۸ نکته برای خوشحال کردن سگ‌ها

سگ‌ها حیوانات وفاداری هستند؛ آن‌ها بدون هیچ توقعی صاحب خود را دوست دارند و بدون اینکه ذره‌ای خودخواه باشند به صاحبشان توجه زیادی می‌کنند. سگی که خوشحال وسط خانه می‌دود، صورت صاحبش را می‌لیسد، عشق و علاقه خودش را ابراز می‌کند و از همه مهم‌تر اینکه لبخندی را بر لبان صاحبش می‌آورد را قطعاً همه‌ی انسان‌ها دوست دارند. در ادامه به ۸ روش برای خوشحال کردن سگ‌ها اشاره می‌کنیم تا با این کار شما هم خوشحال‌تر از قبل شوید.

۱- گاهی برای سگتان اسباب‌بازی جدیدی بخرید

سگ‌ها هم درست مثل بچه‌ها عاشق اسباب‌بازی‌های جدید هستند. معمولاً به ندرت پیش می‌آید که سگ‌ها از بازی با اسباب‌بازی قدیمی خود خسته بشوند. اگر اسباب‌بازی کافی برای سگتان نخریده‌اید، سعی کنید مقداری اسباب‌بازی برای او تهیه کنید. اگر برای سگتان به مقدار کافی اسباب‌بازی خریده‌اید، سعی کنید هر از گاهی اسباب‌بازی جدیدی را هم به وسایلش اضافه کنید تا از بازی با اسباب‌بازی‌هایش احساس خستگی نکند و خوشحال باشد.

۲- با سگتان پیاده‌روی کنید

چه کسی پیاده‌روی را دوست ندارد؟ تصور کنید که در یک هوای عالی به پیاده‌روی می‌روید؛ حتماً احساس خوبی به شما دست می‌دهد. مگر نه؟ پس چرا سعی نمی‌کنید که از این به بعد با سگتان پیاده‌روی کنید؟ سگ‌ها هم درست مثل ما انسان‌ها دوست ندارند که کل روز را در خانه سپری کنند. برای سگتان وقت بگذارید، اجازه بدهید که او افراد جدیدی را ببیند و در محیط بیرون تجربه‌های جدیدی را کسب کند.

۳- به سگتان آموزش بدهید

سگ‌ها خیلی آموزش‌پذیر هستند. حتی اگر سگ شما پیر است و یا حرف‌های شما را گوش نمی‌دهد، شما می‌توانید با کمک تکنیک­های خاصی او را به خوبی تربیت کنید. سگ‌ها بسیار باهوش هستند و تکنیک­ها و حقه‌های جدیدی شما را به‌راحتی می‌فهمند. تربیت سگ‌ها یکی از بهترین راه‌ها برای گذراندن وقت با آن‌هاست که باعث می‌شود بین شما ارتباط خوبی به وجود بیاید. اگر هیچ ایده‌ای در مورد اینکه از چه زمانی تربیت سگتان را شروع کنید، به ذهنتان نمی‌رسد می‌توانید از فرد با تجربه‌ای در زمینه تربیت حیوانات خانگی کمک بگیرید.

۴- سگتان را به حمام ببرید

همه‌ی سگ‌ها از حمام کردن خوششان نمی‌آید ولی حمام بردن سگ‌ها به طور منظم می‌تواند باعث احساس شادی در آن‌ها بشود و مواد حساسیت‌زا را هم در روی پوست آن‌ها از بین ببرد. با توجه به نحوه تربیت سگتان، می‌توانید دو الی سه بار در ماه او را به حمام ببرید تا از آب‌بازی لذت ببرد. از همه مهم‌تر شما هستید که از بازی با یک سگ تمیز و سالم می‌توانید لذت ببرید.

۵- اجازه بدهید تا سگتان اجتماعی شود

سگ‌ها ذاتاً حیوانات اجتماعی هستند. ملاقات با آدم‌های جدیدی و سگ‌های آن‌ها به سگتان کمک می‌کند تا روحیه‌اش به طور خودکار بالا برود و خوشحال شود. اگر از سگتان فقط در خانه نگه‌داری می‌کنید و او را به بیرون و گردش نمی‌برید، در واقع به شخصیت سگتان آسیب زیادی وارد می‌کنید. اگر سگ شما با دیدن افراد جدید سریع جلب توجه می‌کند و به طرف آن‌ها می­دود، هیچ وقت یک دفعه افراد جدید را با او رودررو نکنید. سعی کنید افراد و سگ‌های جدید را آهسته به او معرفی کنید تا در برخورد با آن‌ها آرام باشد و ارتباط خوبی را بتواند با آن‌ها برقرار کند. حتماً به شخصیت سگتان توجه داشته باشید تا او هم در کنار شما احساس شادی کند.

۶- به سگتان غذاهای مغذی بدهید

رژیم غذایی سالم باعث حفظ سلامت سگ می‌شود. هنگام غذا دادن به سگتان، به سن و سطح انرژی او توجه کنید و وزن مناسب سگ را هم همیشه در نظر بگیرید. شما می‌توانید غذاهای مفیدی که دام‌پزشک‌ها برای مصرف سگ‌ها توصیه می‌کنند را به او بدهید؛ این غذاهای مفید شامل بلغور آرد جو دوسر، لوبیای سبز، کره بادام و کدوتنبل است که عادات غذایی سگتان را کاملاً تغییر می‌دهد.

۷- سگتان را به طور منظم نزد دامپزشک ببرید

اینکه چه مقدار با مسائل مربوط به سگتان آشنایی دارید، زیاد اهمیتی ندارد زیرا دامپزشک سگتان را خیلی بهتر از شما می‌شناسد. اطلاعاتی مثل غذای سگتان، وزن او و واکسن‌هایی که نیاز دارد را دامپزشک به خوبی می‌داند. دام‌پزشک جواب تمام سؤالات مربوط به حیوانات را می‌داند و می‌توانید به‌راحتی به او اعتماد کنید. زمان ایده­آل برای چکاب سگتان نزد دام‌پزشک حدوداً هر ۶ ماه در میان است.

۸- با آرامش با سگتان رفتار کنید

سگ‌ها هم مثل بچه‌ها از کارهای شما تقلید می‌کنند. سگ‌ها خیلی باهوش هستند. سعی کنید خونسردی خودتان را در بیشتر اوقات حفظ کنید و با اضطراب با سگتان رفتار نکنید. سگ‌های عصبی بیشتر از بقیه سگ‌ها، پرخاشگر می‌شوند. پس همیشه با آرامش برخورد کنید و با سگتان همان رفتاری را داشته باشید که شما از او انتظار دارید.

 

منبع: چطورپدیا

قورباغه درختی و هر آنچه باید بدانیم

قورباغه‌ی درختی یکی از گونه‌های جانوری بومی شمال آمریکا است. این منطقه طیف وسیعی از جانوران را در بر دارد که فقط و فقط مختص آن منطقه بوده و در واقع از رشته‌کوه‌های آپالاش تا آلاسکا گسترده شده است. به علت تکامل و تمایز بی‌نظیری که در این قورباغه‌ها روی داده است، در سال‌های اخیر محققین جذبِ ویژگی‌های خاص این قورباغه شده‌اند. این قورباغه روشی جدید برای زنده ماندن در زمستان و یخبندان ابداع کرده است: یخ زدن. البته تقریباً به صورت ناقص یا مقطعی. آن‌ها واکنش‌های پیچیده‌ی شیمیایی را در تلاش برای این کار در بدن خویش کنترل می‌کنند.

این پروسه اجازه نمی‌دهد که تمام آب و خون موجود در سلول‌های بدن جانور یخ برند. از طرفی، بیش از ۶۵% آب بدن جانور یخ می‌زند اما با این وجود زنده می‌ماند. شگفت‌انگیز است.

اطلاعاتی درباره‌ی ویژگی‌های جسمانی‌

این قورباغه‌ها معمولاً طولی به درازای ۰,۸ الی ۱.۱ سانتی‌متر دارند. تفاوت‌های اندکی بین جنس‌های نر و ماده‌ی این گونه‌ی جانوری وجود دارد. به‌طوری که ماده‌های آن، تنها جسمِ بزرگ‌تری از نرها دارند. عموماً رنگ قورباغه‌ی درختی بالغ قهوه‌ای تیره است و یا سایه‌هایی از قهوه‌ای مایل به زرد را بر تن دارد. بخش زیری بدن نیز رنگ قهوه‌ای یا زرد دارد. این حیوان همچنین قابلیت این را دارد که رنگ بدنش را در بین رنگ‌های ذکر شده تغییر دهد. هر قورباغه‌ی کوچک قهوه‌ای رنگی که در میان درخت‌ها دیدید، عضوی از این خانواده هستند. آن‌ها تنها گونه‌های جانوری شمال آمریکا هستند که چنین ویژگی‌های بی‌همتایی را به خود اختصاص می‌دهند.

اطلاعاتی درباره‌ی عادات زندگی قورباغه درختی‌

قورباغه‌های درختی به‌طور کامل در جنگل زندگی می‌کند. همچنین به‌ندرت پیش می‌آید که دست به تولیدمثل بزنند، اما اگر بخواهند چنین کاری کنند قطعاً در برکه‌های تازه و یا مناطق مرطوب جنگل چنین کاری می‌کنند. اگر در حال تولیدمثل نباشند، یا نزدیک آبگیرها زندگی می‌کنند و یا در سرزمین‌های مرتفع. قورباغه‌ی درختی بالغ تابستان و بهار را در آبگیرها، میان درختان یا باتلاق‌ها می‌گذارند. در زمان پاییز هم با سرزمین‌های مرتفع مهاجرت می‌کند. این نقطه از زندگی‌شان، همان جایی است زمستان را از سر می‌گذرانند. عموماً وقت خود را در خاک و در میان شاخ و برگ درختان می‌گذرانند. کمتر پیش می‌آید که این دوزیستان در طول روز خودشان را نشان دهند و اکثر مواقع به هنگام شب بیرون می‌آیند.

 

منبع: چطورپدیا

ایگوانای دریایی جانوری از خانواده مارمولک‌ها

چند حقیقت جالب در رابطه با ایگوانای دریایی:

ایگوانای دریایی، گونه‌ی جانوری بسیار خاصی است. این گونه‌ی جانوری، تنها در جزایر گالاپاگوس، واقع در بخش کوچکی از کشور اکوادور در آمریکای جنوبی یافت می‌شود. تا آن جایی که ما می‌دانیم و گستره‌ی دانشمان به ما اجازه می‌دهد، ایگوانای دریایی، تنها مارمولک به جا مانده‌ای است که هم قادر به زندگی در خشکی و هم قادر به زنده ماندن در آب است. این ویژگی سبب می‌شود تا او به خاص‌ترین خزنده‌ی روی زمین تبدیل شود. به علاوه، یک نگاه به این چهره‌ی آشنا بیندازید. آیا شما را یاد اژدهایان کالیسی در سریال بازی تاج‌وتخت نمی‌اندازد؟ عملاً باید عموزاده‌های همان اژدهایان باشند. به علاوه‌ی این ارتباط فامیلی با اژدهایان، جالب است بدانید که این گونه‌ی جانوری اغلب بر روی سواحل ناهموار زندگی می‌کند، اما در مناطق مردابی نیز دیده شده است. ایگوانای دریایی، برخلاف دیگر مارمولک‌ها و همچنین اژدهایان سریال بازی تاج‌وتخت گیاه‌خوار است و بخش اعظمی از تغذیه‌ی او از راه جلبک‌های دریای تأمین می‌شود.

ویژگی‌های ظاهری ایگوانای دریایی: از نظر رنگی، ایگوانای دریایی رنگ‌های بسیار متفاوتی را شامل می‌شود، اما متعارف‌ترین رنگ‌های این جانوران، چیزی در بین سیاه و خاکستری است. این حیوان خاص، در مناطق متعددی از جزایر مختلف زندگی می‌کند و همین پدیده باعث شده که رنگ و اندازه‌ی او دچار تنوع بسیاری شود؛ آیا زیبا نیست؟ اندازه و وزن معمول آن‌ها از ۱,۷ متر درازا و ۱۲ کیلوگرم شروع می‌شود؛ که البته این مقدار وزن و قد، برای حمل کردن یک کالیسی بر پشتش زیادی کم است. اگرچه که بخش اعظمی از تغذیه‌ی او از طریق گیاهان زیر دریایی تأمین می‌شود، اما به دلیل دندان‌های تیز و شکل دهان و پوزه‌ آن، می‌تواند از خزه‌های دریایی که بر روی سنگ‌ها ایجاد می‌شوند، نیز تغذیه کند. همچنین، ایگوانای دریایی حاوی یک غده در بینی خود است که با ترشح یک سری از مواد خاص، نمک دریایی را از خون خود بیرون می‌راند و این عمل در میزان سلامت او تأثیر بسزایی دارد.

طبیعت وحشی ایگوانای دریایی:

جالب است بدانید که ایگوانای دریایی، می‌تواند تا عمق ۱۰ متری آب‌های اقیانوس نیز شنا کند. گرچه او ترجیح می‌دهد که آب‌های سرد را برای شنا و تغذیه انتخاب کند و پس از انجام و تکمیل روند تغذیه، برای مدتی طولانی، بر روی صخره‌های ساحل و زیر نور آفتاب دراز می‌کشد. در این زمان، او حالت دفاعی سختی را به خودش می‌گیرد و به هر موجودی که به او نزدیک شود، حمله می‌کند. در حین فصول جفت‌گیری، ایگواناهای مذکر، می‌بایستی در میان گله‌ی بزرگی از همنوعان مؤنث خود، بر سر جفت‌گیری با دیگران مبارزه کنند. این مبارزه، به‌ندرت شامل خشونت‌های مرگبار می‌شود. نهایتاً، در حین حمله، با سر خود به رقیب ضربه می‌زنند. در آخر هم گفتنی است که ایگوانای دریایی به شدت تحت حفاظت سازمان محیط‌زیست قرار دارد.

 

منبع: چطورپدیا