مجله خلاقیت و نوآوری

طبقه بندی موضوعی

۳۱ مطلب در فروردين ۱۳۹۸ ثبت شده است

خرچنگ دریایی آمریکایی‌

خرچنگ دریایی آمریکایی‌

 رنگ‌بندی خرچنگ‌های دریایی آمریکایی

رنگ عادی خرچنگ‌های دریایی آمریکایی چیزی در حدود آبی تیره همراه با سبز است. این رنگ مخلوطی از زرد، آبی ورگه‌هایی از قرمز است. از هر ۲ میلیون خرچنگ دریایی آمریکایی، تنها یکی از آن‌ها به رنگ آبی درمی‌آیند. دلیل این مسئله و یا به وجود آمدن این رنگ، نوعی جهش ژنتیکی و ترشح مقدار زیادی از یک پروتئین خاص است. پروتئینی که حاوی مولکول‌های کارتنوئید و مخلوطی از آبی است. در حقیقت، رنگ آبی خرچنگ دریایی از این بخش سرچشمه می‌گیرد.

علی‌رغم نادر و عجیب بودن رنگ‌های خرچنگ‌های دریایی، بسیاری از مردم عادی رنگ‌های مختلف آن را پیدا می‌کنند، اما این اختلاف و تفاوت در رنگ دلایل متعددی دارد:

  • یکی از این دلایل به فضای مجازی و رسانه‌ی اجتماعی برمی‌گردد (مثلاً اطلاع‌رسانی یافت شدن چنین خرچنگی به‌غایت ساده‌تر است.)
  • و یا به دلیل کاهش جمعیت مهاجم و خورده نشدن این گونه‌ی جانوری.

خرچنگ دریایی آمریکایی‌

رنگ‌های نادر این خرچنگ دریایی به آبی محدود نمی‌شود. مردم عادی در آمریکا حتی رنگ زرد این گونه‌ی جانوری را مشاهده کرده‌اند اما پیدا کردن چنین گونه‌ای که در اثر جهش ژنتیکی به این رنگ در آمده باشد، تقریباً ۱ در ۳۰ میلیون اتفاق می‌افتد. گزارش یافتن خرچنگ دریایی زرد در جزایر ولبک و در دهانه­ی رود کنبک دریافت شده است. از سال ۲۰۰۶ به بعد، مردم تنها سه مورد دیگر از این رنگ مشاهده کرده‌اند. یکی در جزایر پرنس ادوارد، یکی در کیلیهی هاوایی و یکی در بندر ناراگنست در جزیره‌ی رود.

 

منبع: چطورپدیا

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ فروردين ۹۸ ، ۱۵:۳۴
viator baran4

بیماری آدیسون در سگ‌ها

بیماری آدیسون در سگ‌ها

بیماری آدیسون چیست؟

بیماری آدیسون با اصطلاح پزشکی «ترشح زیاد هورمون‌های فوق کلیوی» هم شناخته می‌شود که در واقع به معنای سطح پایین هورمون فوق کلیوی در بدن است. بیماری آدیسون زمانی اتفاق می‌افتد که غده‌های فوق کلیوی به مقدار کافی هورمون تولید نمی‌کنند تا سطح الکترولیت در بدن بتواند به تعادل برسد.

غدد فوق کلیوی، غده‌های کوچکی هستند که در نزدیکی کلیه قرار دارند. وقتی سگی در معرض موقعیت استرس‌زا قرار می‌گیرد، غدد فوق کلیوی نرمال هم کورتیزول اضافی را تولید خواهند کرد تا به بدن کمک کنند که با استرس مقابله کند. وقتی کورتیزول کافی وجود نداشته باشد، بدن هم نمی‌تواند استرس را به‌خوبی کنترل کند. در نتیجه آب و الکترولیت‌های بدن در وضعیت نامتعادلی قرار می‌گیرند که می‌تواند منجر به بیماری خطرناکی شود.

ابتلا به بیماری آدیسون در سگ‌ها نسبتاً نادر است. این بیماری نسبت به بیماری کوشینگ که باعث تولید بیش از حد کورتیزول در بدن می‌شود، شیوع کمتری در سگ‌ها دارد.

علائم بیماری آدیسون در سگ‌ها

علائم بیماری آدیسون در سگ‌ها

سگ‌هایی که به بیماری آدیسون مبتلا می‌شوند، ممکن است در ابتدا هیچ نشانه‌ای را از خود نشان ندهند. کم‌کم علائم خاصی در سگ‌ها دیده می‌شود و شدت این نشانه‌ها هم می‌تواند خفیف تا شدید باشد. البته این را هم بدانید که علائم بیماری آدیسون ممکن است مبهم باشد و تا حدی شبیه علائم سایر بیماری‌ها است. علائم این بیماری عبارت‌اند از:

  • بی‌حالی
  • استفراغ
  • اسهال
  • ضعف

اگر شما هم متوجه این علائم و یا علائم دیگری از این بیماری شده‌اید و سگ‌تان بیشتر از ۱ الی ۲ روز این علائم را دارد، حتماً باید به نزد دامپزشک مراجعه کنید.

تشخیص بیماری ادیسون در سگ

تشخیص بیماری آدیسون

هنگام معاینه سگ‌تان ممکن است دامپزشک متوجه کم شدن آب بدن، ضربان ضعیف و شاید ضربان قلب آهسته و نامنظم شود. تست­های آزمایشگاهی برای تشخیص علت واقعی بروز علائم این بیماری در سگتان کاملاً ضروری هستند. دامپزشک با انجام تست­های روتین آزمایشگاهی کار خود را شروع می‌کند؛ مثل تست تحلیل شیمیایی ترکیبات خون و میزان الکترولیت‌های موجود در آن و شمارش کامل سلول‌های خونی. تجزیه شیمیایی ادرار هم ممکن است برای سگتان تجویز شود. سگ‌هایی که بیماری آدیسون دارند، معمولاً آزمایش خون آن‌ها سطح بالایی از پتاسیم و سطح پایینی از سدیم را نشان می‌دهد که نشانه عدم تعادل الکترولیت در بدن آن‌هاست. غده‌های کلیه هم ممکن است تحت تأثیر این شرایط قرار بگیرند. نتایج آزمایش‌های CBC (شمارش تعداد گلبول‌های سفید خون) و ادرار در این سگ‌ها هم ممکن است طبیعی یا غیرطبیعی باشد. تشخیص احتمالی بیماری آدیسون ممکن است بر اساس نتایج تست‌های اولیه مشخص شود. ولی انجام آزمایشات بیشتر هم برای تأیید این تشخیص کاملاً ضروری هستند. در بیشتر موارد، تست محرک ACTH در مرحله بعدی درمان قرار می‌گیرد که این نتایج با هم ابتلا به بیماری آدیسون را تأیید خواهند کرد.

علت‌های ابتلا به بیماری آدیسون

علت‌های ابتلا به بیماری آدیسون

علت اصلی بیماری آدیسون در مراحل اولیه هنوز هم شناخته‌شده نیست. خیلی‌ها بر این باورند که این بیماری به خاطر تخریب واکنش ایمنی بافت غدد فوق کلیوی است. بیماری آدیسون ثانویه بعد از آسیب به غده‌های فوق کلیوی اتفاق می‌افتد که علت آن فاکتور خارجی است. این فاکتور خارجی می‌تواند تروما، تومور و یا حتی استفاده از داروهایی باشد که برای درمان سایر بیماری‌ها استفاده می‌شود.

ممکن است بعضی از انواع توله‌سگ‌ها مستعد ابتلا به بیماری آدیسون باشند. این توله‌سگ‌ها شامل نژادهای سگ‌های بردر کولی، سگ گریت دین یا دانمارکی، سگ پرتغالی، سگ پودل، سگ تریر وست هایلند و سایر توله‌سگ‌ها می‌شوند.

درمان بیماری آدیسون

سگی که دچار درجه شدیدی از بیماری آدیسون شده است تا زمان بهبودی نیاز به بستری خواهد داشت؛ به این وضعیت شرایط بحرانی آدیسون گفته می‌شود. در این شرایط معمولاً سگ‌ها خیلی ضعیف هستند و دائم استفراغ می‌کنند یا اسهال می‌روند. عدم تعادل الکترولیت را باید با مصرف دقیق مایعات و داروها به تعادل خاصی رساند. خوشبختانه به‌محض اینکه سطح الکترولیت‌ها در بدن منظم شود و به تعادل خاصی برسد، می‌توان بیماری آدیسون را به‌راحتی درمان نمود.

درمان بیماری آدیسون

مرحله بعدی مواظبت از این سگ‌ها شامل تزریق کورتیکوئید معدنی به نام «دزوکسی کورتیکسترون پیوالات» (پرکورتن) می‌شود. در زمانی که سگ دچار استرس می‌شود، ممکن است استروئیدهای دهانی هم به او بدهند تا نیاز بدنش به کورتیزول تأمین شود. آزمایشات منظم برای اطمینان از تعادل سطح الکترولیت‌های بدن کاملاً ضروری است.

اگر سگی که مبتلا به بیماری آدیسون است کمی مریض به نظر برسد، دامپزشک باید او را خیلی سریع معاینه کند. مرحله‌ی بحرانی بیماری آدیسون می‌تواند در هر زمانی رخ دهد. هر چه سگ شما سریع‌تر درمان‌های خود را شروع کند، کار به مرحله بحرانی نمی‌رسد.

درمان بیماری آدیسون

چگونه از ابتلا به بیماری آدیسون در سگ‌ها جلوگیری کنیم؟

هیچ راهی برای جلوگیری از پیشرفت اولیه بیماری آدیسون وجود ندارد. ممکن است با مصرف منظم داروها بتوان از ابتلا به بیماری آدیسون ثانویه جلوگیری کرد. آزمایشات منظم می‌تواند به دامپزشک کمک کند تا فاکتورهای آدیسون ثانویه را در بدن سگ مشخص کند.

با کشف زود هنگام این فاکتورها می‌توان راحت‌تر بیماری آدیسون را مدیریت کرد. به توصیه‌های دامپزشک گوش کنید و به‌طور منظم سگتان را برای انجام آزمایشات ببرید. وضعیت غیرعادی خفیف به دامپزشک کمک می‌کند تا قبل از اینکه سگتان مریض شود، بتواند ابتلا به بیماری آدیسون را بفهمد. جلوگیری از مرحله بحرانی آدیسون، بهترین راه برای ایمن نگاه داشتن سگتان در برابر این بیماری است.

 

منبع: چطورپدیا

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ فروردين ۹۸ ، ۱۵:۳۳
viator baran4

دانستنی‌ها درباره خرچنگ عنکبوتی ژاپنی

  • خرچنگ عنکبوتی ژاپنی را می‌توان به‌راحتی به عنوان بزرگ‌ترین مفصل‌دار زنده معرفی کرد. لااقل به خاطر پاهای بزرگش و فاصله‌ی زیادی که میان آن‌ها وجود دارد.
  • متأسفانه، این موجود در منطقه‌ی بسیار محدود و بسته‌ای در آسیا زندگی می‌کند. این مسئله، خطرات و تهدیدات بی‌شماری را برای او به وجود میاورد.
  • مثل تمام گونه‌های جانوری‌ که مثل او در محیط‌های بسته زندگی می‌کنند، او تحت تأثیرات منفی تغییرات ناگهانی آب‌وهوا و خرابی منطقه‌ی زندگی‌ خود است. مسئله‌ی تأسف‌آور دیگری که وجود دارد، این است که یکی دیگر از خطرات موجود برای این جانور، علاقه‌ی شدید انسان‌ها به خوردن آن است. با وجود تهدیدات بی‌شماری که او را تهدید می‌کند، باز هم به عنوان مفصل‌دار خوشمزه‌ای شناخته می‌شود.
  • متأسفانه سازمان محیط‌ زیست جهانی هنوز تصمیمی برای حفظ کردن این گونه‌ی جانوری بی‌نظیر نگرفته است.

خرچنگ عنکبوتی ژاپنی

اطلاعاتی درباره‌ی ویژگی‌های جسمانی

خرچنگ عنکبوتی ژاپنی که به طرز حیرت‌آوری بزرگ است، پاهایی دارد که هر کدام به طول ۵,۵ متر می‌رسند؛ اما با این وجود، خود بدن در مقایسه با پاها در اندازه‌ای کوچک باقی می‌ماند. کاسه‌ی بدنی آن‌ها به‌طور معمول تا حدود ۴۰ سانتی‌متر قطر دارد. این موجودات تفاوت جنسیتی بسیار کوچکی را در خود نشان می‌دهند. بدین صورت که جنس نر این موجود، عضوی دراز در بدن خود دارد که آن هم به منزله­ی چنگ یا یکی از پاهایش محسوب می‌شود. رنگ آن‌ها به‌طور معمول نارنجی روشن باقی می‌ماند. اگرچه که لکه‌هایی سفید به‌طور عمومی بر روی بدن آن‌ها قرار دارد. این گونه‌های جانوری استثنائی حدوداً ۱۹ کیلوگرم وزن دارند. این مسئله، آن‌ها را به دومین موجود مفصل دار سنگین جهان تبدیل می‌کند.

قلمرو زیستی: حیوانات

نژاد: مفصل داران‌

رده: خانواده‌ی خرچنگ‌ها‌

راسته: ده‌پایان‌

خانواده: Inachidae

طبقه: Macrocheira

گونه: M. kaempferi

خرچنگ عنکبوتی ژاپنی 10 پا

اطلاعاتی درباره‌ی عادات زندگی و بوم‌شناسی

همان‌طور که از اسم موجود مشخص است، این گونه‌ی جانوری در نواحی جنوبی جزیره‌ی هونشو در ژاپن زندگی می‌کند. به علاوه، با توجه به جمعیت محدود و نوع زندگی بسته‌ای که دارند، در سواحل ایوات در تایوان نیز دیده شده‌اند. این مفصل داران عموماً در عمق ۵۰ الی ۶۰۰ متری آب زندگی می‌کنند. این موجودات همچنین به‌طور خانوادگی در حفره‌ها و یا منافذ اقیانوسی زندگی می‌کنند.خرچنگ عنکبوتی ژاپنی به عنوان یک همه‌چیزخوار به تکامل رسیده است و از گیاهان و حیوانات به‌طور هم‌زمان تغذیه می‌کند. همچنین گاهی به عنوان یک کثافت‌خوار نیز شناخته می‌شود، اما باید شرایطی خاص برای حیوان پدید بیاید تا دست به چنین کاری بزند. اطلاعات دقیقی از مدت زمان زندگی این موجودات در دست نیست اما می‌توان حدس زد که چیزی در حدود ۱۰۰ سال است.

 

منبع: چطورپدیا

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ فروردين ۹۸ ، ۱۵:۳۲
viator baran4