مجله خلاقیت و نوآوری

طبقه بندی موضوعی

۳۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «حیوان شناسی» ثبت شده است

شیرهای آفریقایی حقایق جالب و شگفت‌انگیز

نرهای بالغ دارای یال‌هایی هستند که رنگ آن‌ها از زرد مایل به قهوه‌ای تا سیاه متفاوت است.

سر این شیرها بزرگ و با یک پوزه سنگین است. الگوی خال‌های در کنار ریش و سبیل برای هر شیر منحصر به فرد است.

شیر آفریقایی

آناتومی شیر آفریقایی

نر:

ارتفاع شانه: ۱,۲ متر

وزن: ۱۹۰ کیلوگرم

ماده:

ارتفاع شانه: ۰,۹ متر

وزن: ۱۳۰ کیلوگرم

شیرها چه زیستگاهی را ترجیح می‌دهند؟

شیرهای آفریقایی هیچ ترجیح خاصی برای زیستگاهشان ندارند و در هر جایی ممکن است با آن‌ها مواجه شوید، مگر در جنگل‌ها.

زیستگاه‌های شیر آفریقایی شامل:

  • دشت‌های باز
  • بیشه‌زارها (جنگل‌های باز)
  • بوته‌زارهای ضخیم
  • مناطق نیمه بیابانی

شیرها موقع شکار در چمنزارهای بلند و بوته‌زارهای ضخیم موفق‌تر هستند. آن‌ها سعی می‌کنند تا با استفاده از پوشش محیط در ۲۰ متری طعمه کمین کنند.

شیرهای آفریقایی

چرا شیرها برای خود قلمرو انتخاب می‌کنند؟

گله‌های شیر با منبع غذایی غنی و قابل اعتماد می‌توانند از عهده حفظ قلمروشان برآیند.

هنگامی‌که تأمین غذا غیرقابل پیش‌بینی است، گله محدوده بزرگی را برای زندگی انتخاب می‌کند که دفاع از آن سخت می‌شود.

در این موارد، برخورد بین شیرها از گله‌های مختلف بسیار خصمانه است، اما جنگ واقعی به‌ندرت رخ می‌دهد.

هم شیرهای نر و هم شیرهای ماده منطقه اشغال شده توسط خودشان را با بوی ادرار و با صدای غرش نشانه‌گذاری می‌کنند.

غرش‌ها تا ۸ کیلومتر آن طرف‌تر شنیده می‌شوند و محل شیر را اعلام می‌کنند.

همچنین نشان می‌دهد که یک منطقه اشغال شده است و به این ترتیب اعضای گله می‌توانند یکدیگر را پیدا کنند.

رژیم غذایی شیرهای افریقایی

رژیم غذایی

آن‌ها از شکارهای متوسط و بزرگ تغذیه می‌کنند. نمونه‌هایی از طعمه‌ها عبارتند از بوفالو، کل یال‌دار (نوعی گاو)، گورخر و تیزشاخ کالاهاری (نوعی بز).

با این وجود، رژیم غذایی آن‌ها دامنه وسیعی دارد طوری که حتی شکارهایی به اندازه موش هم ممکن است.

شیرها می‌توانند با سرعت حدود ۶۰ کیلومتر در ساعت بدوند که برای شکار یک بز کوهی در یک تعقیب و گریز باز سرعت کمی است.

حملات شیر در چمنزارهای بلند و بوته‌زارهای ضخیم‌تر، زمانی که هدف تنها است و هنگامی‌که بتوانند در نزدیک شکار کمین کنند و در شب‌های بسیار تاریک موفقیت‌آمیزتر هستند. تعقیب و گریزهای بیش از ۳۰۰ متر نادر است.

شیر معمولاً با خفه کردن از طریق فشار دادن گلو و یا گرفتن پوزه طعمه، شکار را می‌کشد.

شیرها چه زیستگاهی را ترجیح می‌دهند؟

آیا واقعیت دارد که شیرهای آفریقایی، گربه‌های بسیار اجتماعی هستند؟

واحد اصلی زندگی اجتماعی شیر، گله است. معمولاً یک گله شامل ۲ تا ۱۲ ماده شیر خویشاوند و توله‌هایشان است.

شیرهای آفریقایی تنها گربه‌هایی هستند که دارای گروه‌های اجتماعی نزدیک هستند و تنها کسانی هستند که به‌طور مرتب و به‌صورت گروهی شکار می‌کنند.

معمولاً ۱ تا ۶ شیر نر خویشاوند به همراه شیرهای ماده زندگی می‌کنند. هسته اصلی گله را شیرهای ماده تشکیل می‌دهند در حالی که شیرهای نر هر چند سال یک‌بار عوض می‌شوند.

علت اینکه شیرها اجتماعی هستند، عبارتند از:

  • شیرهای ماده برای محافظت از توله‌های جوان با یکدیگر عهد بسته‌اند.
  • هنگام گرفتن شکار بزرگ و خطرناک، به همکاری تعداد کافی از افراد گروه احتیاج دارند.

اگر یک گروه کوچک از نرها با هم بمانند، می‌توانند نرهای گله را از بین ببرند و ماده‌های گله را تصاحب کنند.

احتمال اینکه این شیرهای نر جانشین، مدت طولانی زندگی کنند، زیاد نیست؛ زیرا دیگر ماده شیرها برای آن‌ها شکار نمی‌کنند.

پس از این تصاحب، نرهای جدید گله توله شیرها را می‌کشند.

رفتار شیرها در اظهار علاقه و جفت‌گیری چگونه است؟

رفتار شیرها در اظهار علاقه و جفت‌گیری چگونه است؟

نر و ماده دور از گله، احتمالاً در حال جفت‌گیری با هم هستند، دور بودن از گله باعث تضمین تداوم این عمل می‌شود.

یک شیر ماده به مدت دو تا چهار روز، هر دو سال یک‌بار پذیرای جفت‌گیری است. نرهای گله این شرایط را از طریق حس بویایی تشخیص می‌دهند.

شیرها ممکن است صدها بار در طی این سه تا چهار روز جفت‌گیری ‌کنند. جفت‌گیری حدود چهار بار در ساعت در طول یک تا دو روز رخ می‌دهد و هر بار کمتر از یک دقیقه طول می‌کشد.

این فرکانس غیرعادی احتمالاً ناشی از نرخ شکست زیاد جفت‌گیری است. فقط، تقریباً یک مورد از هر سه مورد رابطه جنسی منجر به تولد توله‌ها می‌شود.

از آنجا که باردار کردن دشوار است، شیرهای ماده احتمالاً اطمینان حاصل می‌کنند که با یک نر سالم جفت‌گیری می‌کنند.

شیرهای نر آفریقایی نقش مهمی در حفاظت از توله‌ها در مقابل سایر مهاجمان نر بازی می‌کنند.

برای شیر ماده، این سطحی از اطمینان را فراهم می‌آورد که هر چه شیر نر سمج‌تر باشد، احتمال اینکه تا پایان رشد توله‌ها در کنارشان بماند، بیشتر است. شیرهای نر یک گله برای جفت‌گیری با هم رقابت نمی‌کنند.

اگر هیچ نری از گله به شیر ماده علاقه‌مند نباشد، وی ممکن است توجه یک نر از گله‌ای دیگر را جلب کند.

این فراوانی فرصت‌های جنسی، رقابت نرها در سطح گله را پایین می‌آورد. با این حال، در مقابل نرهای مزاحم، مبارزات وحشیانه و مرگ‌آوری رخ می‌دهد. نر و ماده پس از جفت‌گیری روی زمین دراز می‌کشند و یکدیگر را نوازش می‌دهند.

توله شیرها افریقایی

توله شیرها

آیا می‌دانید که پس از آنکه گروهی از شیرهای آفریقایی گله را تصاحب کردند، تمام توله‌ها گله را می‌کشند؟

رفتار شیرهای آفریقایی

شیرهای آفریقایی برای اجتناب از گرمای روز، بیشتر در شب فعال هستند. شیرها بیشتر روز را می‌خوابند، زیرا روزها برای شکار بسیار گرم هستند.

نور خورشید نیز تلاش برای حرکت پنهانی به سمت شکار را بی‌اثر می‌کند.

شیرها از چه شیوه‌هایی برای شکار استفاده می‌کنند؟

شیرها از چه شیوه‌هایی برای شکار استفاده می‌کنند؟

سبک شکار شیرها همان سبک شکار دیگر گربه‌سانان است، یعنی کمین کردن در فاصله ۲۰ متری و تعقیب و گریزی که معمولاً بیش از ۲۰۰ متر نیست.

شکارها معمولاً با نیشی در گلو خفه و کشته می‌شوند.

شیرها اغلب گروهی شکار می‌کنند. این به‌سختی شکار بستگی دارد.

اگر طعمه بزرگ و سرسخت باشد، آن‌ها باید با همکاری آن را بردارند و ببرند. شکار گروهی میزان موفقیت شیرها را افزایش می‌دهد.

نرخ موفقیت در شکار کل یال‌دار در پارک ملی اتوشا برای یک شیر تنها ۲۸ درصد و برای یک گروه ۷ تایی از ۷۵ درصد است.

آن‌ها در هنگام تغذیه بسیار پرخاشگر و وحشی هستند و در حال غر زدن، پنجه کشیدن و شتاب هستند.

نرهای گله بر ماده‌ها غالب هستند و ممکن است به آن‌ها اجازه نزدیک شدن به شکار را ندهند.

غذا انرژی مورد نیاز برای زنده ماندن است. تنها راه کسب غذای امن، مبارزه برای آن است که منجر به رفتار وحشیانه و عجولانه در زمان تغذیه می‌شود.

آیا شیر نر آفریقایی یک شکارچی تنبل و بی‌فایده است؟

در بسیاری از گله‌ها، شیرهای نر آفریقایی شکار نمی‌کنند. دلیل این امر این است که یال و اندازه بزرگ از احتمال موفقیت آن‌ها در شکار می‌کاهد. نتیجه این است که این نرها عمدتاً با استفاده از تلاش ماده‌ها زندگی می‌کنند.

آن‌ها از موقعیت غالب خود برای گرفتن غذا از ماده‌ها استفاده می‌کنند. این‌چنین نیست که شیرهای نر مهارت شکار کردن ندارند.

نرها مجبورند از خودشان دفاع کنند، هم قبل از اینکه گله‌ای را تصاحب کنند و هم پس از آنکه آواره می‌شوند و نرهای دیگر جانشین آن‌ها در گله می‌شوند.

نرهای جوان ممکن است گروه‌های مجردی کوچک تشکیل دهند که با هم شکار می‌کنند. نرهای تنها، فقط به شکار کوچک و ساده از قبیل گراز و خارپشت تشی و جوانان دیگر گونه‌ها بسنده می‌کنند.

هنگامی‌که نرهای پیر و تنها را مشاهده می‌کنید که لکه‌های سیاهی بر بدنشان دارند، احتمالاً آن لکه‌ها جای زخم‌هایی است که در اثر تیغ‌های خارپشت ایجاد شده‌اند.

آیا شیر آفریقایی در معرض خطر است؟

جمعیت تخمینی شیرها در آفریقا در پایان سال ۲۰۱۴ حدود ۳۴۰۰۰ برآورد شده است. در واقع، حدود ۵۰ درصد از آن‌ها در طی سه دهه گذشته نابود شده‌اند.

در غرب آفریقا، شیرها تقریباً نابود شده‌اند. دلایل در معرض خطر بودن آن‌ها، از بین رفتن زیستگاه و منازعات بین انسان و شیر است.

شیرهای آفریقایی برای مدت بسیار طولانی نماد قدرت و پیروزی بوده‌اند. اکنون وضعیت حفاظت آن‌ها نشان می‌دهد که برای زنده ماندن به کمک انسان‌ها نیاز دارند.

 

منبع: چطورپدیا

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ ارديبهشت ۹۸ ، ۱۶:۲۵
viator baran4

علایم و درمان آلرژی به حیوانات خانگی

آلرژی به حیوانات خانگی

نشانه‌های آلرژی به حیوانات خانگی

  • عطسه
  • گرفتگی بینی
  • درد در ناحیه صورت (مخصوصاً از بینی به پایین)
  • سرفه، گرفتگی قفسه سینه، نفس‌تنگی و بلند نفس کشیدن
  • خیس/ قرمز شدن داخل چشم‌ها و احساس خارش در این ناحیه
  • جوش زدن روی پوست

نشانه‌های آلرژی به حیوانات خانگی

نحوه جلوگیری و درمان آلرژی به حیوانات خانگی

  • از تماس با سگ‌ها و گربه‌ها خودداری کنید و از آن‌ها دور بمانید؛ مخصوصاً اگر در خانه خود از حیوانات مراقبت می‌کنید، سعی کنید تماس خود را با آن‌ها به حداقل برسانید.
  • برای رفع نشانه‌های آلرژی از اسپری مخصوص بینی، آنتی‌هیستامین و نایژه‌گشا استفاده کنید
  • داروی ضد حساسیت تزریق کنید (که در اصطلاح شات آلرژی یا ایمنوتراپی نامیده می‌شوند)

نحوه جلوگیری و درمان آلرژی به حیوانات خانگی

آلرژی به گربه

اگر بعد از تماس با گربه دچار گرفتگی بینی می‌شوید، چشم‌های شما پر از اشک می‌شود و یا شروع به عطسه می‌کنید و بلند نفس می‌کشید، به احتمال خیلی زیاد نسبت به گربه‌ها آلرژی دارید. آلرژی به گربه می‌تواند باعث نشانه‌های خاصی از حساسیت شود؛ تا جایی که نشانه‌های آن حتی در محیط‌های که گربه پیش شما نباشد هم باز در بدن شما وجود داشته باشد.

گربه‌ها آلرژن­های زیادی را تولید می‌کنند؛ آلرژن به پروتئین‌هایی گفته می‌شود که باعث حساسیت در بدن انسان می‌شوند. این آلرژن­ها در مو، پوست و بزاق گربه‌ها وجود دارند. همه‌ی گربه‌ها آلرژن تولید می‌کنند؛ طبق تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده است، هیچ گربه‌ای نیست که استثنا باشد و آلرژنی تولید نکند. در خانه‌هایی که بیشتر از یک گربه وجود دارند، مقدار این آلرژن­ها بسیار بیشتر است. خصوصیاتی مثل طول موی گربه، جنسیت او و مقدار زمانی که گربه در بیرون از خانه سپری می‌کند هم هیچ ارتباطی با میزان تولید آلرژن ندارد.

آلرژی به گربه

گردوخاک و پرزهای روی بدن گربه هم می‌تواند باعث بروز نشانه‌های آلرژی شود؛ البته در این موارد، حساسیت ایجاد شده به خاطر گردوخاک و پرز است و ربطی به خود گربه ندارد. طبق تحقیقاتی که روی شوره‌ی سر، قارچ، پرز و گردوخاکی که روی بدن گربه وجود دارد، انجام شده است مشخص شد که اندازه پرز بدن گربه از همه‌ی موارد نام برده شده کوچک‌تر است و در نتیجه حدوداً ۳۰ دقیقه بعد از جارو کشیدن، ذرات حساسیت‌زای پرز در هوا معلق باقی می‌مانند. در واقع می‌توان گفت که علت ادامه‌دار شدن نشانه‌های آلرژی در بدن فرد بیمار به خاطر همین معلق ماندن پرزها در هوا است.

نشانه‌های آلرژی به گربه

نشانه‌های آلرژی به گربه

نشانه‌های آلرژی به گربه از خفیف تا شدید دسته‌بندی می‌شوند و بستگی به میزان حساسیت فرد و سطحی از بدن دارد که در معرض آلرژن قرار گرفته شده است. فاکتورهای نام برده شده می‌توانند بر روی سرعت انتشار نشانه‌های آلرژی بلافاصله بعد از تماس با بدن فرد تأثیر زیادی داشته باشند. افرادی که حساسیت زیادی به آلرژن دارند به سرعت درگیر انتشار و شیوع نشانه‌های آن در بدن خود می‌شوند و در عرض چند دقیقه بعد از تماس با گربه و یا ورود به خانه‌ای که گربه در آن وجود دارد، دچار مشکلات تنفسی می‌شوند و یا در پوست صورت و بدنشان جوش یا دانه‌های قرمزرنگی دیده می‌شود.

نشانه‌های آلرژی به گربه عبارت‌اند از:

  • عطسه/ گرفتگی بینی
  • درد در ناحیه صورت
  • سرفه، گرفتگی قفسه سینه، نفس‌تنگی و بلند نفس کشیدن
  • خیس/ قرمز شدن داخل چشم‌ها و احساس خارش در این ناحیه
  • جوش زدن روی پوست

بعضی از افراد هم بعد از اینکه گربه آن‌ها را چنگ بگیرد، ممکن است شاهد ایجاد جوش روی پوست خود باشند.

تشخیص آلرژی به گربه

تشخیص آلرژی به گربه

آیا شما هم فکر می‌کنید که نسبت به گربه‌ها آلرژی دارید؟ پزشک متخصص آلرژی می‌تواند به شما در تشخیص و درمان حساسیت به گربه کمک کند. تست تزریق آلرژن به پوست یکی از روش‌های متداول تشخیص آلرژی به گربه است. برای انجام این تست کافی است که حجم بسیار کمی از آلرژن گربه روی پوست شما قرار داده شود. پزشک متخصص مایع آلرژن را با کمک سوزن کوچک و استریل شده‌ای در زیر پوست شما تزریق می‌کند تا آلرژن به بدن شما منتقل شود؛ سپس پوست شما توسط پزشک بررسی می‌شود تا هرگونه نشانه‌ای از واکنش بدن شما به ماده آلرژن مثل تورم، قرمزی و یا سایر نشانه‌ها تشخیص داده شود. معمولاً نتایج حاصل از این تست ظرف ۱۵ الی ۲۰ دقیقه مشخص می‌شود.

حتی اگر شما مطمئن هستید که نشانه‌های آلرژی شما به خاطر تماس با گربه است، باز هم بهتر است این تست را انجام دهید زیرا این نشانه‌ها می‌تواند به خاطر سایر عوامل محیطی به وجود آمده باشد.

نحوه جلوگیری و درمان آلرژی به گربه

نحوه جلوگیری و درمان آلرژی به گربه

برای اینکه بتوانید از آلرژی به گربه دور بمانید، نباید هیچ‌گونه تماسی با گربه داشته باشید. اگر در منزل خود دارای یک گربه هستید و نسبت به آن آلرژی دارید، شما باید آن گربه را در بیرون از منزل خود نگه‌داری کنید. اگر مکان مناسبی در خارج از منزل برای نگه‌داری گربه ندارید و یا خانواده شما با وجود آلرژی که به آن دارند، باز هم تمایل به مراقبت از آن گربه را دارند، می‌توانید دستورالعمل‌های زیر را اجرا کنید تا از نشانه‌های بروز آلرژی دور بمانید:

  • گربه را از اتاق خواب خود دور نگاه دارید و تنها در یک یا دو اتاق از آن نگه‌داری کنید. البته این را هم باید در نظر داشته باشید که متأسفانه نگه‌داری از گربه در یک اتاق هم نمی‌تواند از ورود آلرژن به اتاق‌های دیگر جلوگیری کند.
  • گربه را نوازش، بغل یا بوس نکنید. اگر کارهای نام برده را انجام دادید، دست‌های خودتان را با صابون و آب بشویید.
  • استفاده مرتب از تمیزکننده‌هایی که دارای فیلترهای هپا هستند در اتاق خواب یا اتاق پذیرایی می‌تواند به مرور زمان باعث کاهش میزان آلرژن در فضای خانه شود.
  • استفاده مرتب از جاروبرقی با فیلترهای هپا یا جاروبرقی مرکزی هم می‌تواند میزان آلرژن را کاهش بدهد.
  • حداقل یک‌بار در هفته گربه خود را به حمام ببرید تا انتقال آلرژن در هوای خانه را به میزان قابل‌توجهی کاهش دهید.

درمان آلرژی به گربه

چندین روش برای درمان آلرژی به گربه وجود دارد که باز هم‌بستگی به نوع نشانه‌های آلرژی در فرد دارد. پزشک متخصص آلرژی می‌تواند به شما کمک کند تا بهترین روش درمان را انتخاب نمایید. نشانه‌های آلرژی مربوط به بینی مثل گرفتگی بینی را معمولاً می‌توان با کمک اسپری آستروئید بینی، قرص آنتی‌هیستامین (دهانی) و یا سایر قرص‌ها درمان کرد. نشانه‌های مربوط به چشم را هم می‌توان با قطره‌های چشمی آنتی‌هیستامین درمان کرد. نشانه‌های تنفسی یا نفس‌تنگی را می‌توان با استنشاق کورتیکواستروئید یا برونکودیلاتور درمان کرد. تزریق داروی ضد حساسیت (شات آلرژی یا ایمنوتراپی) هم روشی مؤثر برای درمان آلرژی است که با افزایش میزان دوز تزریقی می‌توان میزان مقاومت بدن فرد را در برابر آلرژن بالا برد.

 گربه بدون آلرژی

آیا گربه بدون آلرژی هم وجود دارد؟

گربه‌ها چندین نوع آلرژن تولید می‌کنند. این آلرژن­ها در مو و پوست گربه‌ها یافت می‌شود. همه گربه‌ها آلرژن تولید می‌کنند و مطالعاتی که در این زمینه انجام شده است نشان می‌دهد که گربه بدون آلرژی اصلاً وجود ندارد. در خانه‌هایی که بیشتر از یک گربه وجود دارد، میزان آلرژن موجود در فضا بسیار بیشتر از سایر خانه‌هاست. خصوصیاتی مثل طول موهای گربه، جنسیت و مقدار زمانی که گربه در خارج از خانه به سر می‌برد هم ربطی به میزان آلرژن ندارند.

آلرژی به سگ

آلرژی به سگ

اگر بعد از دست زدن به سگ دچار گرفتگی بینی می‌شوید، شروع به عطسه می‌کنید و یا صدای نفس کشیدنتان بلندتر از همیشه می‌شود، ممکن است نسبت به سگ‌ها آلرژی داشته باشید. سگ‌ها آلرژن­ها یا پروتئین‌های حساسیت‌زای مختلفی را تولید می‌کنند. این آلرژن­ها در مو، پرز، آب دهان و ادرار سگ وجود دارد. همه‌ی سگ‌ها آلرژن تولید می‌کنند و هیچ‌کدام از تحقیقات نشان نمی‌دهد که سگ‌ها ضد آلرژی هستند. میزان آلرژن سگ‌ها در صورتی که آن‌ها در بیرون از منزل زندگی کنند، افزایش می‌یابد و در اتاق‌هایی که سگ‌ها در آن رفت‌وآمد می‌کنند هم میزان آلرژن بیشتر است. گرد و خاک و دانه‌های گرده موجود در موهای سگ می‌توانند باعث به وجود آمدن نشانه‌های آلرژی شوند. در این موارد، آلرژی مربوط به گردوخاک یا دانه‌های گرده می‌شود و به خود سگ ربطی ندارد.

نشانه‌های آلرژی به سگ

نشانه‌های آلرژی به سگ

آیا فکر می‌کنید که به سگ‌ها آلرژی دارید؟ متخصص آلرژی می‌تواند آلرژی شما را بهتر تشخیص بدهد. نشانه‌های آلرژی به سگ شامل:

  • عطسه
  • گرفتگی بینی
  • درد در ناحیه صورت (مخصوصاً از بینی به پایین)
  • سرفه، گرفتگی قفسه سینه، نفس‌تنگی و بلند نفس کشیدن
  • خیس/ قرمز شدن داخل چشم‌ها و احساس خارش در این ناحیه
  • جوش زدن روی پوست

بعضی از افراد هم ممکن است بعد از اینکه توسط سگی گاز گرفته شوند و یا لیس زده شوند، بدنشان جوش بزند.

تشخیص آلرژی به سگ

تشخیص آلرژی به سگ

آیا شما هم فکر می‌کنید که نسبت به سگ‌ها آلرژی دارید؟ پزشک متخصص آلرژی می‌تواند به شما در تشخیص و درمان حساسیت به سگ کمک کند. تست تزریق آلرژن به پوست هم یکی از روش‌های متداول تشخیص آلرژی به سگ است. برای انجام این تست کافی است که حجم بسیار کمی از آلرژن سگ روی پوست شما قرار داده شود. پزشک متخصص مایع آلرژن را با کمک سوزن کوچک و استریل شده‌ای در زیر پوست شما تزریق می‌کند تا آلرژن به بدن شما منتقل شود؛ سپس پوست شما توسط پزشک بررسی می‌شود تا هرگونه نشانه‌ای از واکنش بدن شما به ماده آلرژن مثل تورم، قرمزی و یا سایر نشانه‌ها تشخیص داده شود. معمولاً نتایج حاصل از این تست ظرف ۱۵ الی ۲۰ دقیقه مشخص می‌شود.

حتی اگر شما مطمئن هستید که نشانه‌های آلرژی شما به خاطر تماس با سگ است، باز هم بهتر است این تست را انجام دهید؛ زیرا این نشانه‌ها می‌تواند به خاطر سایر عوامل محیطی هم به وجود آمده باشد.

نحوه جلوگیری و درمان آلرژی به سگ

نحوه جلوگیری و درمان آلرژی به سگ

برای اینکه بتوانید از آلرژی به سگ دور بمانید، نباید هیچ‌گونه تماسی با سگ نداشته باشید. اگر در منزل خود دارای سگ هستید و نسبت به آن آلرژی دارید، شما باید آن سگ را در بیرون از منزل خود نگه‌داری کنید. اگر مکان مناسبی در خارج از منزل برای نگه‌داری سگ ندارید و یا خانواده شما با وجود آلرژی که به آن دارند باز هم تمایل به مراقبت از آن سگ را دارند، می‌توانید دستورالعمل‌های زیر را اجرا کنید تا از نشانه‌های بروز آلرژی دور بمانید:

  • سگ را از اتاق خواب خود دور نگاه دارید و تنها در یک یا دو اتاق از آن نگه‌داری کنید. البته این را هم باید در نظر داشته باشید که متأسفانه نگه‌داری از سگ در یک اتاق هم نمی‌تواند از ورود آلرژن به اتاق‌های دیگر جلوگیری کند.
  • سگ را نوازش، بغل یا بوس نکنید. اگر کارهای نام برده را انجام دادید، دست‌های خود را با صابون و آب بشویید.
  • استفاده مرتب از تمیزکننده‌هایی که فیلترهای هپا دارند در اتاق خواب یا اتاق پذیرایی می‌تواند به مرور زمان باعث کاهش میزان آلرژن در فضای خانه شود.
  • استفاده مرتب از جاروبرقی با فیلترهای هپا یا جاروبرقی مرکزی هم می‌تواند میزان آلرژن را کاهش دهد.
  • حداقل یک‌بار در هفته سگ خود را به حمام ببرید تا انتقال آلرژن در هوای خانه را به میزان قابل‌توجهی کاهش دهید.

چندین روش برای درمان آلرژی به سگ وجود دارد که باز هم‌بستگی به نوع نشانه‌های آلرژی در فرد دارد. پزشک متخصص آلرژی می‌تواند به شما کمک کند تا بهترین روش درمان را انتخاب نمایید. نشانه‌های آلرژی مربوط به بینی مثل گرفتگی بینی را معمولاً می‌توان با کمک اسپری آستروئید بینی، قرص آنتی‌هیستامین (دهانی) و یا سایر قرص‌ها درمان کرد. نشانه‌های مربوط به چشم را هم می‌توان با قطره‌های چشمی آنتی‌هیستامین درمان کرد. نشانه‌های تنفسی یا نفس‌تنگی را می‌توان با استنشاق کورتیکواستروئید یا برونکودیلاتور درمان کرد. تزریق داروی ضد حساسیت (شات آلرژی یا ایمنوتراپی) هم روشی مؤثر برای درمان آلرژی است که با افزایش میزان دوز تزریقی می‌توان میزان مقاومت بدن فرد را در برابر آلرژن بالا برد.

سگ بدون آلرژی

آیا سگ بدون آلرژی هم وجود دارد؟

سگ‌های پشمالو، سگ‌های پرتغالی و چندین نوع دیگر از توله‌سگ‌ها (که شامل سگ تریر یا شکاری هم می‌شود) معروف به ضد آلرژی هستند ولی توله‌سگ بدون آلرژی اصلاً وجود ندارد. در تحقیقاتی که در سال ۲۰۱۱ انجام شده است، از خانه‌هایی که دارای توله‌سگ بودند، نمونه‌هایی از گردوخاک‌ها را جمع‌آوری کردند که گزارش ‌شده بود که ضد آلرژی هستند. جالب است بدانید که میزان آلرژن سگ‌ها در خانه‌هایی که سگ‌های ضد آلرژی داشتند، هیچ فرقی با خانه‌هایی که دارای انواع دیگری از توله‌سگ‌ها بودند هم نداشتند.

 

منبع: چطورپدیا

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ ارديبهشت ۹۸ ، ۱۸:۵۸
viator baran4

۸ نکته برای خوشحال کردن سگ‌ها

خوشحال کردن سگ‌ها

۱- گاهی برای سگتان اسباب‌بازی جدیدی بخرید

سگ‌ها هم درست مثل بچه‌ها عاشق اسباب‌بازی‌های جدید هستند. معمولاً به ندرت پیش می‌آید که سگ‌ها از بازی با اسباب‌بازی قدیمی خود خسته بشوند. اگر اسباب‌بازی کافی برای سگتان نخریده‌اید، سعی کنید مقداری اسباب‌بازی برای او تهیه کنید. اگر برای سگتان به مقدار کافی اسباب‌بازی خریده‌اید، سعی کنید هر از گاهی اسباب‌بازی جدیدی را هم به وسایلش اضافه کنید تا از بازی با اسباب‌بازی‌هایش احساس خستگی نکند و خوشحال باشد.

خوشحال کردن سگ‌ها

۲- با سگتان پیاده‌روی کنید

چه کسی پیاده‌روی را دوست ندارد؟ تصور کنید که در یک هوای عالی به پیاده‌روی می‌روید؛ حتماً احساس خوبی به شما دست می‌دهد. مگر نه؟ پس چرا سعی نمی‌کنید که از این به بعد با سگتان پیاده‌روی کنید؟ سگ‌ها هم درست مثل ما انسان‌ها دوست ندارند که کل روز را در خانه سپری کنند. برای سگتان وقت بگذارید، اجازه بدهید که او افراد جدیدی را ببیند و در محیط بیرون تجربه‌های جدیدی را کسب کند.

۳- به سگتان آموزش بدهید

سگ‌ها خیلی آموزش‌پذیر هستند. حتی اگر سگ شما پیر است و یا حرف‌های شما را گوش نمی‌دهد، شما می‌توانید با کمک تکنیک­های خاصی او را به خوبی تربیت کنید. سگ‌ها بسیار باهوش هستند و تکنیک­ها و حقه‌های جدیدی شما را به‌راحتی می‌فهمند. تربیت سگ‌ها یکی از بهترین راه‌ها برای گذراندن وقت با آن‌هاست که باعث می‌شود بین شما ارتباط خوبی به وجود بیاید. اگر هیچ ایده‌ای در مورد اینکه از چه زمانی تربیت سگتان را شروع کنید، به ذهنتان نمی‌رسد می‌توانید از فرد با تجربه‌ای در زمینه تربیت حیوانات خانگی کمک بگیرید.

۴- سگتان را به حمام ببرید

همه‌ی سگ‌ها از حمام کردن خوششان نمی‌آید ولی حمام بردن سگ‌ها به طور منظم می‌تواند باعث احساس شادی در آن‌ها بشود و مواد حساسیت‌زا را هم در روی پوست آن‌ها از بین ببرد. با توجه به نحوه تربیت سگتان، می‌توانید دو الی سه بار در ماه او را به حمام ببرید تا از آب‌بازی لذت ببرد. از همه مهم‌تر شما هستید که از بازی با یک سگ تمیز و سالم می‌توانید لذت ببرید.

۵- اجازه بدهید تا سگتان اجتماعی شود

سگ‌ها ذاتاً حیوانات اجتماعی هستند. ملاقات با آدم‌های جدیدی و سگ‌های آن‌ها به سگتان کمک می‌کند تا روحیه‌اش به طور خودکار بالا برود و خوشحال شود. اگر از سگتان فقط در خانه نگه‌داری می‌کنید و او را به بیرون و گردش نمی‌برید، در واقع به شخصیت سگتان آسیب زیادی وارد می‌کنید. اگر سگ شما با دیدن افراد جدید سریع جلب توجه می‌کند و به طرف آن‌ها می­دود، هیچ وقت یک دفعه افراد جدید را با او رودررو نکنید. سعی کنید افراد و سگ‌های جدید را آهسته به او معرفی کنید تا در برخورد با آن‌ها آرام باشد و ارتباط خوبی را بتواند با آن‌ها برقرار کند. حتماً به شخصیت سگتان توجه داشته باشید تا او هم در کنار شما احساس شادی کند.

۶- به سگتان غذاهای مغذی بدهید

رژیم غذایی سالم باعث حفظ سلامت سگ می‌شود. هنگام غذا دادن به سگتان، به سن و سطح انرژی او توجه کنید و وزن مناسب سگ را هم همیشه در نظر بگیرید. شما می‌توانید غذاهای مفیدی که دام‌پزشک‌ها برای مصرف سگ‌ها توصیه می‌کنند را به او بدهید؛ این غذاهای مفید شامل بلغور آرد جو دوسر، لوبیای سبز، کره بادام و کدوتنبل است که عادات غذایی سگتان را کاملاً تغییر می‌دهد.

۷- سگتان را به طور منظم نزد دامپزشک ببرید

اینکه چه مقدار با مسائل مربوط به سگتان آشنایی دارید، زیاد اهمیتی ندارد زیرا دامپزشک سگتان را خیلی بهتر از شما می‌شناسد. اطلاعاتی مثل غذای سگتان، وزن او و واکسن‌هایی که نیاز دارد را دامپزشک به خوبی می‌داند. دام‌پزشک جواب تمام سؤالات مربوط به حیوانات را می‌داند و می‌توانید به‌راحتی به او اعتماد کنید. زمان ایده­آل برای چکاب سگتان نزد دام‌پزشک حدوداً هر ۶ ماه در میان است.

۸- با آرامش با سگتان رفتار کنید

سگ‌ها هم مثل بچه‌ها از کارهای شما تقلید می‌کنند. سگ‌ها خیلی باهوش هستند. سعی کنید خونسردی خودتان را در بیشتر اوقات حفظ کنید و با اضطراب با سگتان رفتار نکنید. سگ‌های عصبی بیشتر از بقیه سگ‌ها، پرخاشگر می‌شوند. پس همیشه با آرامش برخورد کنید و با سگتان همان رفتاری را داشته باشید که شما از او انتظار دارید.

 

منبع: چطورپدیا

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ ارديبهشت ۹۸ ، ۱۸:۵۵
viator baran4