیببر هر چند که ویژگی‌های مشابهی با هر دو والد خود دارد، اما بیشتر شبیه شیر است تا ببر. با توجه به این واقعیت که شیرها و ببرها در مناطق مختلفی از جهان زندگی می‌کنند، تولد شیببر یا ببشیر به‌طور طبیعی در حیات‌وحش بسیار نادر است. امروزه، تعداد انگشت‌شماری از شیببرها در باغ‌وحش‌های سرتاسر دنیا وجود دارد که نتیجه مداخله تصادفی یا تعمدی انسان هستند.

آناتومی و ظاهر شیببر

شیببر یک حیوان بزرگ با بدنی عضلانی و سری بزرگ است. شیببرها خزهایی شنی رنگ یا به زنگ زرد تیره دارند که نوارهای ضعیفی به ارث رسیده از مادرشان، آن‌ها را پوشانده است. اگرچه تغییرات دیگری هم در رنگ خز دیده شده است، از جمله سفید هنگامی‌که مادر آن‌ها یک ببر سفید است، اما شیببر به‌طور کلی ظاهری شبیه شیر شامل یال‌های شیر نر دارد. هر چند که یال شیببر به بزرگی و شگفت‌انگیزی یال یک شیر بالغ نیست، اما ممکن است یال در بعضی شیببرها رشد کند، اما در برخی دیگر اصلاً رشدی نداشته باشد. شیببر دارای نوارهایی بیشتر در اطراف ناحیه عقبش است و ممکن است خال‌هایی در اطراف چانه‌های خود نیز داشته باشد که به ارث رسیده از خال‌های پشت گوش تا چانه ببر ماده هستند.

توزیع و زیستگاه شیببر

از لحاظ تاریخی، هر چند که نادر است، اما امکان‌پذیر است که یک شیر نر با یک ببر ماده در حیات‌وحش فرزند شیببری داشته باشند. به این دلیل که شیرهای آسیایی در ناحیه وسیعی از آسیا پرسه می‌زنند، به این معنی که آن‌ها می‌توانند به آسانی به قلمرو ببرها وارد شوند. با این حال، امروزه، ببرها تنها در جنگل‌های متراکم آسیا یافت می‌شوند، زیستگاه طبیعی که هر روز کوچک‌تر و کوچک‌تر می‌شود. از طرف دیگر، به‌جز تعداد کمی شیر آسیایی که در جنگل‌های دور افتاده هند دیده شده‌اند، تعدادی شیر هم در چمنزارهای آفریقا وجود دارد، جایی که هیچ ببری وجود ندارد. متأسفانه، هر چند که زیستگاه طبیعی شیببر احتمالاً باید مشابه با زیستگاه ببر باشد، تنها شیببرهای شناخته شده در جهان، در قفس هستند.

رفتار و شیوه زندگی شیببر

به‌رغم اندازه غول‌پیکر شیببرها و این واقعیت که والدین آن‌ها دو تا از وحشی‌ترین شکارچی‌ها در دنیا هستند، شیببر طبیعت نسبتاً ملایم و آرامی دارد، به‌خصوص زمانی که در تعامل با یک مربی باشد. به هر حال گزارش شده است که آن‌ها با شیرها یا ببرها گاهاً اشتباه گرفته می‌شوند. شگفت‌انگیزترین ویژگی آن‌ها این است که آن‌ها آب را دوست دارند. در حیات‌وحش، غیرمعمول نیست که ببرها برای گرفتن شکار و یا برای خنک شدن در گرما به آب بزنند و به همین دلیل آن‌ها شناگران خوبی هستند، چیزی که به نظر می‌رسد شیببر به ارث برده است؛ اما شیرها آب را دوست ندارند و بنابراین اغلب گزارش می‌شود که زمان می‌برد تا شیببرها به شیوه زندگی آب دوستی تغییر رویه دهند. یکی دیگر از چیزهای عجیب این واقعیت است که شیببر هم صدای شیر و هم صدای ببر را می‌تواند ایجاد کند، با این حال، صدای آن بیشتر شبیه به صدای شیر است.

چرخه زندگی و تولید مثل شیببر

اکثر شیببرها از طریق معرفی تصادفی شیرها و ببرها در یک قفس ایجاد شده‌اند، اگرچه ممکن است یک سال طول بکشد تا آن‌ها با هم جفت‌گیری کنند. پس از جفت‌گیری شیر نر با ببر ماده، ببر پس از یک دوره حاملگی حدوداً ۱۰۰ روزه، ۲ تا ۴ توله شیببر به دنیا می‌آورد. درست مانند سایر نوزادان گربه‌سانان است، توله‌های شیببر کور و بسیار آسیب‌پذیر هستند و در ۶ ماه اول زندگی به‌شدت به مادر خود وابسته هستند. مثل توله‌های شیر، شیببرهای جوان خال‌های سیاهی روی خزهای خود دارند که به پوشش (استتار) آن‌ها در شرایط خطر کمک می‌کند. با این حال، مانند برخی از شیرهای بالغ، این لکه‌ها اغلب در شیببرها باقی می‌مانند و در قسمت زیر واضح‌تر هستند. بسیاری از توله‌های شیببر متأسفانه با نقص مادرزادی متولد شده و اغلب بیش از یک هفته زنده نمی‌مانند.

رژیم غذایی و شکار شیببر

شیببر مانند دیگر گربه‌سانان جهان، یک حیوان گوشت‌خوار است، یعنی شکار می‌کند و دیگر حیوانات را برای تغذیه خودش می‌کشد. هر چند که رژیم غذایی شیببر در حیات‌وحش فقط یک حدس است، اما تصور می‌شود که بیشتر شبیه ببر باشد و گیاه‌خواران بزرگی مثل گوزن، گراز (به علت اندازه بزرگ آن‌ها) و احتمالاً فیل‌های آسیایی کوچک و آسیب‌پذیر را شکار کند. آن‌ها در قفس به‌طور متوسط روزانه ۹ کیلوگرم گوشت می‌خورند، اما تصور می‌شود که یک شیببر به‌راحتی می‌توان در هر وعده غذایی ۵۰ کیلوگرم غذا را حریصانه بخورد. شیببر دارای یک فک فوق‌العاده قوی با دندان‌هایی تیز است که برای پاره کردن و جویدن گوشت ایده‌آل هستند. شیببرها همچنین بدنی بسیار عضلانی و پنجه‌هایی بسیار تیز دارند که به آن‌ها در گرفتن و خوردن شکار کمک می‌کند.

شکارچیان و تهدیدات شیببر

اگر آن‌ها در حیات‌وحش باشند، قوی‌ترین شکارچی در محیطشان خواهند بود و بنابراین هیچ شکارچی طبیعی، به‌استثناء انسان، نخواهند داشت. شبیه شیرها و ببرها، شیببرها ممکن است به دلیل خزهایشان یا به دلیل احساس غلبه و پیروزی توسط انسان شکار شوند. همچنین زیستگاه‌های آن‌ها به‌شدت در حال کاهش است. در قفس، بسیاری از توله‌ها با نقص مادرزادی ناشی از تقابل دو گونه مختلف جانوری، متولد می‌شوند و سپس می‌میرند. مشکل دیگری که باید در نظر گرفته شود، ماهیت غیرطبیعی پرورش و نگهداری شیببرها در سرتاسر جهان است. بسیار بعید است که شیببرها در حیات‌وحش به دنیا آیند، آن‌ها صرفاً به دلیل کسب درآمد در باغ‌وحش‌ها متولد و پرورش داده می‌شوند.

اطلاعات و ویژگی‌های جالب شیببر

گرچه مانند بسیاری دیگر از حیوانات ترکیبی، شیببرها بیشتر عقیم هستند، اما دیده شده که یک شیببر ماده قادر به تولیدمثل بوده است، اما شیببر نر قادر به تولیدمثل هرگز ثبت نشده است. شیببر ماده با یک شیر نر و یا یک ببر نر قادر به جفت‌گیری و سپس به دنیا آوردن توله‌های ترکیبی با توجه به گونه پدر است. یکی از مشهورترین شیببرها، یک موجود هالیوودی به نام هرکول است که فرزند یک شیر نر و یک ببر ماده در موسسه فلوریدا است. در سن سه سالگی قد ایستاده او ۳ متر و وزنش نیم تن بود. یکی از دلایل این‌که چرا شیببرها به‌ندرت در حیات‌وحش تولید می‌شوند این است که اگر یک شیر نر و یک ببر ماده با یکدیگر روبرو شوند، احتمال بیشتر این است که برای دفاع از قلمرو خود با هم مبارزه کنند، یا کلاً به‌منظور جلوگیری از آسیب دیدن از روبرو شدن با یکدیگر اجتناب کنند.

رابطه شیببر با انسان‌ها

شیببر از اوایل قرن نوزدهم میلادی توسط انسان به دنیا آورده شده است، زمانی که یک توله شیببر در ۱۸۲۴ در آسیا متولد شد. بیشتر از ۱۰۰ سال بعد یک مورد زایمان دیگر در باغ‌وحشی در آفریقای جنوبی درست قبل از جنگ جهانی دوم ثبت شد. با وجود اینکه شیببرها به‌اعتدال شناخته شده‌اند، اما مخالفت‌های بسیار زیادی در مورد ترکیب دو گونه مختلف جانوری وجود دارد، به‌ویژه، زمانی که بسیار بعید است که بدون مداخله انسان چنین اتفاقی بیفتد. امروزه، تعدادی شیببر در باغ‌وحش‌ها و مؤسسات جانوری در سرتاسر جهان وجود دارد که به‌طور معمول به‌صورت تصادفی به دنیا آمده‌اند و به‌عنوان یک جاذبه پول‌ساز نگهداری می‌شوند.

وضعیت حفاظت شیببر

از آنجا که هیچ نام علمی برای شیببر نداریم و شیببر ترکیب دو گونه متفاوت جانوری به‌صورت مصنوعی است و در حیات‌وحش دیده نشده است، این حیوان دارای وضعیت حفاظت نیست. شیببر تنها در تعداد محدودی از قفس‌ها در این سیاره یافت می‌شود، بسیاری از آن‌ها زنده باقی می‌مانند چون در حیات‌وحش نیستند و از این رو حفاظت برای شیببرها معنی ندارد. امروزه، ببشیرها، حیوانی حاصل شده از ببر نر و شیر ماده، بسیار کمتر از شیببرها یافت می‌شوند، اما در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، آن‌ها بیشتر از شیببرها وجود داشتند. پرورش شیببرها در حال حاضر در تعدادی از کشورهای جهان ممنوع است.

حقایقی در مورد شیببر

• سلسله: جانوران
• شاخه: مهره‌داران
• رده: پستانداران
• راسته: گوشت‌خوارسانان
• خانواده (تیره): گربه‌سانان
• سرده: پلنگ‌مانندان
• نام علمی: پانترا لئو+ پانترا تایگر
• نام متداول: شیببر
• گروه: پستانداران
• تعداد گونه: ۱
• محل: باغ‌وحش
• زیستگاه: در حیات‌وحش وجود ندارد
• رنگ: قهوه‌ای مایل به زرد، سیاه، قهوه‌ای، نارنجی
• نوع پوست: خزدار
• وزن: ۴۰۰ تا ۶۰۰ کیلوگرم
• بیشترین سرعت: ۸۰ کیلومتر در ساعت
• رژیم غذایی: گوشت‌خوار
• شکار: گوزن، گراز، گاو
• شکارچی: انسان
• شیوه زندگی: روزگرد/شبگرد
• رفتار گروهی: منزوی
• طول عمر: ۱۸ تا ۲۲ سال
• سن بلوغ جنسی: ۳ تا ۴ سال
• دوره بارداری: ۱۰۰ روز
• نام فرزند: توله
• سن از شیر گرفتن: ۶ ماهگی
• وضعیت حفاظت: لیست نشده
• اندازه جمعیت تخمینی: ناشناخته
• بزرگ‌ترین تهدید: پرورش تجاری
• ویژگی‌های بارز: اندازه بزرگ
• واقعیت جالب: فرزند یک شیر و یک ببر است

 

منبع: چطورپدیا

آنچه باید درباره گرگ خاکستری بدانید

نام علمی: کنیس لوپوس (Canis lupus)

گرگ خاکستری یا گرگ جنگلی با حضور به‌عنوان یک نقش اصلی در سبک‌های متفاوتی، از گرگ بد و بزرگ تا یک موجود روحانی، در افسانه‌ها و اسطوره‌ها در طول سال‌ها دیده شده است. در حقیقت، گرگ‌های خاکستری ممکن است چنین بدی‌ها و خوبی‌های اغراق‌آمیزی را هرگز نداشته باشند، اما آن‌ها نقش حیاتی در حفظ هماهنگی محیط‌زیست ایفا می‌کنند.

هرچند که به آن‌ها گرگ خاکستری گفته می‌شود، اما اجداد این سگ‌های خانگی در واقع به رنگ قهوه‌ای خاکستری، تمام سیاه و تمام سفید بوده‌اند.

گرگ‌های خاکستری بزرگ‌ترین سگ‌ها هستند. با اندازه شانه ۶۰ تا ۹۰ سانتیمتر و ۱٫۵ متر طول و دارای وزن متغیر ۲۵ تا ۶۰ کیلوگرم هستند. آن‌ها همچنین از گسترده‌ترین پستانداران در زمین هستند که در اکوسیستم‌های مختلف در سرتاسر آمریکای شمالی، اروپا، آسیا و بخش کوچکی از آفریقا زندگی می‌کنند. به‌طور کلی، اندازه و وزن گرگ‌های خاکستری هر چه به سمت شمال برویم، بیشتر می‌شود.

گرگ‌های خاکستری حیوانات اجتماعی هستند که در دسته‌های ۲ تا ۱۲ تایی زندگی و شکار می‌کنند. یک دسته معمولی از یک نر آلفا و یک ماده آلفا (رهبران دسته)، توله سگ‌های آن‌ها و چند گرگ فرمان‌بردار یا نوجوان تشکیل شده است. اعضای دسته روابط نزدیک با هم دارند و با طیف وسیعی از صداها از جمله عوعو (پارس)، ناله، خرناس کردن و زوزه کشیدن با هم ارتباط برقرار می‌کنند.

به‌طور کلی، برای جلوگیری از بزرگ شدن بیش از حد دسته، تنها نر و ماده رهبر دسته تولیدمثل می‌کنند. زوج آلفا روند تعهد را در اوایل سال آغاز خواهند کرد و سپس در ماه دی یا بهمن جفت‌گیری خواهند کرد. گرگ ماده آلفا پس از آن، یک محل زایمان برای خود انتخاب می‌کند و حدود شش توله به دنیا می‌آورد که در سن ۲ تا ۳ سالگی به بلوغ می‌رسند.

اگر یک گرگ فرمان‌بردار میل شدیدی به فرزندآوری احساس کند و تلاش‌هایش برای جفت‌گیری با جفت آلفا رد شود، گرگ فرمان‌بردار ممکن است دسته را ترک کند. با این حال، ترک یک گروه امن می‌تواند یک انتخاب خطرناک برای گرگ تنها باشد، چرا که ممکن است مجبور باشد صدها کیلومتر برای پیدا کردن یک قلمرو جدید و یک جفت سفر کند.

گرگ‌های خاکستری به‌عنوان شکارچیان سنگ‌قبر شناخته می‌شوند، زیرا آن‌ها به حفظ تعادل اکوسیستم کمک می‌کنند. رژیم غذایی آن‌ها شامل سم‌داران (پستانداران سم‌دار بزرگ) مانند انواع گوزن‌ها و همچنین پستانداران کوچک‌تر مانند سگ آبی و خرگوش است. از آنجا که گرگ خاکستری تنها حیوانات ضعیف را از بین می‌برد، گله‌ها به‌طور کلی قوی‌تر و سالم‌تر می‌شوند. در حقیقت، مطالعات نشان داده است که گرگ خاکستری به جلوگیری از گسترش یک بیماری عصبی مزمن و مسری، در گوزن‌ها کمک کرده است.

علاوه بر این، در پارک «سنگ زرد»‌ (yellow stone)، محققان دریافته‌اند که حضور گرگ‌ها، گله‌های گوزن را وادار به حرکت مداوم می‌کند و این باعث می‌شود که درختان بید و صنوبر در مناطقی که پیش از این، بیش از حد توسط گوزن‌ها خورده شده بودند، دوباره رشد کنند و شکوفا شوند. این به‌نوبه خود منجر به بازگشت سگ‌های آبی و پرندگان ساحلی به منطقه می‌شود.

وضعیت حفاظت

طبق لیست قرمز اتحادیه بین‌المللی حفاظت از محیط‌زیست، جمعیت گرگ خاکستری در بسیاری از نقاط جهان، از جمله آسیا، اروپا و شمال آمریکای شمالی پایدار است؛ بنابراین، در سطح جهانی، گرگ خاکستری به‌عنوان گونه‌ای با حداقل نگرانی در نظر گرفته می‌شود. با این حال، گرگ خاکستری به علت از دست رفتن زیستگاه، تله‌گذاری، تیراندازی و مسمومیت، در سطح منطقه‌ای آسیب‌پذیر است.

توزیع گرگ خاکستری

گرگ‌های خاکستری از گسترده‌ترین پستانداران در زمین هستند که در اکوسیستم‌های مختلف در سرتاسر آمریکای شمالی، اروپا، آسیا و بخش کوچکی از آفریقا زندگی می‌کنند.

 

منبع: چطورپدیا

حقایقی جالب و کامل درباره یوزپلنگ‌ها

این مطلب نگاه جامعی به زندگی جالب سریع‌ترین حیوان روی زمین است. در این مطلب خواهیم فهمید که یوزپلنگ‌ها چگونه به این سرعت می‌دوند، چگونه آن‌ها را در حیات‌وحش بشناسیم و همچنین:

• چه شکاری را ترجیح می‌دهند و از چه روش‌هایی برای شکار استفاده می‌کنند،
• از کدام روش‌های ویژه استتار برای پنهان شدن در محیط خود استفاده می‌کنند،
• چگونه تولیدمثل می‌کنند.

علاوه بر این‌که شما می‌توانید بفهمید که چگونه یوزپلنگ‌ها به این سرعت می‌دوند، همچنین می‌توانید بفهمید:

• چرا شیرهای دشت سرنگتی حدود ۷۰ درصد از توله یوزپلنگ‌ها را می‌کشند و تنها ۵ درصد آن‌ها زنده می‌مانند،
• صدای یوزپلنگ‌ها چگونه است،
• وضعیت حفاظت فعلی و برخی حقایق عجیب‌تر.

توصیف یوزپلنگ – چگونه این حیوان آفریقایی زیبا را تشخیص دهیم؟

سر، بدن، پاها و دوسوم ابتدایی دم یوزپلنگ با خال‌های سیاه پوشیده شده است. فاصله پشت گردن تا شانه‌ها در یوزپلنگ کم (کوتاه) است.

سر یوزپلنگ کوچک و گرد است، چشم‌هایش درشت هستند و یک نوار سیاه بارز مثل جریان اشک از گوشه داخلی هر چشم به گوشه لب کشیده شده است.

گوش‌هایش کوچک و گرد هستند. پاهای یوزپلنگ بلند هستند و پنجه‌هایش همیشه باز و در معرض دیده شدن هستند (برخلاف سایر گربه‌سانان).

یوزپلنگ‌ها در فاصله کوتاهی با یک شتاب انفجاری می‌توانند به‌ سرعت ۹۰ کیلومتر در ساعت برسند.

هنگامی‌که به یک یوزپلنگ کمین کرده برای شکار در یک دشت آفریقایی نگاه می‌کنید، متوجه خواهید شد که بدن این حیوان آفریقایی برای سرعت ساخته شده است.

بدن بلند و باریک این حیوان دارای یک اسکلت کوچک و سبک است.

شاه یوزپلنگ‌ها یک نوع ژنتیکی هستند که به‌جای خال‌های سیاه، نوارهای راه‌راه دارند.

در ادامه می‌خواهیم به روش‌های شکار خاص یوزپلنگ‌ها نگاهی بیندازیم، اما ابتدا به زیستگاه آن‌ها نگاه می‌کنیم.

یوزپلنگ‌ها چه زیستگاهی را ترجیح می‌دهند؟

یوزپلنگ‌ها چمنزارهای باز و جنگل‌های ساوانا را به‌عنوان زیستگاه مورد علاقه خود ترجیح می‌دهند.

آن‌ها معمولاً از جنگل‌هایی با پوشش بوته‌ای ضخیم به‌عنوان زیستگاه دوری می‌کنند. یوزپلنگ‌ها می‌توانند مستقل از آب زندگی کنند.

یوزپلنگ‌ها چگونه با محیط خود سازگار می‌شوند؟

این حیوانات آفریقایی به سبک خاصی از شکار کردن بسیار مسلط هستند. یوزپلنگ‌ها از مکان‌های مرتفع مانند خاک‌ریزهای موریانه‌ای یا درخت‌ها به‌عنوان نقاط بهتر برای زیر نظر گرفتن شکار، استفاده می‌کنند.

یوزپلنگ‌ها از خال‌هایشان به‌عنوان یک پوشش (استتار) رنگی در هم استفاده می‌کنند. اگر پوشش امکان‌پذیر باشد، هنگام کمین کردن از آن استفاده می‌کنند. آن‌ها معمولاً حواس‌پرت‌ترین حیوان در اطراف و کنار گروه را به‌عنوان شکار انتخاب می‌کنند.

یوزپلنگ‌ها چگونه بچه به دنیا می‌آورند؟

نرها، با استفاده از بوی ادرار در گرما ماده‌ها را دنبال می‌کنند. اولین نزدیک شدن‌های آن‌ها به طرز سختی سرکوب می‌شود. در این دوران، نرها به‌شدت نشانه‌گذاری می‌کنند و در میان خود برای به دست آوردن حق جفت‌گیری، مبارزه می‌کنند.

آن‌ها همچنین تپه‌های کوچک با خاک سست را می‌خراشند و در بالای آن‌ها ادرار یا مدفوع می‌ریزند.

پس از یک تا دو هفته از چنین ابراز علاقه‌ای، یوزپلنگ ماده حاضر به قبول می‌شود و با قوز کردن در مقابل نر او را به برقراری رابطه جنسی دعوت می‌کند.

یوزپلنگ نر سوار بر پشت ماده می‌شود و او را با گاز گرفتن پشت گردنش نگه می‌دارد. جفت‌گیری در میان یوزپلنگ‌ها به اندازه سایر گربه‌سانان مکرر نیست.

دوره حاملگی یوزپلنگ ۹۰ تا ۹۵ روز است. در هر زمان از سال، یک تا شش توله متولد می‌شود.

آیا توله‌های یوزپلنگ در مقابل سایر شکارچیان آسیب‌پذیر هستند؟

در دشت سرنگتی، شیرها حدود ۷۰ درصد توله‌ها را می‌کشند و تنها ۵ درصد آن‌ها زنده می‌مانند.

توله‌ها کور و بسیار ناتوان متولد می‌شوند و توسط مادر خود با دقت پنهان می‌شوند.

توله‌ها در مقابل شکارچیان بسیار آسیب‌پذیر هستند و به کرات برای دور شدن از دست شکارچیان جابه‌جا می‌شوند. آن‌ها شکار کفتارهای خالدار و پلنگ‌ها هم هستند.

توله‌ها اولین غذای جامد خود را در حدود شش هفتگی دریافت می‌کنند و در سه ماهگی از شیر گرفته می‌شوند. در چهار تا پنج ماهگی مادرشان آن‌ها را به شکار می‌برد تا مهارت‌های شکار را تمرین کنند. در میانه شش یا هفت ماهگی آن‌ها اولین شکار خود را انجام می‌دهند.

توله‌ها در سه ماهه اول زندگی‌شان، موهایی بلند و خاکستری دارند. تصور می‌شود که این باعث می‌شود آن‌ها به اندازه کافی شبیه یک گورکن بداخلاق باشند و دیگر شکارچیان از حمله کردن به آن‌ها منصرف شوند.

طبقه‌بندی یوزپلنگ

• سلسله: جانوران
• شاخه: مهره‌داران
• رده: پستانداران
• راسته: گوشت‌خوارسانان
• خانواده (تیره): گربه‌سانان
• دسته: ثابت پنجه

بیشترین سرعت یوزپلنگ

در فوریه ۱۹۹۹، یک یوزپلنگ در آفریقای جنوبی به نام نیانا رکورد سرعت ۱۰۰ متر در ۶٫۰۸ ثانیه را به‌صورت رسمی ثبت کرد. سرعت این یوزپلنگ در ۳٫۶ ثانیه از ۰ تا ۸۰ کیلومتر در ساعت شتاب گرفت و افزایش یافت.

یوزپلنگ در حال شکار

یوزپلنگ آفریقایی برای تعقیب و گریزهای طولانی ساخته نشده است، بلکه برای سرعت‌های انفجاری کوتاه‌مدت ساخته شده است.

هر چیزی که یک سر کوچک و یک بدن باریک و یک سیستم تنفسی بسیار پیشرفته داشته باشد، به‌عنوان ماشین سرعت طبیعت شناخته می‌شود.

برای فهم اینکه چطور یوزپلنگ‌ها شکار خود را می‌گیرند، ابتدا توجه کنید که چطور بدن باریک و بلند یوزپلنگ، یک اسکلت کوچک و سبک دارد.

دم

دم به‌عنوان یک فرمان (وسیله هدایت) برای چرخش‌های سریع و حفظ تعادل عمل می‌کند. دم یوزپلنگ ۶۰ تا ۹۰ سانتیمتر است.

گام‌های بلند

ترقوه کوچک و استخوان‌های عمودی کوچک شانه، کمک می‌کنند تا یوزپلنگ گام‌های بلند بردارد.

ستون فقرات یوزپلنگ بسیار انعطاف‌پذیر است و به‌عنوان یک فنر برای پاهای عقبی عمل می‌کنند و کشش بیشتری را باعث می‌شوند و یوزپلنگ را قادر می‌سازد که در هر گام ۷ تا ۸ متر حرکت کند.

بینایی

نوار سیاه بارزی که مثل جریان اشک از گوشه داخلی هر چشم کشیده شده است، با جذب تابش خیره کننده خورشید، قدرت بینایی یوزپلنگ را افزایش می‌دهد.

اگر یوزپلنگ‌ها در یک گروه کار کنند، یک یوزپلنگ می‌تواند به مادر حمله کند و دیگران فرزندان را تعقیب کنند.

یوزپلنگی که می‌خواهد شکارش را به چنگ بیاورد، با یک حرکت آرام و با احتیاط شروع می‌کند.

اگر شکار او را قبل از آنکه در حدود ۱۰۰ متری شکار قرار بگیرد، ببیند، یوزپلنگ شکار را رها می‌کند، زیرا موفقیت در شکار وابسته به عنصر غافل‌گیری است.

اگر به ۱۰۰ متری شکار برسد، در این صورت یوزپلنگ سرعتش را افزایش می‌دهد.

شانس موفقیت او زمانی بالاتر می‌رود که تا کمتر از ۳۰ متر جلو برود، در حالی که شکار هنوز حضور او را درک نکرده است. سپس او به آخرین سرعت خود می‌رسد، در حالی که طعمه او هنوز تازه شروع به گام برداشتن می‌کند.

یوزپلنگ‌ها از خاک‌ریزهای مورچه‌ای به‌عنوان نقاط مهم برای زیر نظر گرفتن شکار، استفاده می‌کنند.

محدودیت‌های استقامتی

تعقیب و گریز توسط یتیمان یوزپلنگ تا ۶۰۰ متر می‌تواند ادامه داشته باشد، آن‌ها بنیه و استقامت لازم برای تعقیب و گریزهای طولانی‌تر را ندارند.

آن‌ها حداکثر سرعت خود را برای حدود ۵۰۰ متر می‌توانند حفظ کنند، پس از آن مجبورند دست از تعقیب و گریز بردارند.

پدهای پنجه و پنجه‌های خاصی که ضخیم هستند و پنجه‌های نیمه کششی، کشش زیادی ایجاد می‌کنند. سوراخ‌های بینی بزرگ و ریه‌های حجیم، باعث جذب سریع هوا می‌شوند. به این ترتیب، یوزپلنگ با یک شتاب انفجاری به حداکثر سرعت ۱۰۰ تا ۱۲۰ کیلومتر در ساعت برای تعقیب و گریز می‌رسد.

زمانی که یک یوزپلنگ به آستانه تحملش نزدیک می‌شود، بزهای کوهی و گوزن‌ها به‌راحتی می‌توانند از دام او فرار کنند.

شایع‌ترین علت شکست در شکار برای یوزپلنگ‌ها این است که شکار آن‌ها را قبل از سرعت گرفتن می‌بیند. یوزپلنگ با یک یا هر دو پنجه جلویی‌اش به شکار پشت پا می‌زند.

هنگامی‌که طعمه تعادلش را از دست داد، یوزپلنگ این فرصت را پیدا می‌کند تا گلوی شکار را بگیرد. سپس با فشار دادن پایین گردن، آن را خفه خواهد کرد.

در مقایسه با سایر گربه‌سانان، دندان‌های یوزپلنگ‌ها کوتاه‌تر از آن هستند که بتوانند با گاز گرفتن شکار را بکشند.

اگر پناهگاهی در اطراف وجود داشته باشد، یوزپلنگ شکار خود را به آن جا می‌برد تا توجه سایر گوشت‌خواران و کرکس‌ها را جلب نکند.

یوزپلنگ‌ها چه حیواناتی را شکار می‌کنند؟

این حیوانات آفریقایی با دندان‌ها و جمجمه سبک وزنش حتی گاز گرفتن پوست و لاشه بزها و گوزن‌های کوچک هم برایش دشوار است؛ بنابراین معمولاً از کشاله ران که پوست نازکی دارد، شروع به تغذیه می‌کند.

او شروع به خوردن گوشت از یک ران، سپس شکم، ران دیگر و در نهایت پاهای جلویی می‌کند. آن‌ها پوست و روده شکار خود را نمی‌خورند و فقط می‌توانند استخوان‌های کوچک را بجوند.

یوزپلنگ‌ها بسیار وابسته به گوشت در رژیم غذایی‌شان هستند.

در پارک ملی کروگر، یوزپلنگ‌ها ۱۴ درصد از کشته‌های خود را برای کفتارهای خال‌دار رها می‌کنند. کفتارهای خال‌دار، پلنگ‌ها و حتی گرازهای وحشی آفریقایی، شکار کشته شده آن‌ها را می‌دزدند.

کرکس‌ها نه تنها به خودی خود رقیب به حساب می‌آیند، بلکه باعث جلب توجه کفتارهای خال‌دار و سایرین هم می‌شوند. یوزپلنگ‌ها به‌سرعت شکار خود را می‌خورند، قبل از اینکه توسط دیگران دزدیده شود.

سبک وزنی و دندان‌های کوچک آن‌ها را در مقابل حملات سایر شکارچیان آسیب‌پذیر می‌کند.

شکار مورد علاقه یوزپلنگ‌ها چیست؟

شکار مورد علاقه یوزپلنگ بزها و گوزن‌های کوچک است، مانند:

• غزال،
• آهو،
• ایمپالا (نوعی آهو)،
• فرزندان گونه‌های بزرگتر.

آن‌ها همچنین پستانداران کوچک‌تر را هم شکار می‌کنند، مانند:

• خرگوش،
• خارپشت،
• جوندگان،
• پرندگان زمینی.

شکار حیوانات بزرگ‌تر مانند کل‌های یال‌دار یک‌ساله (نوعی بز یا گاو وحشی)، کودو (نوعی بز وحشی)، کل آب دوست (نوعی بز کوهی بزرگ)، تنها زمانی موفقیت‌آمیز است که گروهی از یوزپلنگ‌ها برای شکار با هم همکاری کنند. در کالاهاری، ۸۷ درصد کشته‌ها غزال‌ها هستند.

در پارک ملی کروگر غذای آن‌ها به شرح زیر است:

• ۴۴ درصد ایمپلا (نوعی آهو)
• ۱۳ درصد غزال کوچک آفریقایی معروف و
• ۱۳ درصد آهو.

در پارک ملی اتوشا ۹۷ درصد از رژیم غذایی آن‌ها از غزال‌ها تشکیل شده است. آن‌ها معمولاً در باقیمانده غذای سایر حیوانات به دنبال غذا نمی‌روند.

صدای یوزپلنگ‌ها چگونه است؟

یوزپلنگ‌ها برای برقراری ارتباط و احوال‌پرسی از صدایی شبیه جیک‌جیک گنجشک استفاده می‌کنند. آن‌ها برای ابراز رضایت صدای خرخر بلندی در می‌آورند.

هنگامی‌که تهدید می‌شوند، خرناس‌ها و غرش‌های بلندی ایجاد می‌کنند و معمولاً هم‌زمان با پنجه‌های جلویی‌شان به زمین ضربه می‌زنند.

آیا این حیوانات آفریقایی بسیار اجتماعی هستند؟

ماده‌های بالغ معمولاً منزوی هستند، اما توله‌های آن‌ها تا ۱۸ ماهگی با آن‌ها می‌مانند.

نرها اغلب در گروه‌های کوچک و باثبات زندگی می‌کنند که ائتلاف نامیده می‌شوند. ائتلاف یوزپلنگ‌ها شامل برادرانی است که در یک زایمان متولد شده‌اند.

شواهد نشان می‌دهد که نرها امید اندکی برای ایجاد یک قلمرو دارند، اما در ائتلاف‌ها شانس خوبی برای داشتن یک محدوده (مرغزار) امن دارند.

این گروه کوچک برای زندگی و شکار با هم هستند. آن‌ها یک منطقه بزرگ را در اختیار می‌گیرند که ممکن است سرزمین چند ماده دیگر هم باشد. بعضی از نرها به مدت ۴ تا ۶ سال از سرزمینشان حفاظت می‌کنند.

ائتلاف‌ها در ایجاد و نگهداری سرزمین بیشتر از نرهای تنها موفق هستند. سرزمین یوزپلنگ‌ها با پخش ادرار نشانه‌گذاری می‌شود. اگر عمر علامت‌ها بیش از یک یا دو روز باشد، مزاحمان به آن‌ها توجه نمی‌کنند و بنابراین بعضی از نواحی به‌صورت اشتراکی استفاده می‌شوند.

متجاوزان دستگیر شده به‌شدت مورد حمله قرار گرفته و گاهی اوقات کشته می‌شوند. سنگ‌های بزرگ و درختان مکان‌های متداولی برای نشانه‌گذاری به‌حساب می‌آیند.

 

منبع: چطورپدیا

۱۴ ایده برای دکوراسیون یک آپارتمان کوچک

زمانی که صحبت از دکوراسیون و طراحی به میان است، آپارتمان‌های کوچک قوانین مختص خود را دارند؛ به طوری که یک خانه بر حسب تصمیماتی که اتخاذ می‌کنیم، ممکن است همچون کاخی باشکوه یا یک جعبه کفش کوچک به نظر برسد. از رنگ دیوارها گرفته تا منابع نور و راه‌های نگهداری لوازم، امروز فهرستی از ایده‌هایی که فضای موجود را به حداکثر میزان ممکن و درهم ریختگی محیط را به حداقل می‌رسانند، معرفی می‌کنیم تا به‌خوبی ذوق و سلیقه‌ی خود را به نمایش بگذارید. این ۱۴ راهکار را برایدکوراسیون یک آپارتمان کوچک بررسی کنید تا بدون نیاز به کاستن زیبایی محیط و تنگ کردن فضای خانه، جلوه‌ی زیبایی به آن ببخشید.

۱- از نور فوقانی بیشترین بهره‌ی ممکن را ببرید

انتخاب نورپردازی فوقانی سبب می‌شود یک آپارتمان کوچک به جای آنکه فضایی تاریک، غم‌انگیز و شلوغ به نظر برسد، نمای روشن، شاد و بزرگ‌تری داشته باشد. هرچه رنگ نور چراغ‌ها روشن‌تر باشند، محیط به همان میزان روشن‌تر به نظر می‌رسد. چراغ‌های شیشه‌ای یا لامپ‌های ساده به‌وضوح از بیشترین درخشش برخوردار هستند.

۲- به دنبال مبلمانی با قابلیت جاسازی خلاقانه (قابلیت تغییر به لوازم دیگر) باشید

مبل‌هایی که قابلیت تغییر به لوازم دیگر دارند، به‌راحتی در دسترس هستند. اتاق نشیمن را با یک میز قهوه‌خوری درب دار، همواره تمیز نگاه دارید.

۳- فضای زیر تخت را فراموش نکنید

آپارتمان کوچک، فضای ذخیره‌‌ی زیادی برای لوازم مختلف نخواهد داشت. یک تخت چند منظوره تهیه کرده و لباس‌های غیر فصلی، لباس‌های اضافی و هر لوازم دیگری که زیر تخت قابل جاسازی بوده را از معرض دید بردارید.

۴- یک میز آشپزخانه مستطیلی شکل خریداری کنید

اگر توانستید یک میز قابل تنظیم انتخاب کنید، چه بسا بهتر! از فاکتورهای مهم انتخاب میز برای فضاهای کوچک، شکل ظاهری و کاربرد آن‌ها است.

۵- سطل زباله‌ی بهتری خریداری کنید

چه کسی گفته زباله لزوماً می‌بایست زشت باشد؟ برای لمس جزئیات زیبایی دکور، یک سطل زباله زیبا انتخاب کنید.

۶- استفاده از رنگ‌های خنثی و ملایم

رنگ‌های تیره محیط را تنگ و خفه می‌کنند، در حالی که رنگ‌های ملایم فضای بازتری به خانه می‌بخشند. برای رنگ دیوارها از یک رنگ خنثی که بیشتر به سفید مایل بوده استفاده کنید تا آپارتمان کوچکتان بزرگ‌تر به نظر برسد.

۷- با استفاده از آباژور نور محیط را بیشتر کنید

در آپارتمان کوچک علاوه بر نور فوقانی، از چندین منبع نور دیگر نیز استفاده کنید. نور بیشتر، فضای بیشتر، خاطرتان هست؟

۸- گل‌‌کاری‌های عمودی را امتحان کنید تا بدون هدر رفت فضا، هوا را پاکیزه نگاه دارید

راه‌های بی‌شماری برای داشتن یک باغچه‌ی عمودی وجود دارد. این مورد بسیار ساده است؛ زیرا تمام آنچه نیاز داریم یک نردبان و تعدادی گیاه خواهد بود. گل‌کاری عمودی راه بی‌نظیری برای بخشیدن رنگ و زندگی به چهره‌ی یک آپارتمان کوچک است.

۹- یک قفسه را که جنبه‌ی هنری نیز دارد، به دیوار بیاویزید

لزوماً همه‌ی قفسه‌ها ساده و خسته کننده نیستند. با انتخاب یک قفسه‌ی چوبی که علاوه بر جنبه‌ی زیبایی، در جاسازی وسایل نیز کاربرد مناسب دارد، از به هم ریختگی آپارتمان کوچک خود جلوگیری کرده و همچنین جلوه‌ی زیباتری به آن ببخشید.

۱۰- استفاده از پرده‌های قدی جهت ایجاد توهم ارتفاع

پرده‌هایی که به سقف نصب می‌شوند و انتهای آن‌ها تا روی زمین می‌رسد، ارتفاع اتاق را بلندتر به نظر می‌رسانند. این پرده‌های بلند با فریب چشم‌ها و کشاندن آن‌ها به سمت بالا، توهم ارتفاع ایجاد می‌کنند.

۱۱- نگه‌دارنده‌های اشیاء تیز، آشپزخانه را تمیز و مرتب نگاه می‌دارد

این قفسه‌ها‌ که برای چاقو‌های دندانه‌دار گردو تولید می‌شوند، نظم آشپزخانه را حفظ کرده و با خلاص کردن فرد از شر چاقوها، فضای کاری بازتری به او می‌بخشند.

۱۲- قرارگیری درست آیینه‌ها، فضای اتاق را بزرگ‌تر جلوه می‌دهد

آینه‌ای که درجای مناسب قرار گرفته، توهم نوری ایجاد می‌کند که به سبب آن اتاق از آنچه هست، بزرگ‌تر و روشن‌تر به نظر می‌رسد. به جهت افزودن عمق و بعد بیشتر، زاویه آیینه را به سمت نقطه‌ی مرکزی اتاق تنظیم کنید.

۱۳- بوفه‌ی ثابت خود را با یک نوع متحرک تعویض کنید

بوفه‌های چرخ‌دار نه‌تنها راهی مؤثر و متحرک برای نظم دهی به ظروف هستند، بلکه انواع مختلفی داشته و از زیبایی بصری برخوردارند.

۱۴- صرفه‌جویی بیشتر در فضا به کمک قفسه‌های گوشه دیواری

با استفاده از قفسه‌های گوشه دیواری، تصاویر و یادگاری‌های خود را در معرض دید، اما جایی دور از دسترس نگهداری کنید.

 

منبع: چطورپدیا

تهیه بی‌درد سر یک پاک‌کننده‌ی خانگی برای کابینت آشپزخانه

به مرور زمان، کابینت آشپزخانه بسیار کثیف می‌شود. اثر انگشت، لکه‌های غذا، چربی‌ها و باز و بسته کردن درب‌های کابینت به‌راستی آسیب زیادی به این بخش از آشپزخانه وارد کرده و آن را کثیف می‌کنند. برای حفظ پاکیزگی کابینت آشپزخانه، تنها به مقداری مواد خانگی و کمی تحمل بیگاری نیاز خواهیم داشت. تهیه یک محلول پاک‌کننده‌ی خانگی کابینت بسیار آسان است و به‌سرعت کابینت‌ها را تمیز کرده و از شر چربی‌ها خلاص می‌کند.

وسایل مورد نیاز پاک‌کننده‌ی خانگی برای کابینت آشپزخانه

• نصف فنجان پودر بوراکس
• ۱ فنجان سرکه سفید تقطیر شده
• ۱ قاشق چای‌خوری مایع ظرفشویی
• پارچه تمیز
• کاسه
• اسفنج پاک‌کننده برای لکه‌های سخت

گام اول: یک فنجان بوراکس را به کاسه اضافه کنید.

گام دوم: یک فنجان سرکه سفید تقطیر شده را به کاسه اضافه کنید.

گام سوم: ۱ قاشق چای‌خوری مایع ظرفشویی را به آن اضافه کنید.

گام چهارم: با یک همزن یا قاشق به‌خوبی مخلوط کنید.

گام پنجم: یک پارچه نرم را به محلول آغشته کنید.

گام ششم: کابینت‌ها را با محلول پاک‌کننده، تمیز کنید.

کابینت‌ها را به‌راحتی توسط محلول پاک‌کننده برق بیندازید؛ همچنین به نواحی اطراف دستگیره‌ها، گوشه‌ها و لبه‌ی کابینت توجه بیشتری داشته باشید. پس از آن که کابینت کاملاً تمیز شد، یک پارچه مرطوب برداشته و هر گونه کف یا رد به جا مانده از محلول را به‌آرامی از سطح آن بزدایید.

نکته

برای مناطق کثیف‌تر و یا لکه‌هایی که به‌راحتی از بین نمی‌روند، از اسفنج پاک‌کننده استفاده کنید. اسفنج را مرطوب کرده و به‌آرامی لکه‌ها و آثار کثیفی‌ها را از سطح کابینت محو کنید.

 

منبع: چطورپدیا

۹ ایده‌ فوق‌العاده جاسازی لوازم در اتاق غذاخوری

گنجاندن وسایل در اتاق غذاخوری کاملاً می‌تواند مسئله‌ای چالش‌برانگیز باشد. یقیناً میز غذاخوری کشوی پنهان ندارد، آشپزخانه ممکن است دور باشد و البته هنگام صرف غذا به اقلام گوناگونی چون دستمال کاغذی، نمک، فلفل، نوشیدنی و سایز ملزومات نیاز خواهیم داشت؛ یا شاید صرفاً به دنبال مکان مناسبی جهت نمایش چند تکه دکور محبوب خود باشیم.

هر فانتزی که داشته باشید، این ۹ ایده‌ی ارزشمند فضاسازی نشان می‌دهند که چطور می‌توان تمام رویاهای نگهداری لوازم اتاق غذاخوری را به کمک عواملی چون نصب هوشمندانه کابینت، قفسه‌های باز و صندلی‌های چندمنظوره برآورده کرد.

۱- زمانی که یک صندلی پنجره‌ای در اختیار داریم

این صندلی پنجره‌ای داخلی، فضای بیشتری برای نگهداری لوازم فراهم کرده و به لطف بالش‌های بی‌نظیر به رنگ‌های خنثی و لوستر مدرن، کاملاً رویایی به نظر می‌رسد.

۲- نیمکت کشودار

با استفاده از صندلی‌های چوب و هنر در اطراف منطقه غذاخوری، فضای بیشتری برای نشستن و همچنین بی‌شمار کشو برای چپاندن لوازم مختلف در اختیار خواهید داشت.

۳- قفسه‌های باز مملو از ملزومات و ضروریات

یک انتخاب خوب برای بهره‌مندی از فضای بیشتر در اتاق ناهارخوری، استفاده از قفسه‌های باز به‌عنوان یک راه‌حل کوچک دیواری است. این نمای سازمان‌یافته با گنجاندن کتاب‌ها، ظروف نمک فلفل، بلندگوهای بلوتوثی و بدون منحرف کردن نگاه از صندلی‌های زیبای حصیری، به چهره‌ی اتاق جذابیت بصری بخشیده و آن را یکپارچه نمایش می‌دهند.

۴- قفسه‌های قدی (از سقف تا کف زمین)

به لطف رنگ‌های پرطراوت و کتابخانه‌های بلند سفید رنگ که مجموعه‌ای از اشیاء زنده و لوازم مفید را در خود گنجانده، شادترین اتاق غذاخوری ممکن را خواهید داشت. قفسه‌ها فضای زیادی را اشغال نکرده و فرصت خوبی برای نمایش سلیقه و شخصیت جالب میزبان خواهند بود.

۵- میز پا دیواری کلاسیک

انتخاب یک پا دیواری کلاسیک برای اتاق غذاخوری که جلوه‌گر زیبایی هنر است، هرگز نمی‌تواند انتخاب اشتباهی باشد. کشو‌ها مکان مناسبی برای جاسازی زیر بشقابی، دستمال کاغذی، رومیزی و غیره هستند، در حالی که قسمت بالایی پا دیواری فرصتی عالی برای ثبت تصاویر زیبا فراهم می‌کند.

۶- بوفه براق و مدرن

اگر برای گنجاندن لوازم خود به کشوهای بیشتر نیاز دارید، بوفه یک انتخاب مناسب است. این کابینه سفید رنگ در کنار اقلام تزئینی مانند بالش‌های گرافیکی، گلدان‌ گیاهان و آویزهای دیواری، کاملاً بی‌عیب و نقص به نظر می‌رسد.

۷- تعداد زیادی قفسه‌ی چندمنظوره

با افزودن یک میز کار به اتاق غذاخوری، فضای لازم برای ذخیر‌ه‌سازی اقلام مشکل بزرگی نخواهد بود. به یاری قفسه‌ی باز دیوارکوب و کتابخانه، در کنار لوازم کار، فضای زیادی برای گنجاندن وسایل غذاخوری خواهید داشت.

۸- حفره‌های مکعبی که هر وسیله‌ای را در خود می‌گنجاند

قفسه کتابخانه سفیدرنگ که مملو از مخازن و حفره‌های مکعبی در مرکز آن بوده، در کنار دیوار آبی رنگ نشان می‌دهد که جاسازی لوازم در کنار حفظ زیبایی و سلیقه نیز امکان‌پذیر است.

۹- دیوار پوشیده از کابینت

اگر در اتاق غذاخوری فضای کافی در اختیار دارید، کابینت‌های بزرگ خریداری کنید. یک دیوار کامل که با کابینت‌های داخلی پوشانده شده و حاوی ملزومات مورد نیاز میز شام است. به‌علاوه، مطابق آنچه در تصویر می‌بینیم، رنگ سفید کابینت‌ها در کنار صندلی‌های سفید غذاخوری نمای خوبی به اتاق می‌بخشد.

 

منبع: چطورپدیا

چطور پس انداز پول را از نوجوانی آغاز کنیم ؟

چه هدف‌تان کنار گذاشتن پس‌اندازی برای ادامه‌ی تحصیل در دانشگاه، چه خرید خودرو یا یک دوچرخه‌ی جدید باحال باشد، می‌بایست روش پس‌انداز کردن را یاد بگیرید. قسمت چالش‌برانگیز این کار، در واقع همان انجام دادن آن است، به‌ویژه اگر در دوران کودکی یا پیش از نوجوانی به سر می‌برید؛ اما هر چه منظم‌تر شوید، انجام آن برای شما آسان‌تر و پرمنفعت‌تر خواهد شد.

بخش اول : تصمیم گرفتن درباره‌ی مقداری که می‌خواهید پس‌انداز کنید و هدف از این کار

۱- برای خود هدف تعیین کنید. اگر مقدار معینی پول در ذهن داشته باشید، پس‌انداز کردن پول‌تان بسیار آسان‌تر خواهد شد. اگر نمی‌توانید مقدار معینی را مشخص کنید، فقط نیمی از مقداری را که کسب می‌کنید یا به شما داده می‌شود، پس‌انداز کنید. مثلاً اگر امروز ۱۰ هزار تومان کسب درآمد داشتید، ۵ هزار تومان به پس‌انداز خود اضافه کنید.

• قلک یا ابزار دیگر پس‌انداز خریداری کنید. یک مکان ویژه برای قرار دادن آن در نظر بگیرید. جایی که تقریباً مخفی باشد؛ البته از کیف پول‌تان برای پس‌انداز کردن استفاده نکنید. درست است که جای ظاهراً مناسبی برای نگه داشتن پول به نظر می‌رسد، اما به این دلیل که به راحتی در دسترس شماست و قابل حمل است، حقیقتاً جای مناسبی برای پس‌انداز نیست. زمانی که مکان مد نظر را پیدا کردید تا زمانی که به هدف‌تان نرسیدید، سعی کنید پولی از آن جابجا نکنید.

۲ – یک جدول رسم کنید. زمانی که تصمیم گرفتید هدف‌تان از پس‌انداز کردن چیست، تعداد هفته‌هایی را که تا زمان رسیدن به هدف باید بگذرد، محاسبه کرده و جدولی بکشید تا روی دیوار اتاق‌تان بزنید. هر هفته را بنویسید و یک کادر کنارش بکشید. هر بار که پولی به قلک یا محل پس‌اندازتان می‌ریزید، یک شکلک کنار آن هفته بکشید که نشان دهد تا چه حد به روز رسیدن به هدف نزدیک شده‌اید.

• تعیین چندین مرحله‌ی مشخص، روشی عالی برای حفظ انگیزه به هنگام پس‌انداز کردن است. مثلاً می‌توانید مرحله ۵ هزار تومان و سپس ۱۰ هزار تومان و ۱۵ هزار تومان و غیره را روی یک پوستر بزرگ در اتاق‌تان مشخص کنید و به هر مرحله رسیدید، آن را تیک بزنید.

۳ –  سیستم بودجه‌بندی شیشه مربا یا پاکت نامه را آغاز کنید. روی پاکت‌های نامه یا شیشه‌های مربا، عکس چیزی را که برایش پس‌انداز می‌کنید، نقاشی کرده و مبلغ معینی که هر هفته پس‌انداز می‌کنید، در آن بیندازید. می‌توانید یکی برای مبالغ کمتر و یکی برای اهداف بزرگ‌تر داشته باشید. مثلاً شاید پس‌انداز کوتاه‌مدت‌تان برای خرید یک بازی ویدئویی باشد و ظرف بلندمدت برای خرید یک دوچرخه باشد.

۴ –  کاری را که قصد دارید با پس‌اندازتان انجام دهید، تصور کنید. یک تصویر از اقلامی که می‌خواهید بخرید با قیمت آن را از بروشور یا مجله ببرید. آن را روی دیوار اتاق‌تان یا در جایی که زیاد ببینید، بچسبانید. این کار کمک بسیاری می‌کند تا برای رسیدن به هدف‌تان انگیزه پیدا کنید.

۵ – پول‌تان را در جایی بگذارید که وسوسه باعث نشود آن را برداشته و خرج کنید. اگر به آسانی وسوسه می‌شوید، شاید لازم باشد عملاً پول پس‌انداز شده را از خودتان مخفی کنید؛ اما مطمئن باشید کلاً فراموش کردن پس‌انداز یا حتی جایی که آن را مخفی کرده‌اید، آنقدر کار دشواری نیست. کمد خواهر یا برادر یا والدین ایده‌ی خوبی است، یا حتی می‌توانید از آنها بخواهید در یک مدت زمانی مشخص آن را از شما مخفی کنند. به این روش برای پیدا و خرج کردن آن پول مجبورید از سد آنها بگذرید.

 

بخش دوم : یافتن روش‌هایی برای ماندگار کردن پول‌تان

 

۱ – به یاد داشته باشید که قطره قطره جمع گردد، وانگهی دریا شود. هر پول خردی که دست‌تان می‌رسد، به شرط آنکه متعلق به فرد دیگری نباشد، پس‌انداز کنید. فراموش نکنید که هر چقدر هم کم خرج کنید، در مدت زمان طولانی تفاوتی قابل توجه ایجاد خواهد کرد. مثل این است که ۱۰۰ هزار نفر بگویند رأی‌شان هیچ اهمیتی ندارد، اما همه‌ی آنها با هم می‌توانند تفاوتی ایجاد کنند.

۲ – به دنبال انجام کارهای رایگان باشید. زمانی که با دوستان خود وقت می‌گذرانید، کاری انجام دهید که نیازمند خرج کردن پول نباشد. مثلاً به پارک بروید یا فوتبال بازی کنید. یا اگر بیرون هستید و فاصله‌ی زیادی با خانه ندارید، به جای آنکه ۲ هزار تومان بدهید تا یک قوطی نوشابه بخرید، آن پول را پس‌انداز کرده و این مسیر را تا خانه طی کنید تا چیزی بنوشید.

۳ – هوشمندانه پول خرج کنید. با توجه به پولی که هر هفته خرج می‌کنید، درصدی را مشخص کنید که می‌خواهید به پس‌اندازتان اضافه کنید. اگر میسر باشد حداقل ۵ یا ۱۰ درصد. از سرعت رشد پس‌اندازتان غافلگیر خواهید شد. به جای آنکه بگویید می‌خواهید مقدار بسیار زیادی پس‌انداز کنید و بعد هرگز این کار را نکنید، بهتر است با رقمی پایین شروع کنید.

۴ – با پول‌تان اقلام خوراکی نخرید مگر آنکه از قبل برنامه داشته باشید. خوراکی فقط چند دقیقه دوام می‌آورد و پس از آن دیگر وجود نخواهد داشت. برای پول‌تان نیز همین اتفاق می‌افتد. خودتان در منزل آشپزی کنید و برای خود خوراکی بپزید. بسیار ارزان‌تر تمام می‌شود.

• یک روش جلوگیری از پرداخت پول برای خرید خوراکی یا خریدهای هیجانی این است که هرگز زمانی که گرسنه هستید به خرید نروید.

۵ – به یک نفر بگویید که مشغول پس‌انداز کردن هستید. به این کار «مسئولیت‌پذیری» می‌گویند. اساساً معنی آن این است که فرد دیگری جز خودتان از کارتان باخبر است. در زمینه‌ی پس‌انداز هدف از انجام این کار این است که اگر وسوسه شدید اجازه ندهند پول‌تان را خرج کنید؛ اما دقت کنید آن فرد نباید کسی باشد که شما را تشویق به خرج کردنش کند!

• شاید آن فرد نیز مثل شما در حال پس‌انداز کردن برای رسیدن به یک هدف است و هر کس زودتر به هدفش برسد باید فرد دیگر را به سینما یا به هر چیزی که هر دوتان واقعاً دوست دارید، مهمان کند.

بخش سوم : کسب درآمد بیشتر برای افزایش پس‌انداز

۱ – کارهای فرعی محله‌تان را بر عهده بگیرید. در ابتدا از افرادی که در محله‌تان زندگی می‌کنند، بپرسید آیا می‌توانید در انجام کاری کمک‌شان کنید یا خیر. اگر پاس‌خشان منفی باشد ناامید نشوید. شاید در آن لحظه پول اضافه برای خرج کردن نداشته باشند؛ اما حداقل فایده‌اش این است که به دیگران خبر داده‌اید، آماده‌ی کمک هستید و به احتمال فراوان در آینده چند نفر از آنها، از شما کمک خواهند خواست. چند نمونه از کارهایی که می‌توانید پیشنهاد دهید این موارد هستند:

• چمن‌زنی
• تمیز کردن حیاط
• مرتب کردن انباری خانه‌ها
• هرس‌کاری باغ یا پیاده‌روها
• برف‌روبی

۲ – به همسایه‌تان پیشنهاد دهید زمانی که به مسافرت می‌رود، در منزل‌شان بمانید. این کار را «مراقبت از منزل» می‌نامند و اغلب شامل نگهداری از گیاهان، حیوانات خانگی و گرفتن نامه است. در بیشتر موارد هر روز به خانه‌ی آن فرد می‌روید و مطمئن می‌شوید همه چیز روبه‌راه است.

۳ – به دنبال روش‌های خلاقانه‌ای باشید تا پدر و مادرتان را وادار به کمک کنید. بلد بودن روش پس‌انداز پول از نوجوانی یک مسئله‌ی بسیار مهم در زندگی به شمار می‌رود. اگر از همان کودکی به والدین‌تان نشان دهید که می‌توانید این کار را انجام دهید، حتی اگر در ابتدا فقط یک مقدار اندک باشد، احتمال آنکه به شما کمک کنند بیشتر خواهد بود. می‌توانید پیشنهادهای زیر را در نظر بگیرید:

• کارت هدیه‌ای را که فردی به شما می‌دهد به مادر یا پدرتان دهید تا استفاده کنند، اما آنها باید به مقدار ارزش آن کارت به شما پول دهند.
• یک حساب بانکی باز کنید که والدین یا قیم‌تان به جای شما با آن کار کنند. خدمات حساب بانکی متنوعی برای کودکان فراهم است. می‌توانید سپرده‌ی دوره‌ای یا معین را انتخاب کنید و بابت پولی که پس‌انداز می‌کنید از بانک سود بگیرید. اگر بین سنین ۷ تا ۱۰ سال هستید، از والدین‌تان بخواهید یک حساب پس‌انداز خردسالان برای شما باز کنند.
• رفتارتان با والدین یا هر کسی که به شما پول تو جیبی می‌دهد، بسیار خوب باشد و از آنها افزایش پول تو جیبی بخواهید.ارزش امتحان کردن را دارد. در بدترین حالت پاسخشان منفی خواهد بود.

۴ – کارآفرین شوید. کارآفرین کلمه‌ای زیباست به جای گفتن «کسب و کار خود را آغاز کنید» و هرگز نمی‌توانید بگویید برای آغاز کسب‌وکار زیادی سنتان کم است. مثلاً اگر استعدادی نظیر گیتار زدن یا نقاشی کشیدن، دارید، بابت انجام آن از دیگران پول بگیرید. همچنین به ساختن اشیاء و فروختن اقلامی نظیر کلاه یا شالی که خود می‌بافید، فکر کنید. اگر در یک محله یا بلوک زندگی می‌کنید، یک دکه‌ی آب میوه فروشی راه بیندازید یا از یک فروشگاه تخفیف‌دار آب‌نبات بخرید و بفروشید تا سود کنید.

۵ – تمیزکاری کنید. آیا زمانی که اتاق خواهر یا برادرتان تمیز نیست، والدینتان عصبانی می‌شوند؟ پیشنهاد دهید در ازای گرفتن پول، اتاق‌شان را تمیز کنید. اگر خواهر یا برادرتان پول ندارد، از پدر و مادرتان بپرسید آیا بابت انجام این کار به شما پولی می‌دهند یا خیر. اگر از مشاهده‌ی این همه شلوغی خسته شده باشند، احتمالاً پیشنهاد شما را می‌پذیرند.

روش شما برای پس انداز پول چیست ؟

منبع :‌ چطورپدیا