ایده‌هایی برای بزرگ جلوه دادن اتاق نشیمن کوچک

تمرکز بسیاری از ایده‌هایی که برای طراحی اتاق نشیمن کوچک ارائه می‌شوند، بر فریب چشم افراد و بزرگ‌تر دیدن فضای اتاق است. این استراتژی‌ها بخشی از اتاق را که به نظر تنگ و خفه می‌رسد، به گوشه‌ای دنج و راحت تبدیل می‌کنند. نشیمن را طوری طراحی کنید که نور و فضا در حداکثر میزان ممکن بوده و به عواملی چون نحوه‌ی به‌کارگیری رنگ‌ها، تناسب‌ و درجه‌ی آن‌ها توجه داشته باشید. این نکات تغییر بسزایی ایجاد خواهند کرد.

همواره تجربه‌ی چیزهای جدید جالب است. در برخی موارد ایده‌های قدیمی دکوراسیون اتاق نشیمن برای فضاهای کوچک چندان مناسب نیستند. به‌عنوان مثال برای پنجره‌ها به جای استفاده از پرده‌ی کوتاه، بهتر است از پارچه‌های بلند و لخت استفاده کنیم؛ زیرا این نوع پرده‌ها توجه را به فضای عمودی جلب کرده و اتاق را وسیع‌تر جلوه می‌دهند.

اتاق نشیمن صرف‌نظر از اندازه‌ی آن باید فضایی آرام و سرگرم کننده باشد. در این قسمت، برخی از راهکار‌های محبوب جهت بهره‌گیری از فضای بیشتر اتاق نشیمن ارائه می‌شود.

استفاده از آیینه

طراحان فضای داخلی، اغلب با جاسازی آیینه در مکان‌های کوچک، این قسمت‌ها را بزرگ‌تر جلوه‌ می‌دهند. یکی از محبوب‌ترین ایده‌های طراحی برای یک اتاق نشیمن کوچک، قرار دادن یک آینه بزرگ در مکانی مرکزی برای ایجاد یک نقطه کانونی است. ترجیحاً برای انعکاس نور و ایجاد یک جو ملایم، آیینه را پشت یک منبع نور مانند یک شمع یا لامپ آویز قرار دهید. در صورت امکان، آیینه را کنار پنجره طوری جا ساز کنید که نمای بیرون را نشان دهد؛ به‌طوری که گویا پنجره‌ی دیگری برای نشیمن ساخته‌اید.

چشم‌ها را به سمت بالا بکشانید

یک اتاق دارای ابعاد عمودی و افقی است. اگر سقف اتاق نشیمنتان بالا بوده، با طراحی آن به‌گونه‌ای که چشم‌ها را به سمت بالا بکشاند، فضای بیشتری به اتاق ببخشید. پرده‌های قدی، به زیبایی هرچه تمام‌تر این هدف را میسر می‌کنند.

یک ایده‌ی دیگر، پر کردن فضای عمودی با کلکسیونی از آثار هنری در سایزهای کوچک تا متوسط است. این تکنیک چشم‌ها را ترغیب می‌کند تا در سطحی بالاتر از نقطه دید افقی که ممکن است تنگ و کوچک باشد، پرسه بزنند و به این ترتیب جلوه‌ی بزرگ‌تری به اتاق می‌بخشد.

برای طراحی نشیمن کوچک از رنگ‌های خنثی استفاده کنید

یکی از محبوب‌ترین ایده‌ها برای طراحی اتاق نشیمن کوچک، استفاده از رنگ‌های خنثی در دیوارها، کف اتاق، سقف، اثاثه و یا مبلمان است. رنگ‌های تن سفید، مانند کرم بسیار روشن یا بژ با عقب‌ کشیدن دیوارها، فضای اتاق را گسترش می‌دهند. رنگ‌های ملایم نیز با بازتاب نور، فضای اتاق را روشن‌تر می‌نمایند. رنگ‌های خنثی علاوه بر بزرگنمایی، با جذابیت لحظه‌ای محیط آرامی ایجاد می‌کنند.

مبلمانی با ظاهر سبک انتخاب کنید

هنگام خرید مبلمان، وزن ظاهری آن را در نظر داشته باشید. این مفهوم به درک سنگینی یک شی بر اساس اندازه، رنگ و طراحی آن اشاره دارد. توجه کنید مبلمانی که ظاهر سنگینی دارند، فضای تنگی به اتاق می‌بخشند؛ بنابراین سعی کنید لوازمی که انتخاب می‌کنید، ظاهر سبک‌تری داشته باشند.

رنگ‌های روشن را به تیره ترجیح داده و لحظه‌ی انتخاب، به جای مبل‌های حالت کاناپه صندلی‌های پایه‌دار خریداری کنید. تا حد امکان، میز قهوه‌خوری و عسلی‌ها را از جنس شیشه بردارید؛ زیرا نسبت به میز‌های چوبی ظاهراً فضای کمتری اشغال کرده و می‌توان پشت آن‌ها را دید. مبلمانی که مانع دید سایر اشیاء نشوند، فضای بازتری به اتاق می‌بخشند.

مبلمان کوچک انتخاب کنید

فهرست ایده‌های طراحی نشیمن کوچک، بدون اشاره به عدم انتخاب مبلمان جاگیر که کل فضای اتاق را تصرف می‌کنند، کامل نمی‌شود. یک مبل راحتی سوفا با بازوهای نازک و یک پشتی که به آن رومبلی دوخته شده، نسبت به مبلمانی که دارای بازوهای پهن و پشتی چند بالشی هستند، به‌مراتب بهتر خواهد بود.

اگر فضای اتاق تنگ است، می‌توان به‌جای مبلمان از یک مبل راحتی یا میز قهوه‌خوری که اطراف آن چهار صندلی چیده شده، استفاده کرد. زمان انتخاب صندلی به دسته‌دار نبودن آن توجه کنید؛ این نوع صندلی‌ نسبت به مدل دسته‌دار فضای کمتری اشغال می‌کند.

ایده‌های محبوب شما برای بزرگ‌ جلوه دادن یک نشیمن کوچک چیست؟

 

منبع: چطورپدیا

چگونه یک گزارش هفتگی بنویسیم؟

چطور یک گزارش هفتگی بنویسیم؟

گزارش‌های هفتگی در بسیاری از محیط‌های تجاری و خرده‌فروشی و همچنین پروژه‌های تحقیقاتی و دوره کارآموزی بسیار رایج هستند. یک گزارش جامع هفتگی باید به گونه‌ای نوشته شود که رئیس شما ایده روشنی از اینکه چه نوع پیشرفتی ایجاد کردید، داشته باشند.

بخش اول: سازمان‌دهی اطلاعات

۱- هدف گزارش را مشخص کنید. ممکن است لازم باشد که گزارش‌های هفتگی را به‌عنوان بخشی از وظایف شغلی خود ارائه کنید، اما دقت داشته باشید که هدف گزارش حفظ شغلتان نیست. تعیین اینکه چرا کارفرما به گزارش‌های هفتگی نیاز دارد، به شما کمک می‌کند تا تصمیم بگیرید که دقیقاً چه اطلاعاتی باید در گزارش ذکر کنید و کدام آیتم‌ها از همه مهم‌تر هستند.

• به‌طور معمول گزارش شما قرار است اطلاعات مدیران در مورد وضعیت پروژه‌ها را به‌روزرسانی کند و یا به آن‌ها در تصمیم‌گیری کمک نماید.
• برای مثال، اگر شما مدیر فروشگاه خرده‌فروشی هستید، ممکن است لازم باشد گزارش‌های هفتگی ارائه دهید که فروش هفتگی شرکت را خلاصه می‌کنند. کارفرما از این گزارش برای ارزیابی عملکرد، قیمت‌ها و سفارش‌ها برای فروشگاه استفاده می‌کند.
• اگر شما گزارش‌های هفتگی برای یک پروژه آموزشی یا تحقیقاتی ارائه می‌کنید، هدف این است که میزان پیشرفت در کار را به کارفرما یا مربی خود نشان دهید و هر گونه موفقیت یا کشفیات مهم را به اشتراک بگذارید.

۲- تعیین کنید که چه کسی گزارش شما را خواهد خواند. شناسایی مخاطب برای تهیه گزارش بسیار مهم است. بدون دانستن اینکه چه کسی و چرا گزارش را خواهد خواند، هیچ راهی برای شناخت اطلاعات مهم‌تر و اولویت‌بندی اطلاعات هنگام درج در گزارش وجود ندارد.

• شناخت مخاطبین به شما کمک می‌کند تا بدانید که چگونه گزارش را بنویسید و چه نوع زبانی استفاده کنید. برای مثال، اگر مخاطبین یک گروه از کودکان پنج‌ساله باشند، زبان گزارش با زمانی که بخواهید برای مدیران یک شرکت بزرگ بنویسید، کاملاً متفاوت خواهد بود.
• با اطلاع اط آنچه که مخاطب از قبل می‌داند و داده‌هایی که نویسنده برای توضیح عمیق‌تر یا فراهم کردن منابع اضافی نیاز دارد، می‌توانید ایده بهتری به دست آورید. به ‌عنوان مثال، اگر یک گزارش هفتگی درباره یک مسئله حقوقی می‌نویسید که توسط گروهی از وکلا خوانده خواهد شد، نیازی به ارائه خلاصه عمیقی از قانون ندارید. با این‌ حال، اگر بخواهید درباره این موضوع برای مدیران اجرایی و یا مدیران بدون پیش‌زمینه اطلاعات قانونی مطالبی بنویسید، نوشتن خلاصه‌ای از قانون مورد نیاز خواهد بود.
• اگر گزارش در رابطه با دوره کارآموزی، پروژه تحقیقاتی، یا سایر فعالیت‌های مدرسه است، به خاطر داشته باشید که مخاطب شما استاد یا مربی نیست، حتی اگر قرار باشد که گزارش را به آن‌ها برگردانید. برای پیدا کردن مخاطب خود در این زمینه، بر روی ماهیت پروژه‌ به‌طور کامل تمرکز کنید.

۳- نکات اصلی گزارش را دسته‌بندی کنید. در حالی ‌که باید گزارش خود را تا جایی که ممکن است مختصر نگه‌ دارید، اما هنوز هم ممکن است که مخاطبین شما گزارش را به‌طور کامل نخوانند. با اطلاع از این موضوع، باید مهم‌ترین اطلاعات را در ابتدای گزارش قرار دهید.

• به‌عنوان مثال، اگر هدف گزارش شما مقایسه و مطابقت سه نوع مختلف از تجهیزات باشد و توصیه کنید که به نظر شما بهترین گزینه برای استفاده کدام شرکت خواهد بود، ابتدا باید توصیه خود را ذکر کرده و سپس دلیل آن را توضیح دهید.
• به‌طور کلی، صفحه اول گزارش باید شامل خلاصه‌ای از نتایج، توصیه‌ها و یا نتیجه‌گیری باشد. از بقیه گزارش برای کاوش عمیق‌تر استفاده کنید و خوانندگان اگر احساس نیاز یا تمایل به گسترش درک خود از یافته‌های شما را داشته باشند، ادامه مقاله را مطالعه خواهند نمود.

۴- از سرنوشت معمول گزارش خود آگاه باشید. در اغلب موارد، گزارش‌های هفتگی به دلایل مشخصی ثبت می‌شوند و بر اساس این دلایل بایگانی می‌شوند. در یک گزارش هفتگی اغلب مخاطب کل متن گزارش را مطالعه نمی‌کند و شما هم نباید چنین انتظاری داشته باشید.

• با این‌ حال، از این حقیقت به‌عنوان بهانه‌ای برای دور زدن مسیر نوشتن گزارش یا تحویل کار نامنظم و با کیفیت ضعیف استفاده نکنید. گزارش باید بازتابی از شخصیت شما و اخلاق کاری‌تان باشد. یک گزارش نامنظم احتمالاً مورد توجه قرار خواهد گرفت و این پیام را منتقل می‌کند که «می‌دانستم که شما در واقع قصد خواندن آن را نداشتید». هیچ  بهانه‌ای برای یک نتیجه کاری بی کیفیت وجود ندارد.
• اگر می‌خواهید گزارش به‌طور کامل باکیفیت بالا و به‌خوبی نوشته شود، بر روی بخش‌هایی از گزارش که مخاطبین به احتمال زیاد مطالعه می‌کنند، تمرکز کنید. بخش‌های مورد علاقه مخاطبین معمولاً خلاصه اجرایی و نتایج یا توصیه‌ها هستند. این‌ بخش‌ها باید بدون ‌عیب و نقص نوشته شوند.
• به خاطر داشته باشید که کارفرما اغلب نمی‌تواند گزارش را بخواند زیرا توجهی به این کار ندارند یا چندان برای آنها مهم نیست. افرادی که رتبه بالای مدیریتی یا سمت‌های اجرایی دارند، بسیار پر مشغله هستند و در جمع‌آوری اطلاعات لازم برای تصمیم‌گیری مؤثر، ماهر هستند. این افراد کل گزارش را نخواهند خواند، مگر اینکه مجبور باشند، اما برای مواقعی در آینده که بخواهند دوباره به آن نگاه کنند و اطلاعات کسب نمایند، این سند را نگهداری خواهند کرد.

بخش دوم: قالب‌بندی گزارش

۱- قالب نمونه گزارش پیدا کنید.

بسیاری از شرکت‌ها فرمت استاندارد برای گزارش‌های هفتگی خود دارند و مدیران ممکن است به گرفتن اطلاعات خود از طریق یک قالب خاص عادت داشته باشند. استفاده از قالب متفاوت می‌تواند باعث ناامیدی و سردرگمی آنها شود.

• به کار بردن این فرمت‌ها مخصوصاً برای گزارش‌های فروش مهم هستند. مدیران عادت دارند که به یک گزارش نگاه کنند و بفهمند که در کجای صفحه یک شکل خاص یا بخشی از اطلاعات وجود خواهد داشت. اگر از فرمت متفاوتی استفاده کنید، گزارش شما عملاً برای آن‌ها بی‌فایده خواهد بود، زیرا در واقع مدیران مجبور خواهند شد که گزارش را به طور کامل بخوانند تا اطلاعات مورد نظرشان را پیدا کنند.
• با دستیاران اداری صحبت کنید و ببینید که آیا یک الگویی وجود دارد که ‌بتوانید برای قالب‌بندی از آن استفاده کنید، بنابراین لازم نیست قالب را از ابتدا در برنامه پردازش کلمه ایجاد کنید. بسیاری از شرکت‌ها یک قالب سندی با تنظیمات صحیح شامل حاشیه‌ها، جداول، سبک‌های پاراگراف و فونت‌ها دارند.

۲- روش تحویل گزارش را در نظر بگیرید.

اگر شما یک سند کاغذی را چاپ می‌کنید یا مدرکی را به‌صورت دیجیتالی به‌عنوان یک پیوست ارائه می‌دهید، احتمالاً می‌خواهید گزارش دارای قالب خاصی باشد و نه اینکه به‌سادگی در بدنه یک ایمیل قرار داده شود.

• برای مثال، اگر گزارش خود را به‌صورت پیوست به یک ایمیل ارسال می‌کنید، باید خلاصه اجرایی خود را در بدنه ایمیل بگنجانید. به ‌این ‌ترتیب خواننده‌ نیازی به باز کردن فایل پیوست برای فهمیدن مفهوم کلی گزارش ندارد.
• اگر گزارش کاغذی ارائه می‌کنید، احتمال بیشتری وجود دارد که گزارش کاور یا صفحه عنوان داشته باشید تا به این ترتیب، گزارش به‌درستی شناسایی و ثبت شود.
• صرف‌نظر از نحوه گزارش، اطمینان حاصل کنید که نام شما در تمام صفحات گنجانده شده‌ است و تمام صفحات شماره‌گذاری شده‌اند. صفحات را می‌توان به‌راحتی از هم جدا کرد و افراد باید بتوانند در یک نگاه دریابند که آیا کل گزارش در آنجا وجود دارد یا خیر و این گزارش را چه کسی نوشته است.
• شما می‌توانید به‌راحتی اطلاعات مورد نیاز را در سرعنوان هر صفحه وارد کنید. به ‌عنوان مثال، سرعنوان  شما ممکن است به صورت «گزارش فروش سالیانه هفته ۳۲، صفحه ۳ از ۷ خوانده شود» باشد.

۳- یک خلاصه اجرایی داشته باشید.

خلاصه اجرایی، توضیح مختصری از کل گزارش است. این خلاصه معمولاً شامل تنها یک یا دو پاراگراف با چند جمله برای هر بخش از گزارش است. ایده کلی این است که یک مدیر می‌تواند این خلاصه را بخواند و اگر موارد ذکر شده در این خلاصه گزارش مطابق با انتظارات اصلی مدیران در رابطه با موضوع مورد گزارش باشند، آن‌ها می‌توانند بدون نیاز به خواندن بیشتر اقدام به عمل نماید.

• برای خلاصه اجرایی، استفاده از زبان واضح و مختصر که برای خواندن آسان باشد، خیلی مهم است. از کاربرد جملات نامفهوم یا اصطلاحات هنری که به هر گونه توضیحی نیاز دارند، اجتناب کنید، حتی اگر بدانید که مخاطبین شما به‌خوبی از این اصطلاحات آگاهی دارند.
• پس ‌از اینکه تمام بخش‌های دیگر گزارش خود را کامل کردید، خلاصه اجرایی را در آخر بنویسید. در کل، شما نمی‌توانید چیزی را خلاصه کنید که هنوز نوشته نشده است. حتی اگر طرح کلی دقیقی داشته باشید که از آن برای نوشتن گزارش خود برنامه‌ریزی می‌کنید، همه‌چیز می‌تواند در طول نوشتن تغییر کند.

۴- پاراگراف‌ها و بخش‌های خود را ساختاربندی کنید.

زمانی که قالب مورد نظر برای ارائه گزارش را تهیه کردید، طرح کلی بخش‌های گزارش را به نحوی پیش‌نویس کنید که با هدف گزارش سازگار باشد.

• طرح کلی‌ را بررسی کنید تا مطمئن شوید که گزارش به‌طور منطقی از یک بخش به بخش بعدی جریان می‌یابد و اطمینان حاصل کنید که برای مخاطبین خاصی که برای گزارش شناسایی کرده‌اید، مناسب است.
• گزارش شما معمولاً شامل یک خلاصه اجرایی، معرفی، نتیجه‌گیری و توصیه‌ها، یافته‌ها و مباحثات و فهرستی از مراجع است؛ همچنین ممکن است شامل پیوست‌هایی از اطلاعات مربوطه و جدولی از محتویات برای گزارش‌های طولانی‌تر باشد، اما گزارش‌های هفتگی معمولاً آن‌قدر مفصل نخواهد بود.
• هر بخش از گزارش شما با یک موضوع واحد سروکار دارد. در این بخش، هر پاراگراف یک ایده واحد را مورد بحث قرار می‌دهد. برای مثال، اگر یک بخش در گزارش فروش هفتگی خود با عنوان «مارک‌های معروف بچه‌ها» دارید، می‌توانید یک پاراگراف جداگانه برای هر مارک داشته باشید. اگر شما لباس‌های دخترها و پسرها را تقسیم می‌کنید، ممکن است زیر بخش‌هایی با عنوان‌های فرعی مناسب برای هر مارک داشته باشید، سپس در یک پاراگراف پوشاک پسرها برای آن مارک و در پاراگراف دیگر در مورد پوشاک دخترها را صحبت کنید.

۵- در صورت لزوم یک صفحه عنوان و یا صفحه کاور ایجاد کنید.

گزارش‌های کوتاه‌ ممکن است به یک صفحه عنوان جداگانه نیاز نداشته باشند، اما گزارش‌های طولانی‌ باید یک صفحه جدا داشته باشند که شما را به‌عنوان نویسنده گزارش معرفی کرده و به‌طور خلاصه هدف گزارش را توضیح دهد.

• صفحه عنوان با خلاصه اجرایی متفاوت است و اساساً شامل اطلاعات لازم برای اهداف اجرایی است، بنابراین گزارش می‌تواند به‌درستی تنظیم شود.
• ممکن است کارفرمای شما یک برگه کاور خاص داشته باشد که برای گزارش‌های هفتگی لازم است. در این مورد، دقت کنید که از قالب انتخابی استفاده کنید.
• صفحه عنوان باید شامل عنوان یا شرح گزارش، مانند »گزارش فروش هفتگی«، نام نویسنده و نام هر شرکت ‌کننده دیگر در این گزارش، نام شرکت و تاریخ تکمیل یا ارسال گزارش باشد.

بخش سوم: استفاده مناسب از قابلیت‌های زبان

۱- عنوان‌ها و زیرعنوان‌های مؤثر ایجاد کنید.

عناوین و زیرعنوان‌ها به خواننده اجازه می‌دهد تا به‌سرعت بخش‌های خاصی از گزارش که مورد نیاز آنها است یا می‌خواهند برای کسب اطلاعات پس‌زمینه‌ای بیشتر درباره نتایج یا توصیه‌های ذکر شده در گزارش مطالعه نمایند را به‌راحتی پیدا کنند.

• دقت کنید که عنوان‌ها و زیرعنوان‌ها محتوای آن بخش یا زیربخش را به طور مستقیم و دقیق توصیف کنند.
• به عنوان مثال، اگر شما در حال تهیه پیش‌نویس یک گزارش فروش هفتگی هستید، ممکن است بخش‌هایی درباره «ترندها در لباس‌های زنان»، «ترندها در لباس مردانه» و «مارک‌های محبوب کودکان» را شامل شود. در این بخش‌ها، ممکن است زیرعنوان‌هایی برای برجسته کردن ترندهای خاص یا مارک‌های مشهور داشته باشید.
• از ساختار گرامری یکسان برای تمام عناوین استفاده کنید تا گزارش شما منطقی و سازگار باشد. به عنوان مثال، اگر اولین تیتر شما »ایجاد یک ترند در لباس مردانه» باشد، دومین عنوان شما باید «هدایت گروه طراحی در لباس‌های زنان» باشد و نه چیزی شبیه به «ارقام فروش زنان».

۲- جملات واضح و ساده بنویسید.

نوشته را با جملاتی که در استاندارد »فاعل– مفعول- فعل» سازمان‌دهی شده‌اند، برجسته کنید، وضوح تفکر و اطمینان را در پیشنهادها و یا نتایج خود نشان دهید.

• پس ‌از این که گزارش خود را تهیه کردید، یک دفعه کل گزارش را بخوانید و تمام کلام‌های غیرضروری را حذف کنید. کاری که هر جمله بیانگر آن است را مشخص نمایید و فاعل را در کنار فعل آن کار قرار دهید. روی هر جمله فکر کنید و به خود بگویید که «چه کسی، چه کاری را انجام می‌دهد».
• عبارت‌های زائد و نامفهوم را حذف کنید.
• ممکن است فکر کنید که این سبک نگارش خسته‌ کننده به نظر می‌رسد، اما هدف گزارش هفتگی‌ سرگرم شدن نویسنده نیست. این سبک به طور مؤثر نکات را بیان می‌کند و اطلاعات را به خوانندگان منتقل می‌کند.

۳- نوشته خود را بی‌طرف و بدون تعصب نگه ‌دارید.

اگرچه ممکن است توصیه‌هایی انجام دهید، اما این توصیه‌ها باید بر اساس شواهد واقعی نه عقاید و یا احساسات  شخصی نویسنده باشند. خوانندگان را با حقایق قوی و نوشته‌های واضح قانع کنید.

• از صفات و دیگر کلمات و عبارات پر باری که دلالت بر مفاهیم مثبت یا منفی دارند، اجتناب کنید و به‌جای آن بر دلایل واقعی تمرکز کنید.
• برای مثال، فرض کنید در گزارش فروش هفتگی‌تان تبلیغی برای یکی از شریک‌های فروش خود  پیشنهاد می‌کنید. آن پیشنهاد را با حقایقی که شایستگی آن کارمند را نشان می‌دهند، پشتیبانی کنید. برای نمونه جمله «آزاده با وجود اینکه تنها ۱۵ ساعت در هفته کار می‌کند، همیشه بالاترین فروش را در فروشگاه ما دارد» از «آزاده با وجود اینکه تنها ۱۵ ساعت در هفته کار می‌کند، شایسته‌ترین فرد در بین کارکنان من است و با وجود اینکه او مجبور است ساعات کاری خود را محدود کند تا از مادر بیمارش مراقبت کند، همیشه کارهای اضافی انجام می‌دهد» بهتر  است.

۴- از افعال قوی استفاده کنید.

وقتی شما در حال نوشتن هستید، یک کلمه دارید که به خواننده‌تان می‌گوید چه چیزی در جمله در حال وقوع است. از افعال کوتاه و قوی استفاده کنید که به طور واضح این عمل را توصیف می‌کنند.

• افعالی ساده را امتحان کنید. به عنوان مثال، کلمه «استفاده» از «کاربرد» بهتر است.
• افعالی که عمل «فکر کردن» را توصیف می‌کنند، مانند فکر کردن، دانستن، درک کردن، باور کردن، گاهی ضروری هستند، اما به طور کلی نسبت به افعالی که یک عمل را توصیف می‌کنند، ضعیف‌تر هستند. شما ممکن است مجبور باشید در بیانیه خود کاوش کنید و آن را باز کرده و برای خود تشریح نمایید تا بتوانید بر اساس آن یک جمله در رابطه با اقدامی که برای عملی کردن آن بیانیه کمک کننده است را در گزارش جای دهید. برای مثال، فرض کنید که می‌نویسید: «من معتقدم که فروش ما در ماه‌های آینده افزایش خواهد یافت». این جمله را باز کنید و بفهمید که چرا این باور را دارید. سپس می‌توانید یک جمله قابل اقدام مانند «بر اساس اطلاعات فروش در سال‌های گذشته، فروش در طول فصل تعطیلات افزایش می‌یابد. من پیش‌بینی می‌کنم که فروش در ماه‌های اسفند و فروردین افزایش پیدا خواهد کرد» را بنویسید.
• در ادامه، گزارش را مرور کرده و سعی کنید حروف اضافه را حذف و کلمات را با افعال قوی‌تر جایگزین کنید.

۵- از بیان جملات مجهول دوری کنید.

هنگامی‌که شما با بیان مجهول می‌نویسید، در واقع بر فاعل عمل تأکید نداشته و بر مفعول آن اقدام تأکید دارید. در برخی شرایط این امر برای دلایل سیاسی یا دیپلماتیک لازم است، اما اغلب اوقات نوشته‌ها را آشفته و گیج‌کننده می‌کند.

• بیان معلوم به کسانی که آن عمل ذکر شده در گزارش را تکمیل کرده‌اند، اعتبار می‌دهد و به خوانندگان این گزارش نشان می‌دهد که چه کسی مسئول این اقدام است. برای درک اینکه چرا این موضوع مهم است، تصور کنید که شما مقاله‌ای در مورد یک آتش‌سوزی مخرب می‌خوانید که می‌گوید: «خوشبختانه، همه بچه‌ها نجات یافتند.». شناسایی شخص یا اشخاصی که آن بچه‌ها را نجات دادند، مهم است. اگر این جمله خوانده شود، «معلم وارد کلاس شد و همه کودکان را نجات داد»، حالا شما می‌دانید که چه کسی سزاوار اعتبار برای قهرمان بودن در آن شرایط است.
• هم‌چنین بیان معلوم برای مالکیت اقداماتی که ممکن است عواقب منفی داشته باشد، مهم است. اگر شما در گزارشتان بنویسید: «اشتباهات انجام شدند»، کارفرمای شما می‌خواهد بداند که چه کسی این اشتباهات را مرتکب شده است تا بتوانند به طور مناسب افراد مستعد خطا را مدیریت کنند. اگر نویسنده در نوشتن گزارش اشتباه کند، پذیرفتن مالکیت آن اشتباهات و قبول مسئولیت برای مدت زمان زیادی ادامه خواهد داشت.
• برای تعیین و حذف بیان مجهول در نوشته‌های خود، عمل را در جمله شناسایی کرده و بفهمید چه کسی این کار را انجام داده است، سپس شخص انجام دهنده عمل را در ابتدا جمله قرار دهید.

۶- اطلاعات را با عناصر بصری انتقال دهید.

نمودارها و شکل‌ها و عناصر گرافیکی برای خواندن و دنبال کردن بسیار راحت‌تر هستند از پاراگرافی که اطلاعات مشابه را ارائه می‌دهد، به‌خصوص اگر اطلاعاتی که شما باید انتقال دهید، بسیار سنگین باشند.

• یک عنصر دیداری صحیح را انتخاب کنید تا اطلاعات را‌ به شیوه‌ای به خواننده منتقل کنید که برای آن‌ها مفید باشند و هدف گزارش را نشان دهند.
• برای مثال، ممکن است شما یک نمودار خطی برای نشان دادن روند رو به بالا در فروش کت‌های پشمی انتخاب کنید. این نمایش برای نشان دادن آن رشد در مقایسه با جدولی شامل تعداد فروش کت‌های پشمی در هر ماه بسیار مؤثرتر خواهد بود زیرا خواننده باید به همه اعداد نگاه کند، آن‌ها را با هم مقایسه کند و تشخیص دهد که آن‌ها در حال افزایش‌ هستند. تمام این کارها را می‌توان با یک نگاه ساده به یک نمودار خطی انجام داد.
• به خاطر داشته باشید که چشم به عناصر بصری دقت می‌کند. دقت کنید که این آیتم‌ها مرتب و تمیز باشند و به‌خوبی در صفحه قرار داده شوند. تنها در صورتی می‌توانید عناصر بصری را در نظر بگیرید که برای پیشنهادها و یا نتایج شما ضروری باشند.

۷- اصطلاحات مخصوص یک صنف را حذف کنید.

هر صنعت یا رشته تحصیلی واژه‌های خاصی دارد که گریزناپذیر به نظر می‌رسند، همچنین واژه‌هایی که بر اساس کتاب‌ها و مقالات مشهور مد روز هستند. این اصطلاحات گاهی اوقات می‌توانند مفید باشند اما به‌طورمعمول هیچ ارزشی ندارند و نمی‌توانند پیام شما را به طور مؤثر منتقل نمایند.

• اصطلاحات ویژه یک صنف ممکن است برای نوشتن یک لیست از واژه‌های رایج در صنعت مفید باشد، بنابراین آنها را بیش ‌از حد در گزارش‌های خود به‌کار نبرید. زمانی که گزارش شما کامل شد، می‌توانید به‌سادگی متن را برای یافتن آن کلمات جستجو کنید و در صورت نیاز آن‌ها را با کلمات مناسب‌تر تعویض کنید.
• به خاطر داشته باشید که استفاده بیش ‌از حد از واژه‌های مد روز به خواننده‌ نشان نمی‌دهد که شما دانش کافی در مورد رشته خاص خود دارید، در حقیقت کاملاً برعکس است. هیئت‌مدیره و مدیران معمولاً مسن‌تر هستند و تاکنون صدها مورد از این واژه‌هایی که آمدند و رفتند را دیده‌اند. اگر این اصطلاحات را بیش ‌از حد استفاده کنید، آن‌ها تصور خواهند کرد که شما تنبل هستید.

۸- با احتیاط غلط‌گیری کنید.

اگر گزارش شما پر از اشتباهات تایپی و گرامری باشد، این کار برای خواننده‌تان گیج‌ کننده خواهد بود و ضعف شما را نشان می‌دهد. گزارش خود را به‌خوبی قبل از موعد آن تهیه کنید؛ بنابراین زمان زیادی دارید تا مطمئن شوید که گزارش به‌درستی غلط‌گیری شده است.

• یک غلط‌یاب گرامر و املا مانند برنامه ویراستیار را در برنامه پردازش واژه خود اجرا کنید، اما به طور کامل بر روی آن‌ها تکیه نکنید. این برنامه‌ها اشتباهات زیادی را نادیده می‌گیرند، به‌خصوص اشتباهات تایپی در کلماتی که واژه مشابه کلمه اشتباه نیز وجود دارد.
• خواندن گزارش با صدای بلند یک راه خوب دیگر برای گرفتن اشتباهات و ویرایش سبک است. اگر زمانی که یک جمله یا پاراگراف خاص را می‌خوانید، متوجه شوید که خواندن بخشی از گزارش شما مشکل است، مخاطبین نیز به طور ذهنی دچار لغزش خواهند شد. بر روی قسمت‌های پر اشکال دوباره کار کنید تا روان‌تر شوند.

منبع: چطورپدیا

چطور از شر بدهی خلاص برای همیشه شویم؟

رهایی از بدهی و دوری از بدهی آسان نیست. شما به احتمال زیاد این مقاله را می‌خوانید زیرا از قبل مقدار زیادی بدهی جمع کرده‌اید و فکر می‌کنید که هرگز نمی‌توانید از زیر بار این قرض بیرون بروید. اگر می‌خواهید یاد بگیرید که چطور از شر بدهی خلاص شوید، نگران نباشید، می‌توانید موفق شوید. برای رهایی از بدهکاری مانند هر هدف بزرگ دیگری، تنها چیزی که لازم دارید یک نقشه عملی برای مشخص ‌کردن این است که در چه مرحله‌ای قرار دارید تا بتوانید با برنامه‌ریزی بدهی‌های خود را به صفر برسانید. یاد بگیرید چطور بدهی جدید را متوقف کنید و زندگی خود را برای همیشه تغییر دهید.

گام اول: شناسایی تمام قرض‌ها

اولین مرحله از پرداخت قرض‌ها، دانستن میزان کل بدهی است. وقتی‌که همه‌چیز را به‌صورت مکتوب در مقابل خود دارید، ایجاد یک برنامه عملی آسان‌تر خواهد بود. با توجه به میزان بدهی‌های شما این کار همچنین می‌تواند به شما نشان دهد که وضعیت از آن‌چیزی که فکر ‌می‌کردید، بهتر است. به ترتیبی که در زیر آمده، می‌توانید قرض‌های خود را شناسایی کنید.

۱- بدهی خود را بپذیرید

قبل از شروع به شناسایی بدهی‌ها، برای پردازش این موضوع لحظه‌ای درنگ کنید و بیندیشید که شما بدهکار هستید، ولی می‌خواهید که از این وضعیت رها شوید. اشتباهات گذشته، پرداخت‌های عقب ‌افتاده و خرج‌های زیادی را فراموش کنید و خود را ببخشید.

۲- ‌یک صفحه پیگیری بدهی بسازید

واقعاً عجیب است که چه تعداد کمی از افراد برای دانستن مقدار دقیق قرض‌های خود یک صفحه مکتوب می‌سازند. به‌احتمال ‌زیاد، این قضیه ازاینجا نشأت می‌گیرد که افراد نمی‌خواهند گناه مقروض بودن را بپذیرند؛ اما اگر این مسئله را نادیده بگیریم، رهایی از قرض تقریباً ناممکن می‌شود. یک صفحه اکسل مایکروسافت یا گوگل باز کنید و لیست تمامی قرض‌های خود را بنویسید. ابتدا با نام شخص حقیقی یا حقوقی که به آن بدهکار هستید، شروع کنید. نرخ بهره، مجموع تعرفه، طول مدت وام (در صورت وجود) و حداقل مبلغ قابل پرداخت برای هر قسط را بنویسید. این موارد شامل وام‌های دانشجویی، قرض از دیگران و هر ‌گونه بدهی دیگری هم می‌شود.

۳- مبلغ کل قرض‌هایتان را حساب کنید

پس از ایجاد صفحه بدهکاری و برداشتن قدم‌های لازم برای تکمیل آن، حالا مبلغ کل قرض‌های خود را حساب کنید. ‌انجام این کار بسیار مهم است چراکه در این صورت یک نقطه شروع و یک هدف واضح خواهید داشت که برای رسیدن به آن باید تلاش کنید.

گام دوم: اولویت‌بندی بدهی‌های

تمام بدهی‌ها مشابه و یکسان نیستند. این نکته بسیار مهم است که بدانیم انواع مختلفی از بدهی‌ها وجود دارد. بدهی‌های خوب و بد.

بدهی‌های بد و بدهی‌های خوب را بشناسید

پرداخت برای اقلامی که می‌خواهید، به‌جای مواردی که همیشه نیاز دارید را بدهی‌ بد گویند. البته ممکن است گاهی شرایط اضطراری باعث تمام شدن سرمایه شما گردد، با ‌این ‌حال اکثر مواقع خرج‌های اضافی یا به‌اصطلاح ولخرجی است که باعث چنین اتفاقی می‌شود. بدهی‌هایی مانند وام‌های با سود بالا را بدهی‌های بد خوانده می‌شوند. اغلب سود وام‌های بانکی در ایران بین ۱۰% تا ۲۸% است. بدهی خوب به‌عنوان نوعی سرمایه‌گذاری برای آینده محسوب می‌شود. سه نوع رایج ازاین‌گونه بدهی‌ها شامل: وام دانشجویی، وام بانکی کار آفرینی با سود کم و وام تجاری است.

گام سوم: کمترین نرخ بهره را پیدا کنید

هرچه نرخ بهره بیشتر باشد، بازپرداخت اقساط و خارج شدن از زیر بدهی سخت‌تر و طولانی‌تر خواهد بود. در صورت امکان بهتر است که وام‌ها و تسهیلات اعتباری با نرخ بهره پایین انتخاب کنید تا سریع‌تر از بدهی‌ها رها شوید. بدین منظور در زیر راهنمایی‌هایی آورده شده است:

امتیاز اعتباری خود را بالا نگه‌ دارید

امتیاز اعتباری و وضعیت حساب شما برای گرفتن وام جدید با بهره پایین تأثیر بسیار زیادی دارد. در صورت پایین بودن امتیاز اعتباری، برای گرفتن وام با بهره پایین شانس بسیار کمی خواهید داشت. برای بالا نگه ‌داشتن امتیاز اعتبار حساب خود از این راهکارها استفاده کنید:

• بازپرداخت‌ها را عقب نیندازید.
• هیچ‌گاه بیش از ۳۰% از اعتبار خود را مصرف نکنید.
• به دنبال وام‌های سنگین و طولانی‌مدت نباشید.
• به‌طور مستمر وضعیت امتیاز حساب خود را رصد کنید.

گام چهارم: تصمیم بگیرید کدام بدهی را اول بپردازید

با شناخت انواع مختلف بدهی و نرخ بهره، اکنون می‌توانید پرداخت بدهی را آغاز کنید. با صرف‌نظر از اینکه این بدهی مربوط‌‌ به وام مسکن یا وام‌های با سود بالا است، در ابتدا تمرکز خود را بر پرداخت بدهی بد بگذارید. سعی کنید ابتدا بدهی را بپردازید که نرخ بهره بیشتری دارد. اگر چند وام با نرخ بهره متفاوت دارید، با وامی که نرخ سود سالانه بالاتری دارد، شروع کنید. شما در ‌واقع با حذف وامی که نرخ سود بالایی دارد، می‌توانید پول بیشتری پس‌انداز کنید.

۱- نرخ بهره خود را پایین آورید.

اگر اعتبار خوبی دارید، از سود پول ذخیره شده در بانک برای پرداخت بخشی از اقساط استفاده کنید. این روشی عالی برای کاهش هزینه‌های بهره است و هر ماه پول شما را پس‌انداز خواهد کرد.

۲- ابتدا وام‌های با سود بالای خود را تسویه کنید.

اگر نمی‌توانید نرخ بهره را در برخی از وام‌های با سود بالا پایین بیاورید، پس اول وام با سود بالا را پرداخت کنید. به این ترتیب، شما هزینه کلی سود خود را با کاهش تراز این وام‌ها کم خواهید داد.

۳- در صورت امکان بیشتر از حداقل میزان قسط بپردازید

پرداخت کمترین نرخ باعث می‌‌شود نرخ سود، پرداخت‌های شما را خنثی کند، با این کار به‌نوعی خود را در چاهی می‌اندازید که خارج شدن از آن بسیار سخت خواهد بود. پرداخت حتی یک مقدار ناچیز بیشتر از کمترین نرخ سود به شما کمک می‌کند که بدهی خود را سریع‌تر بپردازید.

۴- وام جایگزین با نرخ سود کمتر پیدا کنید. در صورتی که بتوانید یک وام با نرخ بهره کمتر پیدا کنید و بدهی‌های خود را پرداخت نمایید، در پرداخت کل بدهی‌ها صرفه‌جویی خواهید داشت؛ همچنین خواهید دید که مدیریت یک پرداخت در هر ماه از  تعداد پرداخت‌های زیاد آسان‌تر است. دقت داشته باشید که استفاده از وام جایگزین تنها در صورتی مجاز است که نرخ بهره وام جدید از سود وام‌های قبلی کمتر باشد.

گام پنجم: برای پرداخت سریع بدهی موانع را کنار بزنید

ایجاد یک صفحه پیگیری بدهی، برنامه‌ریزی و اولویت‌بندی کار ساده‌ای است ولی مقاومت در برابر وسوسه‌ها آسان نیست.

۱- پیگیری بدهی‌ها را به خودتان یادآور شوید

«اگر نمی‌توانید اندازه‌گیری کنید، مدیریت را هم نمی‌توانید انجام دهید». پیتر دراکر

برای اطمینان از اینکه بدهی را به‌سرعت پرداخت کنید، پیگیری بسیار مهم است. همان‌طور که هنگام ورزش‌کردن نتایج را اندازه‌گیری می‌کنید، لازم است که به‌طور مداوم بدهی خود را پیگیری کنید. با یک یادآور هفتگی شروع کنید و با وارد شدن به سیستم اعداد به‌روز‌رسانی شده را وارد می‌کنید. آیا بدهی شما کمتر شده، بیشتر شده یا اعداد مشابه قبل مانده است؟

پیگیری بازپرداخت وام دانشجویی می‌تواند انگیزه شما را به میزان قابل‌توجهی افزایش دهد. زمانی که می‌بینید مجموع بدهی کاهش ‌یافته است، اعتماد به ‌نفس شما افزایش خواهد یافت. برای خود اهداف هفتگی و ماهیانه تعیین کنید تا با کسب بردهای کوچک به حرکت ادامه دهید.

۲- همه‌چیز را به‌صورت سیستمی ثبت کنید

برای اینکه بتوانید از زیر فشار بدهی خارج شوید، هرماه با ثبت تمام صورت‌حساب‌های خود به‌صورت سیستمی نقش تصمیمات احساسی را کمرنگ کنید.

 ۳- از پیش برنامه‌ریزی کنید

پرداخت بدهی‌ها نیازمند مقداری فداکاری و گذشت است اما با برنامه‌ریزی درست می‌توانید به هدف خود برسید. برای مثال اگر می‌دانید که در چند روز آینده یک میهمانی شام خانوادگی و یا جشن تولد دوستتان را در پیش خواهید داشت، از قبل برای هزینه‌ها برنامه‌ریزی کنید. هرکاری که لازم است انجام دهید، از یک هفته قبل هزینه‌های خود را کاهش دهید، به یک کار جانبی مشغول شوید و یا بعد از شام با آنها ملاقات کنید.

۴- کم‌ هزینه زندگی کنید

تنها راه خلاص شدن از بدهی‌ها این است که در مقابل عادت‌های خود بایستید و مقداری از‌ خود ‌گذشتگی نشان دهید. برای اینکه مطمئن شوید از بدهی خلاص می‌شوید، باید افزایش بدهی‌تان را متوقف کنید. برای صرفه‌جویی در هزینه‌های ماهیانه راه‌هایی پیدا کنید و این پول‌های ذخیره ‌شده را صرف پرداخت بدهی‌های خود کنید. در اینجا به چند راه برای صرفه‌جویی در هزینه‌های ماهیانه اشاره ‌شده است:

• زندگی با همخانه‌ها را تجربه کنید
• به‌جای بیرون غذا خوردن برای خود شام و ناهار بپزید.
• برای رفت‌ و آمد بین محل کار و خانه از وسایل حمل‌ و نقل عمومی یا دوچرخه استفاده کنید.
• سود قبض خود را با استفاده کارآمدتر از انرژی کاهش دهید. به ‌عنوان مثال، اگر همه شب‌ها در طبقه بالا می‌خوابید، نیازی نیست که در طبقه پایین سیستم تهویه هوا باشد. در مواقعی که از وسایل برقی استفاده نمی‌کنید، آنها را خاموش نمایید.
• برای صرفه‌جویی در پول خواربار تانجیره‌بندی زیادی در نظر بگیرید.

گام ششم: مشاهده گزینه‌های حرفه‌ای رهایی از بدهی

۱- با یک مشاور صحبت کنید. مشاور با شما کار خواهد کرد تا طرحی را برای حذف تمام قرض‌های خود تهیه کنید و با طلبکاران (اعتباردهندگان) برای کاهش نرخ بهره وام‌هایتان تماس بگیرید.

۲- یک توافق بدهی در نظر بگیرید. اگر بدهی شما کاملاً خارج از کنترل باشد، طلبکاران شما ممکن است متوجه شوند که دریافت میزانی بهتر از هیچی است. در این صورت، آن‌ها ممکن است تمایل داشته باشند که کم‌تر از آنچه که بدهکار هستید، از شما هزینه بپذیرند نه اینکه چیزی دریافت نکنند. در این صورت بدهی شما به ارگان‌هایی که توافق شما را می‌پذیرند، کاملاً حذف خواهد شد. برای این موضوع، شما به کمک مشاور بدهی نیاز خواهید داشت.

۳- برای ورشکستگی پرونده ایجاد کنید. یکی از گزینه‌های غیرجذاب برای خروج از بدهی‌، ایجاد پرونده جهت ورشکستگی است زیرا به‌شدت بر شهرت شما اثر می‌گذارد. بااین‌حال، شما از طلبکاران خود حمایت دریافت خواهید کرد و یک قاضی می‌تواند بدهی شما را به طور کامل از بین ببرد.

• با یک وکیل ورشکست گی حرفه‌ای در مورد این گزینه مشورت کنید.
• به خاطرداشته باشیدکه اگر این مسیر را طی کنیدبه مدت۷سال علامت سیاه بر روی گزارش اعتباری خودخواهید داشت.

 گام هفتم: برای همیشه از شر بدهی‌ها‌ رها شوید

برنامه‌ریزی، از بین بردن وسوسه‌ها و اخذ پایین‌ترین نرخ بهره، اولین گام برای از میان بردن بدهی‌ها است اما باید با مدیریت صحیح پول و کسب راه‌هایی جدید درآمد سامانی به زندگی خود ببخشید تا برای همیشه از شر بدهی خلاص شوید.

۱- بودجه‌بندی کنید. اگر در مورد خلاص شدن از بدهی جدی هستید، باید درآمد و هزینه‌های خود را پیگیری کنید تا بتوانید به خودتان نظم و ترتیب دهید و تنها برای هر ماه مشخص چیزهایی که ضروری است خرج کنید.

• فهرستی از تمام منابع درآمد خود تهیه کنید. هر راهی که پول به دست می‌آورید، از شغلتان ، سرمایه‌گذاری‌ها، درآمد بهره و غیره را در نظر بگیرید. درآمدهای مختلف خود را ماه‌به‌ماه محاسبه کنید.
• لیست دیگری از هزینه‌های ماهانه خود تهیه کنید. مطمئن شوید که شامل همه چیزهایی است که در هر ماه پرداخت می‌کنید از جمله آب و برق، خواربار، گاز، بیرون غذا خوردن، شهریه و غیره. این هزینه‌ها را از ماه بعد به‌خوبی محاسبه کنید.
• هزینه‌های ماهانه خود را از درآمد ماهیانه‌تان کم کنید. اگر درآمد بیشتری نسبت به هزینه‌ها داشته باشید (و این باید نمونه باشد)، بقیه درآمد احتیاطی شما است و می‌تواند برای کاهش بدهی یا پس‌انداز مورد استفاده قرار گیرد.
• هر ماه باید مطمئن شوید که در بودجه خود بمانید. اگر بیش از بودجه خود خرج کنید، پول کمتری برای کاهش بدهی یا پس‌انداز خواهید داشت.

۲- نظارت و تعدیل وضعیت را ادامه دهید

برنامه‌ریزی پایان ماجرا نیست. بازپرداخت بدهی خود را پیگیری کنید و اصلاحات لازم را در صورت نیاز انجام دهید. هرچه امتیاز اعتباری شما بیشتر شود و وضعیت حساب شما در بانک بهتر باشد، احتمال اینکه یک وام کم‌بهره به شما تعلق گیرد بیشتر است.

۳- پول بیشتری به دست آورید

راه‌های زیادی برای صرفه‌جویی و ذخیره پول وجود دارد؛ به‌جای کم کردن هزینه‌ها، پول بیشتری به‌دست آورید. خوب فکر کنید، پیدا کردن راهی برای اضافه کردن یک میلیون تومان به درآمد ماهیانه بسیار آسان‌تر از یافتن راهی برای صرفه‌جویی یک میلیون تومان در بودجه ماهیانه است. در پایین راه‌هایی برای کسب درآمد بیشتر گنجانده شده است:

• با رئیس خود در مورد حقوق دریافتی و یا نرخ کمیسیون صحبت کنید. اگر از وضعیت خود راضی نیستید و یا به دنبال تغییر هستید، نترسید و سایر موقعیت‌های شغلی را زیر نظر بگیرید.
• یک کار جانبی را آغاز کنید. این کار می‌تواند مربیگری دانش‌آموزان طی آخر هفته، رانندگی در اسنپ و یا شرکت در تحقیقات و نظرسنجی‌های آنلاین در ازای پول باشد. راه‌های بسیاری برای کسب درآمد خارج از ساعات اداری وجود دارد. حالا که برای پرداخت بدهی‌ها برنامه‌ریزی کرده‌اید، انگیزه لازم برای یافتن راه‌های تازه و خلاقانه برای کسب درآمد بیشتر را دارید.
• یک کسب‌وکار اینترنتی راه‌اندازی کنید. سایت‌ها و وبلاگ‌های زیادی وجود دارد که از طریق گرفتن تبلیغات و فروش محصولات آنلاین کسب درآمد می‌کنند. بازارهای کار آنلاین بسیاری مثل پونیشا، پارسکدرز و سایت‌های دیگری وجود دارد که می‌توانید با کسب یک مهارت جدید، کار پیدا کنید و در زمان آزاد خود درآمد کسب نمایید.

۳- بردهای خود را جشن بگیرید

وقتی‌که پیشرفت خود در راه پرداخت بدهی را می‌بینید، جشن گرفتن پیروزی‌های کوچک را فراموش نکنید. شما باید همیشه به خاطر این سخت‌کوشی و انضباطی که برای خارج شدن از زیر بدهی‌ها از خود نشان داده‌اید، خودتان را تشویق کنید؛ البته نباید در جشن‌گرفتن زیاده‌روی کنید چراکه همین ممکن است باعث افزایش بدهی شود؛ سعی کنید با پاداش‌های کوچک خود را باانگیزه و متمرکز باقی نگه‌دارید.

۴- برای خود اهداف اقتصادی جدیدی تعیین کنید

درنهایت با برنامه‌ریزی و رعایت نکاتی که ذکر شد، می‌توانید از بدهی‌ها رها شوید. در آن لحظه حتماً این موفقیت بزرگ را جشن بگیرید و سعی کنید این کار خوب خود را در آنجا متوقف نکنید. حالا می‌توانید بر افزایش ثروت و دارایی‌های خود تمرکز کنید. مقاصد اقتصادی جدیدی برای خود تعیین کنید تا هدف تازه‌ای برای حرکت داشته باشید.

اکنون‌که فشار بدهی را حس نمی‌کنید، می‌توانید هر کاری که می‌خواهید انجام دهید. به مناطقی فکر کنید که دوست دارید به آنجاسفر کنید. به خریدن اولین خانه و پس‌انداز برای دوران بازنشستگی بیندیشید. درست مانند قبل، اطمینان حاصل کنید که اهداف شما مشخص، قابل‌سنجش و قابل‌دستیابی است.

نتیجه‌گیری

تبریک. شما اکنون می‌توانید با یک برنامه‌ریزی دقیق بدهی‌های خود را به‌سرعت بپردازید. با این امید که برای همیشه از شر بدهی خلاص شوید. به یاد داشته باشید که رهایی سریع ‌از بدهی همیشه آسان نیست. درست مثل هر هدف بزرگ، فداکاری، چالش‌ها و مشکلاتی وجود دارد که باید بر آنها غلبه کنید.

 

منبع: چطورپدیا