چگونه یک سخنرانی متقاعد کننده انجام دهیم؟

بسیاری از افراد از سخنرانی عمومی می‌ترسند و معمولاً زمانی که می‌خواهند سخنرانی متقاعدکننده‌ای ایراد کنند، با فشار روانی بیشتری مواجه خواهند شد. اکثر افراد نمی‌دانند کجا و چگونه باید متن یک سخنرانی را بنویسند. خوشبختانه، اگر در مورد موضوع انتخابی، احساسات پرشوری داشته و خود را از قبل آماده کنید، می‌توانید یک سخنرانی قدرتمند و جذاب ارائه دهید.

بخش اول: درباره موضوع تحقیق کنید

۱- یک موضوع قانع کننده انتخاب کنید. اگر در مورد انتخاب موضوع دست‌تان باز است، یک موضوع قانع کننده و جالب برای سخنرانی انتخاب کنید. موضوع انتخاب شده باید دارای اهمیت باشد اما نه آن‌قدر مهم که نتوانید حین صحبت آرامش خود را حفظ کنید. اگر با انتخاب یک موضوع جهت سخنرانی مشکل دارید، موضوعی بحث انگیز انتخاب کنید. موضوع بحث برانگیز، مانند سقط جنین یا شکاف جنسیتی، مباحثه و گفتگوی طولانی ایجاد خواهد کرد.

• به عنوان مثال، اگر مدرسه اخیراً لباس فرم خود را تغییر داده است، می‌توانید سخنرانی قانع‌ کننده‌ای را در جهت تائید این سیاست جدید بنویسید.

۲- در مورد جوانب مثبت و منفی موضوع تحقیق کنید. پیش از شروع به نوشتن، باید موضوع را کاملاً درک کنید. درباره اینکه چرا مردم ممکن است با استدلال شما موافق و یا مخالف باشند تحقیق کنید. نتایج تحقیقات خود را در یک دفترچه یادداشت نگهداری نمایید. در این صورت حین نوشتن سخنرانی به‌راحتی می‌توانید به این نتایج اشاره کنید.

• به عنوان مثال، انتخاب فرم جدید مدرسه می‌تواند حواس‌پرتی‌هایی را که دانش آموزان در مدرسه با آن روبرو هستند، کاهش دهد. با این حال، این تصمیم برای والدینی که توان خرید لباس فرم برای فرزندان خود ندارند، بار مالی ایجاد می‌کند.

۳- مخاطب خود را بشناسید. در مورد دیدگاه و نقطه نظر مخاطبان خود فکر کنید. آیا اکثریت مخاطبان با نظرات شما موافق خواهند بود یا مخالف؟ موانعی که موجب عدم پذیرش استدلال شما توسط مخاطب می‌شود را شناسایی کرده و درباره نحوه برخورد با آن‌ها تحقیق کنید. بهتر است بجای نادیده انگاشتن جنبه‌های منفی موضوع، آن‌ها را ذکر کرده و توضیح دهید.

• به عنوان مثال، اگر والدین نگران مسائل مالی تهیه فرم جدید مدرسه هستند، می‌توانید اشاره کنید که این لباس‌ها در بلندمدت مقرون به صرفه تر هستند.

پیش از هر چیز دیگر، باید درک کنید که مخاطبان شما چه کسانی هستند و چرا سخنرانی شما برای آن‌ها مهم است.

۴- مخاطب را با مثال‌ زدن نمونه‌های متداول درگیر بحث کنید. بیشتر افراد دوست دارند توسط افراد دیگری که در موقعیت‌های مشابه آن‌ها هستند، همدردی ببینند. سختی‌های زندگی واقعی افراد جامعه نسبت به مشکلات شخصی غیرواقعی اهمیت بیشتری دارد. توجه به این موضوع، چنانچه در حال بحث درباره یک نقطه نظر غیرمتداول هستید از اهمیت بالایی برخوردار است.

• اگر سعی داشتید یک اتاق پر از پدر و مادر عصبانی را متقاعد کنید که فرم مدرسه برای فرزندان آن‌ها بسیار جذاب است، می‌توانید این‌طور عنوان کنید که لباس برای یک عضو خاص جامعه مفید واقع شده است.

۵- یک طرح کلی بنویسید. این گام بسیار مهمی است که بسیاری از نویسندگان تازه‌کار آن را نادیده می‌گیرند. اگر برنامه‌ای داشته باشید، خیلی ساده‌تر می‌توانید نوشته خود را هماهنگ کنید. طرح اصلی لازم نیست دقیق باشد؛ می‌تواند یک لیست ساده باشد. به‌عنوان مثال، می‌توانید فهرستی از استدلال‌های مختلف برای موضوع خود داشته باشید و پس از آن یک لیست از استدلال‌های مخالف موضوع.

• هرچه زمان بیشتری را صرف تحقیق و تعمق کنید، زمان کمتری برای نوشتن سخنرانی لازم خواهید داشت. اگر خود را از قبل آماده کرده باشید، نوشتن متن به‌مراتب ساده‌تر می‌شود.

بخش دوم: نوشتن سخنرانی

۱- هدف خود را مشخص کنید. این هدف، تز نیز نامیده می‌شود. پیش از شروع به نوشتن، هدف خود را مشخص کنید. آن را با حروف بزرگ بر روی یک کاغذ باطله بنویسید تا جلوی چشمتان باشد. حین نوشتن، برای رسیدن به این هدف تلاش کنید. این کار به کاهش کلمات کمک کرده و از انحراف موضوع جلوگیری می‌کند.

• به عنوان مثال، ممکن است هدف متقاعد کردن والدین دانش آموزان ابتدایی در مورد فواید فرم مدرسه برای فرزندان آن‌ها باشد. هر چیزی که می‌نویسید باید به این هدف مربوط باشد.

۲- آن‌طور که صحبت می‌کنید، بنویسید. تلاش کنید متن نوشته آن‌قدر رسمی نباشد که عجیب به نظر برسید. در مقابل، آن‌قدر غیر رسمی ننویسید که اثرگذاری سخنرانی کم شود. طوری بنویسید که گویا مکالمه جدی با شخصی قابل احترام مثل معلم یا والدین خود دارید. بیش از حد بر روی تنوع و پیچیدگی کلمات تکیه نکنید؛ در عین حال تا حد امکان از دستور زبان و اصطلاحات عامیانه نیز دوری نمایید.

• حین نوشتن، متن خود را با صدای بلند بخوانید. این تکنیک کمک می‌کند دریابید متن برای یک سخنرانی چگونه به نظر می‌رسد. هرگونه عبارت ناخوشایند را حذف کنید.

۳- نقطه نظر خود را با مخاطب در میان بگذارید. این امر به‌ویژه زمانی که اکثر مخاطبان با نقطه‌ نظر شما مخالف هستند، بسیار مهم است. اگر اکثر مخاطبان شما با دیدگاه شما مخالف باشند؛ برای تحت تأثیر قرار دادن آن‌ها ابتدا با بیان زمینه‌های مشترک شروع کنید. سپس به‌آرامی به بیان نظرات شخصی خود پرداخته و تلاش کنید این نظرات تبدیل به یک زمینه مشترک بین شما شود. این کار مخاطبان را در مورد درستی استدلال شما متقاعد می‌کند.

• در مورد لباس مدرسه بحث، می‌توانید بگویید خرید لباس جدید گران است. من قطعاً نمی‌توانم تمام لباس‌هایی که دوست دارم را خریداری کنم. با این حال، چنانچه تنوع لباس‌هایی که می‌خرید کمتر باشد، در درازمدت پول بیشتری ذخیره خواهید کرد.

۴- از شواهد و همدلی استفاده کنید. شواهد یک انگیزه قوی است. اگر بتوانید نقطه نظر خود را از طریق شواهد آماری دقیق بررسی شده ثابت کنید، به احتمال زیاد مخاطبان نظر خود را با شما هماهنگ خواهند کرد. با این حال، همدلی از متقاعد کردن دیگران قوی‌تر است. اگر یک شخص در مورد زندگی واقعی با شما احساس همدلی کند، معمولاً می‌توانید دیدگاه آن‌ها را به نفع خود تغییر دهید.

• به عنوان مثال، برای اثبات اینکه فرم مدرسه برای دانش آموزان مفید است، می‌توانید از تجارب شخصی دانش آموزانی که از سیاست لباس جدید بهره‌مند شده‌اند، بنویسید.

۵- به مخاطبان کمک کنید دیدگاه شما را تجسم کنند. سخنرانی خود را طوری بنویسید که استدلالتان را در برگیرد. این داستان شامل عباراتی است که باعث نقش بستن تصویری قانع کننده از موضوع در ذهن می‌شود. به عنوان مثال، به جای آنکه بگویید لباس مدرسه باعث کاهش حواس‌پرتی دانش آموزان می‌شود، بگویید تحقیقات نشان داده که دانش آموزان دوره ابتدایی که با همکلاسی‌های خود بر سر مد و انتخاب لباس رقابت ندارند، از تمرکز بیشتری در درس برخوردارند.

• به مخاطب بگویید چرا باید مراقب باشد. در حالی که به او کمک می‌کنید تا دیدگاه شما را تجسم کند، حتماً باید دلایل درستی استدلال خود را یادآوری کنید.

۶- نتیجه‌گیری و مقدمه را در آخر بنویسید. مقدمه باید موقعیت شما را به‌روشنی بیان کرده و منطق شما را توضیح دهد؛ بنابراین، بهتر است که این بخش در آخر متن بیاید تا بتوانید کل استدلال خود را به‌درستی بیان کنید. نتیجه‌گیری باید شباهت زیادی به مقدمه داشته باشد. هیچ اطلاعات جدیدی در نتیجه‌گیری ارائه ندهید؛ اگر موضوع مهمی حتماً باید ذکر شود، باید در بدنه متن آورده شود.

• به عنوان یادآوری، بدنه سخنرانی یا مقاله در واقع همان متن بین مقدمه و نتیجه گیری است.
• سعی کنید مقدمه یا جمله‌ای که قاطعانه و قوی نوشته شده است، شامل یک ضربه باشد. به عنوان مثال، بنویسید بسیاری از والدین با سیاست جدید مخالف هستند؛ اما چنانچه آن‌ها فواید این سیاست برای دانش آموزان را بدانند، هرگز با آن مخالفتی نخواهند داشت.

بخش سوم: ارائه سخنرانی

۱- سخنرانی خود را حفظ کنید. مجبور نیستید کلمه به کلمه آن را به خاطر بسپارید. با این حال، اگر آن را به‌خوبی در ذهن داشته باشید، ارائه سخنرانی آسان‌تر خواهد بود، به‌خصوص اگر عصبی بوده و استرس دارید. علاوه بر این، ارائه یک سخنرانی از حفظ، بسیار حرفه‌ای‌تر از خواندن آن از روی برگه است. در صورت نگرانی در مورد فراموش کردن متن سخنرانی، می‌توانید کارت کوچکی که شامل عبارات کلیدی بوده و به یادآوری متن کمک می‌کند، با خود به همراه داشته باشید.

• سخنرانی خود را تکرار کنید. می‌توانید این کار را در مقابل یک آینه یا یک مخاطب کوچک از اعضای خانواده و دوستان انجام دهید. هرچه بیشتر تمرین کنید نتیجه بهتر خواهد بود.
• اگر واقعاً نگران فراموش کردن متن سخنرانی هستید، کل متن سخنرانی را کلمه به کلمه روی کارت یادداشت کرده و بر روی هر کارت فقط یک جمله با خط درشت بنویسید.

۲- واضح و شمرده صحبت کنید. باید آن‌قدر آرام و شمرده صحبت کنید تا همه مخاطبان بتوانند سخنان شما را درک کند. بسیاری از مردم وقتی عصبی هستند، سریع صحبت می‌کنند. اگر معمولاً این کار را انجام می‌دهید، یک نفس عمیق کشیده و شروع به قدم زدن کنید. قطعاً دوست ندارید در سخنرانی عجول باشید.

• در صورت بروز اشتباه در بیان چند کلمه نگران نشوید. مخاطب شما را می‌بخشد. مهم این است که سخنرانی را به پایان برسانید.

۳- با مخاطب تماس چشمی برقرار کنید. حین تماس چشمی با دیگران، نشان می‌دهید که به ‌اندازه کافی اعتماد به نفس دارید و آرام هستید. قطعاً دوست دارید مخاطب شما را این‌گونه ببیند. داشتن اعتماد به نفس حین صحبت باعث می‌شود مخاطبان استدلال‌های شما را جدی بگیرند. اگر سخنرانی را از روی کارت می‌خوانید، مرتب به مخاطبان خود نگاه کنید.

• اگر استرس دارید، به مخاطبان نگاه نکنید، یک نقطه بر روی دیوار بالای سر تماشاچیان بیابید و به آن نگاه کنید. مخاطبان فکر می‌کنند شما با آن‌ها تماس چشمی برقرار کرده‌اید.

۴- حجم سخنرانی را کم کنید. بهتر است که بجای سخنرانی طولانی و خسته کننده، یک سخنرانی کوتاه و دقیق داشته باشید. اکثر مردم تمرکز کوتاه مدتی دارند؛ اگر بیش از سی دقیقه صحبت کنید، ممکن است علاقه خود را از دست بدهند. سعی کنید متن خود را مختصر کنید تا سخنرانی کوتاه و قابل کنترلی داشته باشید.

• آدرس گرتیزبرگ نمونه خوبی از یک سخنرانی مختصر کوتاه با کمتر از سیصد کلمه است.

 

منبع: چطورپدیا

علایم و درمان آلرژی به حیوانات خانگی

اگر بعد از دست زدن به سگ یا گربه دچار گرفتگی بینی می‌شوید، چشم‌های شما پر از اشک می‌شود و یا شروع به عطسه می‌کنید و یا صدای نفس کشیدنتان بلندتر از همیشه می‌شود، حتماً به حیوانات خانگی آلرژی دارید. آلرژی به حیواناتمی‌تواند باعث بروز نشانه‌های همیشگی در بدن شما شود؛ تا جایی که نشانه‌های آن حتی در محیط‌هایی که هیچ‌گونه گربه و یا سگی وجود نداشته باشند نیز باز در بدن شما باقی می‌ماند.

نشانه‌های آلرژی به حیوانات خانگی

• عطسه
• گرفتگی بینی
• درد در ناحیه صورت (مخصوصاً از بینی به پایین)
• سرفه، گرفتگی قفسه سینه، نفس‌تنگی و بلند نفس کشیدن
• خیس/ قرمز شدن داخل چشم‌ها و احساس خارش در این ناحیه
• جوش زدن روی پوست

نحوه جلوگیری و درمان آلرژی به حیوانات خانگی

• از تماس با سگ‌ها و گربه‌ها خودداری کنید و از آن‌ها دور بمانید؛ مخصوصاً اگر در خانه خود از حیوانات مراقبت می‌کنید، سعی کنید تماس خود را با آن‌ها به حداقل برسانید.
• برای رفع نشانه‌های آلرژی از اسپری مخصوص بینی، آنتی‌هیستامین و نایژه‌گشا استفاده کنید
• داروی ضد حساسیت تزریق کنید (که در اصطلاح شات آلرژی یا ایمنوتراپی نامیده می‌شوند)

آلرژی به گربه

اگر بعد از تماس با گربه دچار گرفتگی بینی می‌شوید، چشم‌های شما پر از اشک می‌شود و یا شروع به عطسه می‌کنید و بلند نفس می‌کشید، به احتمال خیلی زیاد نسبت به گربه‌ها آلرژی دارید. آلرژی به گربه می‌تواند باعث نشانه‌های خاصی از حساسیت شود؛ تا جایی که نشانه‌های آن حتی در محیط‌های که گربه پیش شما نباشد هم باز در بدن شما وجود داشته باشد.

گربه‌ها آلرژن­های زیادی را تولید می‌کنند؛ آلرژن به پروتئین‌هایی گفته می‌شود که باعث حساسیت در بدن انسان می‌شوند. این آلرژن­ها در مو، پوست و بزاق گربه‌ها وجود دارند. همه‌ی گربه‌ها آلرژن تولید می‌کنند؛ طبق تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده است، هیچ گربه‌ای نیست که استثنا باشد و آلرژنی تولید نکند. در خانه‌هایی که بیشتر از یک گربه وجود دارند، مقدار این آلرژن­ها بسیار بیشتر است. خصوصیاتی مثل طول موی گربه، جنسیت او و مقدار زمانی که گربه در بیرون از خانه سپری می‌کند هم هیچ ارتباطی با میزان تولید آلرژن ندارد.

گردوخاک و پرزهای روی بدن گربه هم می‌تواند باعث بروز نشانه‌های آلرژی شود؛ البته در این موارد، حساسیت ایجاد شده به خاطر گردوخاک و پرز است و ربطی به خود گربه ندارد. طبق تحقیقاتی که روی شوره‌ی سر، قارچ، پرز و گردوخاکی که روی بدن گربه وجود دارد، انجام شده است مشخص شد که اندازه پرز بدن گربه از همه‌ی موارد نام برده شده کوچک‌تر است و در نتیجه حدوداً ۳۰ دقیقه بعد از جارو کشیدن، ذرات حساسیت‌زای پرز در هوا معلق باقی می‌مانند. در واقع می‌توان گفت که علت ادامه‌دار شدن نشانه‌های آلرژی در بدن فرد بیمار به خاطر همین معلق ماندن پرزها در هوا است.

نشانه‌های آلرژی به گربه

نشانه‌های آلرژی به گربه از خفیف تا شدید دسته‌بندی می‌شوند و بستگی به میزان حساسیت فرد و سطحی از بدن دارد که در معرض آلرژن قرار گرفته شده است. فاکتورهای نام برده شده می‌توانند بر روی سرعت انتشار نشانه‌های آلرژی بلافاصله بعد از تماس با بدن فرد تأثیر زیادی داشته باشند. افرادی که حساسیت زیادی به آلرژن دارند به سرعت درگیر انتشار و شیوع نشانه‌های آن در بدن خود می‌شوند و در عرض چند دقیقه بعد از تماس با گربه و یا ورود به خانه‌ای که گربه در آن وجود دارد، دچار مشکلات تنفسی می‌شوند و یا در پوست صورت و بدنشان جوش یا دانه‌های قرمزرنگی دیده می‌شود.

نشانه‌های آلرژی به گربه عبارت‌اند از:

• عطسه/ گرفتگی بینی
• درد در ناحیه صورت
• سرفه، گرفتگی قفسه سینه، نفس‌تنگی و بلند نفس کشیدن
• خیس/ قرمز شدن داخل چشم‌ها و احساس خارش در این ناحیه
• جوش زدن روی پوست

بعضی از افراد هم بعد از اینکه گربه آن‌ها را چنگ بگیرد، ممکن است شاهد ایجاد جوش روی پوست خود باشند.

تشخیص آلرژی به گربه

آیا شما هم فکر می‌کنید که نسبت به گربه‌ها آلرژی دارید؟ پزشک متخصص آلرژی می‌تواند به شما در تشخیص و درمان حساسیت به گربه کمک کند. تست تزریق آلرژن به پوست یکی از روش‌های متداول تشخیص آلرژی به گربه است. برای انجام این تست کافی است که حجم بسیار کمی از آلرژن گربه روی پوست شما قرار داده شود. پزشک متخصص مایع آلرژن را با کمک سوزن کوچک و استریل شده‌ای در زیر پوست شما تزریق می‌کند تا آلرژن به بدن شما منتقل شود؛ سپس پوست شما توسط پزشک بررسی می‌شود تا هرگونه نشانه‌ای از واکنش بدن شما به ماده آلرژن مثل تورم، قرمزی و یا سایر نشانه‌ها تشخیص داده شود. معمولاً نتایج حاصل از این تست ظرف ۱۵ الی ۲۰ دقیقه مشخص می‌شود.

حتی اگر شما مطمئن هستید که نشانه‌های آلرژی شما به خاطر تماس با گربه است، باز هم بهتر است این تست را انجام دهید زیرا این نشانه‌ها می‌تواند به خاطر سایر عوامل محیطی به وجود آمده باشد.

نحوه جلوگیری و درمان آلرژی به گربه

برای اینکه بتوانید از آلرژی به گربه دور بمانید، نباید هیچ‌گونه تماسی با گربه داشته باشید. اگر در منزل خود دارای یک گربه هستید و نسبت به آن آلرژی دارید، شما باید آن گربه را در بیرون از منزل خود نگه‌داری کنید. اگر مکان مناسبی در خارج از منزل برای نگه‌داری گربه ندارید و یا خانواده شما با وجود آلرژی که به آن دارند، باز هم تمایل به مراقبت از آن گربه را دارند، می‌توانید دستورالعمل‌های زیر را اجرا کنید تا از نشانه‌های بروز آلرژی دور بمانید:

• گربه را از اتاق خواب خود دور نگاه دارید و تنها در یک یا دو اتاق از آن نگه‌داری کنید. البته این را هم باید در نظر داشته باشید که متأسفانه نگه‌داری از گربه در یک اتاق هم نمی‌تواند از ورود آلرژن به اتاق‌های دیگر جلوگیری کند.
• گربه را نوازش، بغل یا بوس نکنید. اگر کارهای نام برده را انجام دادید، دست‌های خودتان را با صابون و آب بشویید.
• استفاده مرتب از تمیزکننده‌هایی که دارای فیلترهای هپا هستند در اتاق خواب یا اتاق پذیرایی می‌تواند به مرور زمان باعث کاهش میزان آلرژن در فضای خانه شود.
• استفاده مرتب از جاروبرقی با فیلترهای هپا یا جاروبرقی مرکزی هم می‌تواند میزان آلرژن را کاهش بدهد.
• حداقل یک‌بار در هفته گربه خود را به حمام ببرید تا انتقال آلرژن در هوای خانه را به میزان قابل‌توجهی کاهش دهید.

چندین روش برای درمان آلرژی به گربه وجود دارد که باز هم‌بستگی به نوع نشانه‌های آلرژی در فرد دارد. پزشک متخصص آلرژی می‌تواند به شما کمک کند تا بهترین روش درمان را انتخاب نمایید. نشانه‌های آلرژی مربوط به بینی مثل گرفتگی بینی را معمولاً می‌توان با کمک اسپری آستروئید بینی، قرص آنتی‌هیستامین (دهانی) و یا سایر قرص‌ها درمان کرد. نشانه‌های مربوط به چشم را هم می‌توان با قطره‌های چشمی آنتی‌هیستامین درمان کرد. نشانه‌های تنفسی یا نفس‌تنگی را می‌توان با استنشاق کورتیکواستروئید یا برونکودیلاتور درمان کرد. تزریق داروی ضد حساسیت (شات آلرژی یا ایمنوتراپی) هم روشی مؤثر برای درمان آلرژی است که با افزایش میزان دوز تزریقی می‌توان میزان مقاومت بدن فرد را در برابر آلرژن بالا برد.

آیا گربه بدون آلرژی هم وجود دارد؟

گربه‌ها چندین نوع آلرژن تولید می‌کنند. این آلرژن­ها در مو و پوست گربه‌ها یافت می‌شود. همه گربه‌ها آلرژن تولید می‌کنند و مطالعاتی که در این زمینه انجام شده است نشان می‌دهد که گربه بدون آلرژی اصلاً وجود ندارد. در خانه‌هایی که بیشتر از یک گربه وجود دارد، میزان آلرژن موجود در فضا بسیار بیشتر از سایر خانه‌هاست. خصوصیاتی مثل طول موهای گربه، جنسیت و مقدار زمانی که گربه در خارج از خانه به سر می‌برد هم ربطی به میزان آلرژن ندارند.

آلرژی به سگ

اگر بعد از دست زدن به سگ دچار گرفتگی بینی می‌شوید، شروع به عطسه می‌کنید و یا صدای نفس کشیدنتان بلندتر از همیشه می‌شود، ممکن است نسبت به سگ‌ها آلرژی داشته باشید. سگ‌ها آلرژن­ها یا پروتئین‌های حساسیت‌زای مختلفی را تولید می‌کنند. این آلرژن­ها در مو، پرز، آب دهان و ادرار سگ وجود دارد. همه‌ی سگ‌ها آلرژن تولید می‌کنند و هیچ‌کدام از تحقیقات نشان نمی‌دهد که سگ‌ها ضد آلرژی هستند. میزان آلرژن سگ‌ها در صورتی که آن‌ها در بیرون از منزل زندگی کنند، افزایش می‌یابد و در اتاق‌هایی که سگ‌ها در آن رفت‌وآمد می‌کنند هم میزان آلرژن بیشتر است. گرد و خاک و دانه‌های گرده موجود در موهای سگ می‌توانند باعث به وجود آمدن نشانه‌های آلرژی شوند. در این موارد، آلرژی مربوط به گردوخاک یا دانه‌های گرده می‌شود و به خود سگ ربطی ندارد.

نشانه‌های آلرژی به سگ

آیا فکر می‌کنید که به سگ‌ها آلرژی دارید؟ متخصص آلرژی می‌تواند آلرژی شما را بهتر تشخیص بدهد. نشانه‌های آلرژی به سگ شامل:

• عطسه
• گرفتگی بینی
• درد در ناحیه صورت (مخصوصاً از بینی به پایین)
• سرفه، گرفتگی قفسه سینه، نفس‌تنگی و بلند نفس کشیدن
• خیس/ قرمز شدن داخل چشم‌ها و احساس خارش در این ناحیه
• جوش زدن روی پوست

بعضی از افراد هم ممکن است بعد از اینکه توسط سگی گاز گرفته شوند و یا لیس زده شوند، بدنشان جوش بزند.

تشخیص آلرژی به سگ

آیا شما هم فکر می‌کنید که نسبت به سگ‌ها آلرژی دارید؟ پزشک متخصص آلرژی می‌تواند به شما در تشخیص و درمان حساسیت به سگ کمک کند. تست تزریق آلرژن به پوست هم یکی از روش‌های متداول تشخیص آلرژی به سگ است. برای انجام این تست کافی است که حجم بسیار کمی از آلرژن سگ روی پوست شما قرار داده شود. پزشک متخصص مایع آلرژن را با کمک سوزن کوچک و استریل شده‌ای در زیر پوست شما تزریق می‌کند تا آلرژن به بدن شما منتقل شود؛ سپس پوست شما توسط پزشک بررسی می‌شود تا هرگونه نشانه‌ای از واکنش بدن شما به ماده آلرژن مثل تورم، قرمزی و یا سایر نشانه‌ها تشخیص داده شود. معمولاً نتایج حاصل از این تست ظرف ۱۵ الی ۲۰ دقیقه مشخص می‌شود.

حتی اگر شما مطمئن هستید که نشانه‌های آلرژی شما به خاطر تماس با سگ است، باز هم بهتر است این تست را انجام دهید؛ زیرا این نشانه‌ها می‌تواند به خاطر سایر عوامل محیطی هم به وجود آمده باشد.

نحوه جلوگیری و درمان آلرژی به سگ

برای اینکه بتوانید از آلرژی به سگ دور بمانید، نباید هیچ‌گونه تماسی با سگ نداشته باشید. اگر در منزل خود دارای سگ هستید و نسبت به آن آلرژی دارید، شما باید آن سگ را در بیرون از منزل خود نگه‌داری کنید. اگر مکان مناسبی در خارج از منزل برای نگه‌داری سگ ندارید و یا خانواده شما با وجود آلرژی که به آن دارند باز هم تمایل به مراقبت از آن سگ را دارند، می‌توانید دستورالعمل‌های زیر را اجرا کنید تا از نشانه‌های بروز آلرژی دور بمانید:

• سگ را از اتاق خواب خود دور نگاه دارید و تنها در یک یا دو اتاق از آن نگه‌داری کنید. البته این را هم باید در نظر داشته باشید که متأسفانه نگه‌داری از سگ در یک اتاق هم نمی‌تواند از ورود آلرژن به اتاق‌های دیگر جلوگیری کند.
• سگ را نوازش، بغل یا بوس نکنید. اگر کارهای نام برده را انجام دادید، دست‌های خود را با صابون و آب بشویید.
• استفاده مرتب از تمیزکننده‌هایی که فیلترهای هپا دارند در اتاق خواب یا اتاق پذیرایی می‌تواند به مرور زمان باعث کاهش میزان آلرژن در فضای خانه شود.
• استفاده مرتب از جاروبرقی با فیلترهای هپا یا جاروبرقی مرکزی هم می‌تواند میزان آلرژن را کاهش دهد.
• حداقل یک‌بار در هفته سگ خود را به حمام ببرید تا انتقال آلرژن در هوای خانه را به میزان قابل‌توجهی کاهش دهید.

چندین روش برای درمان آلرژی به سگ وجود دارد که باز هم‌بستگی به نوع نشانه‌های آلرژی در فرد دارد. پزشک متخصص آلرژی می‌تواند به شما کمک کند تا بهترین روش درمان را انتخاب نمایید. نشانه‌های آلرژی مربوط به بینی مثل گرفتگی بینی را معمولاً می‌توان با کمک اسپری آستروئید بینی، قرص آنتی‌هیستامین (دهانی) و یا سایر قرص‌ها درمان کرد. نشانه‌های مربوط به چشم را هم می‌توان با قطره‌های چشمی آنتی‌هیستامین درمان کرد. نشانه‌های تنفسی یا نفس‌تنگی را می‌توان با استنشاق کورتیکواستروئید یا برونکودیلاتور درمان کرد. تزریق داروی ضد حساسیت (شات آلرژی یا ایمنوتراپی) هم روشی مؤثر برای درمان آلرژی است که با افزایش میزان دوز تزریقی می‌توان میزان مقاومت بدن فرد را در برابر آلرژن بالا برد.

آیا سگ بدون آلرژی هم وجود دارد؟

سگ‌های پشمالو، سگ‌های پرتغالی و چندین نوع دیگر از توله‌سگ‌ها (که شامل سگ تریر یا شکاری هم می‌شود) معروف به ضد آلرژی هستند ولی توله‌سگ بدون آلرژی اصلاً وجود ندارد. در تحقیقاتی که در سال ۲۰۱۱ انجام شده است، از خانه‌هایی که دارای توله‌سگ بودند، نمونه‌هایی از گردوخاک‌ها را جمع‌آوری کردند که گزارش ‌شده بود که ضد آلرژی هستند. جالب است بدانید که میزان آلرژن سگ‌ها در خانه‌هایی که سگ‌های ضد آلرژی داشتند، هیچ فرقی با خانه‌هایی که دارای انواع دیگری از توله‌سگ‌ها بودند هم نداشتند.

 

منبع: چطورپدیا

راه‌های تقویت اعتمادبه‌نفس

اعتمادبه‌نفس بخش مهمی از شخصیت یک انسان محسوب می‌شود. فرد با اعتمادبه‌نفس خودش را دوست دارد و حاضر است برای رسیدن به اهداف شخصی و حرف‌های خود ریسک کند و به طورکلی، نسبت به آینده دید مثبتی دارد. شخصی که اعتمادبه‌نفس نداشته باشد، دید منفی نسبت به خود و آینده دارد و خود را در رسیدن به اهدافش ناتوان و ضعیف می‌بیند. خبر خوب این است که هر شخصی می‌تواند قدرت اعتمادبه‌نفس خود را تقویت کند و بالاتر ببرد. ایجاد اعتمادبه‌نفس این امکان را برای شما فراهم می‌کند که نگرش مثبتی نسبت به خود و تعاملات اجتماعی خود داشته باشید و در عین حال یاد می‌گیرید که چگونه افکار منفی و بیهوده را از خود دور کنید و بیشتر مراقب خودتان و اهدافتان باشید. شما باید یاد بگیرید که چگونه برای خودتان اهدافی تعیین کنید و برای رسیدن به آن‌ها خود را به خطر بیندازید چون مشکلات و چالش‌هایی که در این مسیر با آن‌ها مواجه می‌شوید به بالا رفتن اعتمادبه‌نفس شما کمک می‌کند.

بخش ۱: ایجاد یک نگرش ذهنی خوب

۱- افکار منفی خود را شناسایی کنید. افکار منفی شما ممکن است شبیه به این باشد: «من نمی‌توانم این کار را انجام دهم»، «من مطمئناً شکست می‌خورم»، «هیچ‌کس نمی‌خواهد آنچه من می‌گویم را بشنود». این صدای درونی شما کاملاً بیهوده است و فقط مانع دستیابی شما به عزت‌نفس و بالا رفتن اعتمادبه‌نفستان می‌شود.

۲- افکار منفی را به افکار مثبت تبدیل کنید. همان‌طوری که به افکار منفی توجه می‌کنید، سعی کنید آن‌ها را به افکار مثبتتبدیل کنید. این افکار ممکن است شبیه به این باشد: «من قصد دارم آن را امتحان کنید»، «من اگر در این مورد تلاش کنم، حتماً موفق می‌شوم» و یا «مردم به من گوش می‌دهند». روز خود را با این افکار شروع کنید.

۳- بیشتر از افکار منفی، بر روی افکار مثبت تمرکز کنید. به طور کلی باید افکار مثبت نسبت به افکار منفی، فضای بیشتری از مغز شما را به خود اختصاص دهند. هر چه بیشتر به افکار منفی خود، جواب مثبت بدهید، به طور طبیعی افکار منفی به افکار مثبت تبدیل می‌شوند.

۴- با افرادی که دارای افکار مثبت و با انگیزه هستند، ارتباط برقرار کنید تا پشتیبان شما باشند. با افرادی که به شما نزدیک هستند مانند خانواده و دوستان خود ارتباط برقرار کنید تا جنبه فکری خود را بالا ببرید و از افراد یا چیزهایی که حس بدی به شما می‌دهند، دوری کنید.

• شخصی که او را دوست خود خطاب می‌کنید، اگر در صحبت با شما از جملات منفی استفاده کند و بیشتر حرف‌های او جنبه‌ی انتقاد از شما را داشته باشد به شما حس بدی می‌دهد.
• حتی اعضای خانواده هم اگر شما را در انجام بعضی کارها مجبور کنند و بیشتر از کلمه «باید» استفاده کنند، باعث پایین آمدن و از بین رفتن اعتمادبه‌نفس شما می‌شوند.
• ممکن است در حالی که شما نگرش مثبتی نسبت به آینده دارید و در حال تلاش برای رسیدن به اهدافتان هستید، اشخاصی جهت منع کردن شما از این کارها ظاهر شوند و بهتر است تا زمانی که می‌خواهید اعتمادبه‌نفس خود را با محقق کردن اهدافتان بالا ببرید تا حد امکان رابطه‌ی خود را با این اشخاص محدود کنید.
• کمی وقت برای خود بگذارید تا در مورد افرادی که باعث خوشحالی شما می‌شوند، فکر کنید و برای صرف وقت بیشتر با افرادی که حامی و مایه‌ی سربلندی شما هستند، برنامه‌ریزی نمایید.

۵- خاطرات و یادگاری‌های منفی خود را از بین ببرید. زمان خود را برای مرور اتفاقاتی که حس بدی به شما می‌دهند، اختصاص ندهید. این کار ممکن است شامل خاطرات گذشته، لباس‌های دوران کودکی و مکان‌هایی باشد که برای رسیدن به اهداف خود و بالا بردن اعتماد خود به آن‌ها نیاز ندارید،. اگر نمی‌توانید به هیچ وجه از دست این‌گونه افکار منفی خلاص شوید، می‌توانید با استفاده از راهکارهایی اثرات آن‌ها بر روی زندگی خود را کم کنید. این امر در ایجاد اعتمادبه‌نفس به شما کمک خواهد کرد.

• زمانی را به خود اختصاص دهید و بنشینید و در مورد موارد بدی که باعث از بین بردن روحیه‌ی شما می‌شوند، فکر کنید. این موارد می‌تواند شامل برخی از دوستان، شغلی که اصلاً دوست ندارید یا وضعیت زندگی غیرقابل تحمل شما باشد.

۶- استعدادهای خود را شناسایی کنید. هر کسی در یک زمینه‌ای مهارت دارد و خوب است؛ بنابراین زمینه‌ای که در آن برتری دارید را کشف کرده و سپس، روی استعدادهای خود تمرکز نمایید. استعدادهای خود مانند هنر، موسیقی، نویسندگی و رقص را با غرور بیان کنید. چیزهایی که از آن‌ها لذت می‌برید را پیدا نموده و به سمت علایق و استعدادهای خود بروید.

• اضافه کردن استعدادها و سرگرمی‌های جدید به زندگی نه تنها اعتمادبه‌نفس شما را بیشتر می‌کند، بلکه شانستان را برای دیدار با اشخاص سازگار با شما بیشتر می‌کند.
• زمانی که به دنبال علایق خود می‌روید نه تنها اثر رو به رشدی روی شما می‌گذارد، بلکه احساس منحصربه‌فرد بودن و پیشرفت خواهید داشت که این نیز باعث بالا رفتن اعتمادبه‌نفس شما می‌شود.

۷- به خودتان افتخار کنید. شما نه تنها باید به استعدادها و مهارت‌های خود افتخار کنید، بلکه باید به چیزهایی که شخصیت شما را والا و ارجمند می‌کنند نیز فکر نموده که این می‌تواند طرز فکر، شادی یا مهارت و توانایی‌های شما در مقابله با استرس باشد. ممکن است شما فکر کنید هیچ ویژگی و خصوصیت قابل تحسینی ندارید، در حالی که چنین نیست و اگر شما به عمق وجودتان بروید به این نتیجه خواهید رسید که ویژگی‌های قابل تحسین زیادی دارید و بهتر است آن‌ها را ثبت کرده تا بیشتر روی آن‌ها تمرکز کنید.

۸- تعریف و تمجیدهای دیگران را از صمیم قلب بپذیرید. افرادی که اعتمادبه‌نفس کمی دارند، هنگامی که شخصی از آن‌ها تعریف می‌کند، بسیار تعجب کرده و فکر می‌کنند که دروغ می‌گوید یا اشتباه فکر می‌کند. اگر خودتان را نادیده بگیرید، در جواب به آن شخص می‌گویید که «بله درست است» یا از او می‌خواهید که تعریف کردن را تمام کند. در حالی که شما باید در مقابل تعریف و تمجیدهای آن شخص تعارف کنید.

• آن تعریف را از صمیم قلب قبول کنید و پاسخ مثبتی به طرف بدهید. تشکر کردن و لبخند زدن می‌تواند راه‌حل خوبی باشد. اجازه بدهید شخصی که از شما تعریف می‌کند، متوجه قدردانی شما شود و به نقطه‌ای برسید که واقعاً تعریف‌هایی که از شما می‌شود را از صمیم قلب قبول کنید و از آن‌ها لذت ببرید.
• شما می‌توانید این تعریف‌هایی که از شما می‌شود را به لیست ویژگی‌های مثبت خود اضافه کرده و از آن‌ها برای بالا بردن اعتمادبه‌نفس خود استفاده کنید.

۹- به آینه نگاه کنید و لبخند بزنید. مطالعات مربوطه با نام «نظریه بازخورد چهره» نشان می‌دهد که حالت‌هایی که روی صورت شما قرار دارند، مغزتان را برای ثبت یا تشدید احساسات خاص تشویق می‌کنند؛ بنابراین اگر هر روز به آینه نگاه کنید و لبخند بزنید، شادتر می‌شوید و اعتمادبه‌نفس شما برای مدت طولانی‌تری بالا می‌رود. همچنین این کار به شما کمک می‌کند که ظاهر شادتری داشته باشید و آنچه هستید را قبول کنید.

• به نظر می‌رسد وقتی که به دیگران لبخند می‌زنید، آن‌ها نیز به شما خوب جواب می‌دهند؛ بنابراین، علاوه بر اینکه خودتان احساس شادی می‌کنید، ممکن است به دلیل بازخوردی که از دیگران نیز دریافت می‌کنید، اعتمادبه‌نفس بیشتری به دست آورید.

بخش ۲: برخورد با احساسات

۱- با ترس‌های خود کنار بیایید. ممکن است چنین فکر کنید افرادی که اعتمادبه‌نفس بالایی دارند، هیچ ترسی در زندگی‌شان ندارند. این طرز فکر کاملاً اشتباه است. ترس نشان می‌دهد که شما در حال پیشرفت هستید. ممکن است در هنگام کنفرانس در مقابل گروهی از افراد یا صحبت با رئیس خودتان در مورد افزایش حقوق خود، ترس‌هایی داشته باشید.

• اگر شما توانایی این را دارید که با ترس‌هایتان مقابله کنید، اعتمادبه‌نفس شما بالا است و می‌توانید به سرعت پله‌های ترقی و رشد را طی کنید.
• یک کودک را تصور کنید که راه رفتن را یاد می‌گیرد. احتمال‌های زیادی در انتظار آن کودک است؛ اما او در اولین گام‌ها ترس افتادن و سقوط کردن دارد. هنگامی که با ترس خود کنار می‌آید، شروع به راه رفتن می‌کند و در همین حال است که یک لبخند زیبا بر روی صورتش ظاهر می‌شود. بله، این شما هستید که از ترس‌های خود عبور کرده‌اید.

۲- صبور باشید. گاهی لازم است برای حرکت به جلو، کمی عقب‌نشینی کنید. به یاد داشته باشید که این اعتمادبه‌نفس یک‌شبه به وجود نمی‌آید. شما ممکن است در زندگی چیزهای جدیدی را امتحان کنید که باعث رسیدن به هدفتان نشود، بهتر است از آن‌ها درس بگیرید. اولین مسیرها و گام‌ها در رسیدن به هدف، برای یادگیری بیشتر و شناختن خودتان هستند. اعتمادبه‌نفس باید به مرور زمان تقویت پیدا کند و بیشتر شود.

به عنوان مثال ممکن است از رئیس خود درخواست کنید که پست شما را ارتقاء دهد و او جواب «نه» به شما بدهد. چه چیزی می‌توانید از این یاد بگیرید؟ در مورد چگونگی و شرایط ارتقاء پست با او صحبت کنید و هر کاری که لازم است را انجام دهید.

۳- تعادل خود را حفظ کنید. همانند هر چیز دیگر زندگی، ایجاد اعتمادبه‌نفس نیز نیاز به حفظ تعادل دارد. اعتمادبه‌نفس خیلی کم می‌تواند مانع شما در رسیدن به اهدافتان و حس خوبی که می‌توانید در مورد خودتان داشته باشید، شود. از سوی دیگر واقع­بین بودن شما مهم است. شما نباید زمان و تلاش لازم برای رسیدن به اهدافتان را دست‌کم بگیرید.

۴- خودتان را با دیگران مقایسه نکنید. اگر می‌خواهید اعتمادبه‌نفس خود را بالا ببرید، روی زندگی خودتان و بهبود آن تمرکز کنید نه اینکه زندگی خود را با دوست، آشنا یا افراد مشهور که در تلویزیون می‌بینید، مقایسه کنید. اگر می‌خواهید اعتمادبه‌نفس خود را بالا ببرید باید این را قبول کنید که همیشه افرادی وجود دارند که از شما زیباتر، باهوش‌تر و ثروتمندتر هستند. تمام این موارد بی‌اهمیت هستند و مهم، اهمیت دادن شما به اهداف و رؤیاهایتان است.

• ممکن است اعتمادبه‌نفس کمی داشته باشید چون فکر می‌کنید که همیشه افرادی وجود دارند که از شما بهتر هستند. با این حال، مهم این است که در پایان روز از کارهایی که انجام داده‌اید، راضی باشید. اگر شما هیچ‌گونه اطلاعاتی در این زمینه ندارید، بهتر است قبل از شروع حرکت روبه‌جلوی خود، در مورد افرادی که در مورد زمینه‌ی مورد نظر شما پیشرفت‌هایی داشته‌اند، جستجو کنید.
• علاوه بر این، مطالعات نشان داده است که گذراندن وقت در رسانه‌های اجتماعی اغلب مردم را به مقایسه کردن خود با دیگران تشویق می‌کند. از آنجایی که مردم به جای حقایق زندگی دیگران، موفقیت‌های خودشان را به اشتراک می‌گذارند، ممکن است فکر کنید که زندگی آن‌ها بسیار شگفت‌انگیزتر از شما است که این طرز فکر کاملاً اشتباه بوده و هر کسی در زندگی خود پیشرفت‌هایی دارد.

۵- ضعف‌های خود را بشناسید. چه چیزی دغدغه‌ی ذهنی شماست؟ چه چیزی باعث ناراحتی یا شرمندگی شما می‌شود؟ این می‌تواند هر چیزی مانند آکنه، پشیمانی، دوستان مدرسه، یک زخم قدیمی یا تجربه منفی باشد. هر چیزی که باعث احساس شرمندگی و خجالت‌زدگی شما می‌شود را شناسایی کنید و نام آن را بنویسید. سپس، با پاره کردن یا سوزاندن آن تکه کاغذها حس مثبتی را در خود ایجاد کنید و با قدرت به راه خود ادامه دهید.

• این کار شخصیت شما را پایین نمی‌آورد، بلکه شما را با مشکلاتی که دارید روبرو می‌سازد و از آن‌ها آگاه می‌کند و سپس، می‌توانید به‌راحتی آن‌ها را کنار بگذارید.

۶- از اشتباهات خود درس بگیرید. به یاد داشته باشید که هیچ شخصی کامل نیست. حتی افراد با اعتمادبه‌نفس نیز بی‌عیب نیستند. در مواقعی ممکن است احساس کنیم که چیزی کم است. این یک واقعیت است. زندگی پر از پستی و بلندی است و این احساس ضعف‌هایی که به مرور زمان با آن‌ها مواجه می‌شویم، بالاخره برطرف می‌شوند و کاملاً بستگی به شخصیت، مکان و خلق‌وخوی ما دارد؛ به عبارت دیگر، آن‌ها در زندگی ما به طور ثابت نمی‌مانند. اگر مرتکب اشتباهی شدید، بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که آن را تشخیص دهید، عذرخواهی کنید و برنامه‌ای برای جلوگیری از انجام آن در آینده ایجاد کنید.

• اجازه ندهید که یک اشتباه باعث شود فکر کنید که نمی‌توانید به هدف و رؤیای خود دست پیدا کنید. به طور مثال، از دست دادن یک عشق زیبا، به معنی این نیست که دیگر در زندگی خود عاشق نخواهید شد.

۷- از کمال‌گرایی دوری کنید. کمال‌گرایی شما مانع رسیدن به اهدافتان می‌شود و به نوعی شما را فلج می‌کند. اگر شما فکر کنید که همه چیز باید کامل باشد، هرگز در زندگی، از شرایط زندگی خود و آنچه دارید راضی نخواهید بود. به جای این کمال‌گرایی، یاد بگیرید که چگونه کار خود را به خوبی انجام دهید تا به مرور زمان همه چیز را تکمیل کنید. اگر شما ذهنیت کمال‌گرایی داشته باشید، فقط می‌توانید به یک نسخه‌ی بالاتر از اعتمادبه‌نفس دست پیدا کنید.

۸- قدردانی را تمرین کنید. اغلب، احساس ضعف و عدم اعتمادبه‌نفس ریشه در این دارد که شما احساس می‌کنید به اندازه کافی به چیزی مانند رابطه‌ی عاطفی، پول یا موفقیت دست پیدا نکرده‌اید. اگر قدر هر چیزی که در زندگی دارید را بدانید، با احساس ضعف و نارضایتی خود مبارزه خواهید کرد. اگر صلح درونی داشته باشید و احساسات نارضایتی خود را کنترل کنید، قدردانی از داشته‌هایتان نیز به همراه آن می‌آید. زمانی را به این موضوع اختصاص دهید و در گوشه‌ای بنشینید و در مورد همه چیز مانند دوستان، سلامتی و … خود فکر کنید.

• فهرستی از هر آنچه موجب خوشحالی شما می‌شوند و قدردان آن‌ها هستید، تهیه کنید. آن را بخوانید و هر هفته‌یک مورد جدید به آن اضافه کنید، این کار باعث می‌شود چارچوب ذهنی قوی و مثبتی داشته باشید.

بخش ۳: تمرین مراقبت از خود

۱- مراقب خودتان باشید. برای انجام یک کار، باید ابتدا گام‌های کوچکی بردارید. این می‌تواند شامل مراقبت‌های شخصی از خود مانند حمام کردن به طور مرتب، مسواک زدن و شستن دندان‌ها، خوردن مقدار مناسب غذا، خوردن غذای خوشمزه و سالم و … باشد. منظور کلی این است که برای خودتان نیز وقت بگذارید، حتی اگر سرتان بسیار شلوغ است و مجبورید برای دیگران وقت زیادی بگذارید.

• شاید این مورد زیاد به چشم نیاید ولی وقتی از خودتان مراقبت نموده و نیازهای اولیه‌ی زندگی خودتان را برطرف می‌کنید، به خودتان می‌گویید که من سزاوار این هستم که برای خودم وقت بگذارم، به خودم توجه کنم و مراقب خودم باشم.

۲- به ظاهر خود توجه کنید. قرار نیست که شما یک قیافه‌ی عالی و جذاب داشته باشید تا بتوانید اعتمادبه‌نفس خودتان را بالا ببرید. اگر می‌خواهید نسبت به هر آنچه هستید و انجام خواهید داد، احساس بهتری داشته باشید، باید زمانی را برای کارهایی مانند دوش گرفتن روزانه، مسواک زدن دندان‌ها، پوشیدن لباس‌های مناسب اندام خود و … اختصاص دهید و از خود مراقب کنید و مطمئن شوید که به ظاهر خود توجه کرده‌اید و برای آن وقت گذاشته‌اید. انجام این کارها به این معنا نیست که ظاهر سطحی باعث بالا رفتن اعتمادبه‌نفس شما می‌شود بلکه مراقبت از خودتان باعث می‌شود که احساس کنید، لایق بهترین‌ها هستید و این ارزش را دارید که مراقب خودتان باشید.

۳- به طور منظم ورزش کنید. بخش مراقبت از خود شامل ورزش کردن نیز است. ورزش ممکن است، برای شما یک پیاده‌روی ساده و برای شخص دیگری دوچرخه‌سواری باشد. از هر جایی که هستید، شروع کنید. ورزش کردن نباید برای شما سخت باشد.

• مطالعات نشان می‌دهد که ورزش کردن برای داشتن یک نگرش مثبت ضروری است و داشتن نگرش مثبت، خود نیز باعث بالا رفتن اعتمادبه‌نفس می‌شود.

۴- خوب بخوابید. ۹-۷ ساعت خوابیدن باعث می‌شود که دید و نگرش بهتری نسبت به همه چیز داشته باشید و این باعث ایجاد نگرش مثبت و بالا رفتن انرژی شما می‌شود. به‌اندازه‌ی کافی خوابیدن باعث کنترل احساسات و استرس شما می‌شود.

بخش ۴: تعیین اهداف و ریسک‌پذیری

۱- اهداف کوچک و قابل دستیابی برای خود تعیین کنید. اغلب مردم اهداف غیر واقعی یا غیر قابل دستیابی را برای خود تعیین می‌کنند که یا با مشکل روبرو می‌شوند یا هرگز شروع نمی‌شوند. این مورد واقعاً به اعتمادبه‌نفس شما ضربه می‌زند.

• به تدریج اهداف کوچک خود را تنظیم کنید تا اهداف بزرگ‌تر قابل دستیابی باشند.
• تصور کنید که می‌خواهید در یک مسابقه‌ی دو شرکت کنید، ولی نگران این هستید که به هدف نرسید. از خانه بیرون بیاید و در روز اول ۲۶ مایل بدوید و تمرین کنید. اگر شما در حالت کلی اصلاً دونده نیستید، ۱ مایل دویدن را هدف قرار دهید. اگر شما می‌توانید ۵ مایل را به‌راحتی طی کنید، حتماً می‌توانید ۶ مایل را نیز شروع کنید.
• به عنوان مثال، اگر یک میز کثیفی دارید و فکرتان به شدت درگیر تمیز کردن کل میز است، می‌توانید با برداشتن کتاب‌ها و قرار دادن آن‌ها در قفسه شروع کنید. حتی روی هم قرار دادن برگه‌ها و مقالاتی که روی میز پخش هستند نیز حرکتی برای تمیز کردن میز محسوب می‌شود.

۲- از تجربه کردن چیزهای متفاوت و ناشناخته نترسید. افرادی که اعتمادبه‌نفس پایینی دارند، دائماً نگران این هستند که اگر اتفاق غیرقابل پیش‌بینی رخ بدهد، هرگز موفق نخواهند شد. در همین حال است که باید بر این ترس خود غلبه کنید و چیزی که کاملاً جدید، ناشناخته و متفاوت است را امتحان کنید. انجام کارهایی مانند سفر به خارج از کشور با دوست خود، یا ملاقات پسرعمویی که در خارج از کشور زندگی می‌کند، باعث می‌شود که شما بتوانید احساسات خود را کنترل کنید. اگر متوجه شوید که می‌توانید حتی در شرایطی که پیش‌بینی نکردید موفق شوید، اعتمادبه‌نفس شما خیلی بالاتر می‌رود.

• وقت بیشتری را با افراد پرهیجان و ماجراجو بگذرانید. بعد از یک مدت به این نتیجه خواهید رسید که دوست دارید اتفاقات غیرمنتظره برای شما پیش بیاید و کارهای متفاوتی انجام دهید که این‌ها باعث می‌شوند، احساس خوبی داشته باشید.

۳- به نقاط ضعف خود که نیاز به تقویت و بهبود دارند، توجه کنید. البته ممکن است برخی موارد مانند قد، مدل مو و … خود را دوست نداشته باشید و نتوانید به‌راحتی آن را تغییر دهید؛ اما در عین حال، برخی موارد وجود دارند که شما آن‌ها را به عنوان ضعف خود می‌بینید و می‌توانید آن‌ها را با کمی تعهد و تلاش بیشتر برطرف کنید.

• اگر می‌خواهید اجتماعی شوید یا در مدرسه و درس‌هایتان بهتر شوید، برنامه‌ای برای موفقیت خود ایجاد کرده و عمل به آن را شروع کنید. ممکن است شما اجتماعی‌ترین فرد مدرسه یا دانشگاه نشوید، اما می‌توانید راه‌های زیادی را برای بالا بردن اعتمادبه‌نفس خود امتحان کنید. فقط کافی است برنامه‌ای برای ایجاد تغییرات بهتر در خود درست کنید.
• بیش از حد سختگیر نباشید. سعی نکنید همه چیز را به طور کامل تغییر دهید. کافی است، با یک یا دو جنبه‌ی منفی خود که قصد ترک آن‌ها را دارید، شروع کنید.
• داشتن یک دفترچه یادداشت که در آن نمودار رسیدن به اهداف خود را ثبت می‌کنید، می‌تواند تفاوت بزرگی در شما ایجاد کند. این کار به شما کمک می‌کند که در مورد چگونگی کارکرد برنامه خود فکر کنید و می‌توانید به قدم‌هایی که برداشته‌اید، افتخار کنید.

۴- به دیگران کمک کنید. زمانی که شما خودتان حس می‌کنید که شخص مهربانی هستید و در زندگی دیگران تغییرات مثبتی ایجاد می‌کنید حتی سرو یک قهوه‌ی صبحانه برای یک شخص، می‌دانید که یک نیروی مثبتی در دنیا محسوب می‌شوید و این افکار باعث بالا رفتن اعتمادبه‌نفس شما می‌شوند. در کارهای تکراری هفته‌ی خود، راهی را برای کمک کردن به دیگران داشته باشید. مثلاً در کتابخانه‌ی محلی خود به عنوان داوطلب فعالیت کنید یا به خواهر خود خواندن و نوشتن یاد بدهید. کمک کردن شما نه تنها برای دیگران مفید است، بلکه به شما نیز کمک می‌کند تا اعتمادبه‌نفس بیشتری داشته باشید چون قدرتی دارید که می‌توانید به دیگران نیز آن را ارائه دهید.

• شما مجبور نیستید که فقط به دیگران کمک کنید تا از مزایای این کمک کردن بهره‌مند شوید. گاهی اوقات ممکن است شخصی که به شما نزدیک است، مانند مادر یا دوست‌تان بیشتر از دیگران به کمک شما نیاز داشته باشد.

 

منبع: چطورپدیا